Τα πρόσωπα του Θείου πάθους Γ'

Σίμων ο Κυρηναίος

   Ο Σίμων  από την Κυρήνη της Βόρειας Αφρικής, ήταν ο άντρας που υποχρεώθηκε από τους Ρωμαίους να κουβαλήσει το Σταυρό του Ιησού Χριστού καθώς ο Ιησούς εξαντλημένος ανηφόριζε στο Γολγοθά. Καταγόταν από την Κυρήνη της Αφρικής και βρισκόταν στην Ιερουσαλήμ είτε για να παραστεί στη γιορτή του Πάσχα, είτε γιατί ήταν Ιουδαίος της Κυρήνειας από αυτούς που είχαν εγκατασταθεί στην Αγία Πόλη. Ο Ευαγγελιστής Μάρκος τον αναφέρει ως πατέρα του Αλεξάνδρου και του Ρούφου.

   Η πράξη του Σίμωνα να κουβαλήσει το σταυρό του Χριστού δείχνει συμπόνια  και συμπαράσταση προς τον Ιησού. Ο Σίμωνας δεν πρέπει να γνώριζε τον Ιησού, ούτε φυσικά είχε  σκοπό να τον βοηθήσει. Βρέθηκε όμως εκεί την πιο κατάλληλη στιγμή. Η αδυναμία του μελλοθάνατου να σηκώσει το βάρος του Σταυρού και η βιασύνη των δημίων του να τελειώνουν με αυτή την «τιμωρία» μετέτρεψαν το Σίμωνα από απλό αγρότη σε συμπαραστάτη ενός Θεού. Συνοδοιπόρο, συνοδίτη και συμπάσχοντα. Μέσα σε ελάχιστα λεπτά βρέθηκε να σύρει τα πόδια του στους δρόμους μιας μανιασμένης Ιερουσαλήμ, κρατώντας στους ώμους του αυτό που έμελλε να γίνει σύμβολο και ελπίδα εκατομμυρίων ανθρώπων μέσα στους αιώνες.

   Ο Σίμωνας επίσης αναφέρεται ως ο πρώτος Αφρικανός χριστιανός Άγιος.  Σύμφωνα με την παράδοση οι γιοί του Αλέξανδρος και Ρούφος έγιναν ιεραπόστολοι. Η αναφορά των ονομάτων τους στο Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο αφήνει να εννοηθεί ότι ήταν προσωπικότητες μεγάλου κύρους στην πρώτη χριστιανική κοινότητα της Ρώμης. Υποστηρίζεται ακόμα ότι ο Ρούφος  που αναφέρεται από τον Απόστολο Παύλο στην Προς Ρωμαίους Επιστολή είναι ο γιός του Σίμωνα. Πολλοί επίσης συνδέουν το Σίμωνα με τους άντρες από την Κυρήνη, που κήρυτταν το Ευαγγέλιο στους Έλληνες με βάση τις Πράξεις των Αποστόλων (Πράξεις 11,20). 

Άννας – Καϊάφας

      Ο Άννας ήταν πανίσχυρος αρχιερέας. Προερχόταν  από δυνατή οικογένεια με βαθιά επιρροή στη θρησκευτική και πολιτική ζωή των Ιουδαίων. Αν και η θητεία του αρχιερέα ήταν για ένα χρόνο αυτός, οι γιοί του και οι γαμπροί του διοίκησαν και ρύθμισαν επί μισό αιώνα τις Εβραϊκές υποθέσεις. Σύμφωνα με τον Ιώσηπο ανέβηκε στον αρχιερατικό θρόνο το 6 μ. Χ.  και διατήρησε τον τίτλο του Μεγάλου Αρχιερέα μέχρι το 15 μ. Χ. Τον διαδέχθηκαν οι πέντε γιοί του, Ελεάζαρ (16 -17) , Ιωνάθαν (36 -37), Θεόφιλος (37 – 41) και Ματθίας (41 -44).

    Ο Άννας ήταν άνθρωπος του παρασκηνίου και επηρέαζε αποφασιστικά την εξέλιξη των θρησκευτικών και πολιτικών ζητημάτων. Μια από τις αυθαιρεσίες του ήταν ότι τοποθέτησε στο αξίωμα του αρχιερέα και τους πέντε γιούς του  καθώς και το γαμπρό του Καϊάφα.

     Στα κρίσιμα γεγονότα της Δίκης του Ιησού στο αξίωμα του αρχιερέα ήταν ο γαμπρός του Άννα, ο Καϊάφας (18-36). Στην ουσία όμως κυβερνούσε ο Άννας. Μετά τη σύλληψη του, ο Ιησούς οδηγείται στον Άννα, όπου έγινε η πρώτη μυστική σύσκεψη και πάρθηκε η απόφαση του θανάτου. Ακολούθως δεμένος ο Κύριος οδηγείται στον Καϊάφα. Υπάρχουν μερικοί που υποστηρίζουν ότι ο Άννας και ο Καϊάφας έμεναν στο ίδιο σπίτι. Ο Καϊάφας εξυπηρέτησε με δουλοπρέπεια τους Ρωμαίους κατακτητές. Το όνομα του ήταν Ιωσήφ. Το «Καϊάφας» (= αυτός που καταπιέζει) ήταν παρατσούκλι για το χαρακτήρα του.