Το έθιμο του "Λειδινού" που έχει τις ρίζες του στην Παλαιά Χώρα, όπως και αυτό του χορού της Λαμπρής, συνδέεται άμεσα με τις παλαιές αγροτικές συνήθειες των κατοίκων και τον εορταστικό ετήσιο κύκλο.
Τέτοια εποχή, κοντά στη γιορτή του Σταυρού (14 Σεπτέμβρη) οι αγροτικές δουλειές που είχαν ξεκινήσει από τον Ιούνιο με το θερισμό, το αλώνισμα αλλά και τον τρύγο ολοκληρώνονταν. Σε πολλές περιπτώσεις οι άνθρωποι διανυκτέρευαν στα αλώνια ή στους αγρούς για να εξοικονομήσουν χρόνο από τις μετακινήσεις τους. Οι κοπιαστικές εργασίες τελείωναν μαζί με το καλοκαίρι κι όλα έδειχναν πλέον το φθινόπωρο και το χειμώνα.
Οι παλαιοί Αιγινήτες και κυρίως οι γυναίκες ήθελαν να αποχαιρετήσουν αυτόν τον κύκλο με έναν χορό, με ένα θεατρικό δρώμενο, δίνοντας ανθρωποειδή μορφή στο "Λειδινό" που συμβόλιζε το απογευματινό γεύμα με καρπούς, παξιμάδια, φρούτα κι όσα η γη έδινε απλόχερα.
Δεν ήθελαν και πολύ για να τρέξει η φαντασία και να σκαρώσει ένα ομοίωμα, που το έντυναν και το νεκρολογούσαν ως γαμπρό και το μοιρολογούσαν. Απαραίτητο " αξεσουάρ" στην ενδυμασία το κανάτι που ζωγραφισμένο αναπαριστούσε το πρόσωπο του "Λειδινού" και φυσικά δεν τσιγκουνεύονταν να το κοσμήσουν με τα ... πλούσια προσόντα του χρησιμοποιώντας κυρίως ένα γουδοχέρι και δύο ρόιδα. Αναφορά λοιπόν στην γονιμότητα της γης, της φύσης και στον κύκλο που συνεχιζόταν πλέον με τον ερχομό της νέας εποχής, με τις πρώτες βροχές, το όργωμα, τη σπορά των χωραφιών.
Το έθιμο αυτό αναβίωσε πρώτη η Κυψελιώτισσα Ασπασία Γκίκα τον προηγούμενο αιώνα και από τότε αναπαριστάνεται κάθε χρόνο το μήνα Σεπτέμβριο με την συμμετοχή μεγάλου μέρους των κατοίκων της Κυψέλης και όχι μόνο.
Ο Μορφωτικός Σύλλογος έχει κατορθώσει να το διατηρήσει και να το συνεχίζει όλα αυτά τα χρόνια, ανακηρύσσοντας το ως την κορυφαία ετήσια εκδήλωση του.
Η φετινή αναπαράσταση που ετοιμάστηκε με πολύ επιμέλεια και φροντίδα συγκέντρωσε ίσως τους περισσότερους θεατές από κάθε άλλη φορά. Με αδιαφιλονίκητο όπλο την υπαγωγή του εθίμου στην Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά, ο 'Λειδινός" προσέλαβε άλλη αίγλη και ασφαλώς θέση στα πολιτιστικά δρώμενα της Αίγινας με εκατοντάδες (ίσως και πάνω από χίλιους θεατές) να παρακολουθούν τα τελούμενα στο προαύλιο του Δημοτικού Σχολείου Κυψέλης.
Γενναιόδωρο το Δ. Σ του Συλλόγου απένειμε τιμητικές διακρίσεις σε όσους συνέβαλαν στην προβολή του εθίμου και στην ένταξη του στο Μητρώο της Αύλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Η βραδιά της Κυριακής έκλεισε με ένα μεγάλο γλέντι με ζωντανή μουσική και τραγούδι στο οποίο συμμετείχαν οι πάντες κάτω από τους ήχους και τους σκοπούς του συγκροτήματος του κ. Οικονομίδη. Το γλέντι που κράτησε μέχρι αργά, θύμισε και πάλι τις απαρχές του εθίμου όταν οι παλαιές Αιγινήτισσες μετά το μοιρολόι και το ξόδι, γλεντούσαν το τέλος του καλοκαιριού με τραγούδια και χορούς.
Συγχαρητήρια στο Διοικητικό Συμβούλιο και σε όσους συνέβαλαν στη διοργάνωση του.
Φωτογραφίες: Ανέστης Κορνέζος
