Κυριακή 31 Μαΐου 2015

Η Αγία Τριάδα στο Λιβάδι της Αίγινας

    Οι φωτογραφίες προέρχονται από τον εορτασμό στο πανηγυρίζοντα ναΰδριο της Αγίας Τριάδας στην περιοχή Λιβάδι της Αίγινας.  Η περιοχή στους παλαιούς χάρτες, όπως αυτόν του 1904 αναφέρεται ως κάμπο  ή Φαντάδο  σε κάποια σημεία. όπως και να έχει  όμως το πράγμα το γραφικότατο εκκλησάκι που βρίσκεται κάτω από την σκιά ενός μικρού πευκώνα βρίσκεται στο επίκεντρο της αγάπης και της ευλάβειας  των κατοίκων της περιοχής. Ανήκει στην ενορία  των Αιγινητών Αγίων (Αγίου Θωμά) και μπορεί να το ανακαλύψει κάποιος δίπλα στο ελαιοτριβείο της οικογένειας Χατζόπουλου. Μια όαση δροσιάς ανάμεσα στα πάμπολλα εξοχικά της περιοχής. Ένα αγαπημένο εκκλησάκι το οποίο φροντίζουν με πολύ σεβασμό και αγάπη οι περίοικοι ντόπιοι και παραθεριστές.
   Το πανηγύριζαν παλαιότερα οι τσαγκάρηδες της Αίγινας. Σήμερα εξακολουθεί να εορτάζει και να πανηγυρίζει χάρη και στη φροντίδα  του εκκλησιαστικού συμβουλίου της ενορίας.
    Οι  φωτογραφίες προέρχονται από το site: aegina net. και είναι από  τον περσινό εορτασμό.

Η Αγία Τριάδα στον αρχαίο ελαίωνα της Αίγινας

    Δύσκολος ο δρόμος μέχρι τον Ελαιώνα. Μια περιοχή άγνωστη ακόμα και σε παλιούς Αιγινήτες. Η αγροτική Αίγινα  σε όλο  της το μεγαλείο. Ζώα βόσκουν αμέριμνα ανάμεσα σε υπεραιωνόβιες ελιές και παμπάλαια ξωκλήσσια. Βρισκόμαστε στους πρόποδες  του Όρους, του μεγαλύτερου βουνού της Αίγινας. Στην περιοχή στραγγίζουν τα γύρω βουνά  και από το σημείο αυτό ξεκινούν τη διαδρομή  τους πολλά μικρά ρέματα  που οι παλαιοί Αιγινήτες ονόμαζαν "Βίρους". Θυμηθήκαμε αυτήν την περιοχή λόγω  της εορτής της Αγίας Τριάδος αύριο.
   Αύριο Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος στην Αίγινα δεν εορτάζουν μόνο ο ενοριακός ναός στο Βαθύ, ούτε η Ι. Μονή του Αγίου Νεκταρίου, την οποία ο Άγιος αφιέρωσε στην Αγία Τριάδα. Επίσης εορτάζει ένα πανέμορφο εκκλησάκι μέσα σε ένα μικρό αλσύλιο στην περιοχή Λιβάδι, (στο ελαιοτριβείο του Χατζόπουλου). Κυρίως όμως εορτάζει το ξωκλήσι  που βρίσκεται στον Ελαιώνα. Ο Ελαιώνας είναι μια περιοχή στους πρόποδες του Όρους, γεμάτος γέρικες αιωνόβιες ελιές. Πρόσβαση σε αυτήν την περιοχή υπάρχει μόνο από τη δεύτερη παραλία Μαραθώνα. Το τοπίο είναι μοναδικό. Το εκκλησάκι είναι άγνωστο ακόμα και σε πολλούς παλαιούς Αιγινήτες. Στην περιοχή υπάρχουν άλλα δύο ξωκλήσια, μια αρχαία στέρνα και αρκετές στάνες. Αν θελήσετε να επισκεφθείτε τον Ελαιώνα θα πρέπει να ξέρετε ότι θα πρέπει να οπλιστείτε με αρκετό κουράγιο για περπάτημα το οποίο όμως θα σας χαρίσει την εμπειρία μιας φύσης αλλοιώτικης για την Αίγινα

Κυριακή της Πεντηκοστής ή της.... "γονατιστής"

   Κυριακή της Πεντηκοστής λοιπόν σήμερα. Πενήντα ημέρες από το Πάσχα. Μια από τις μεγαλύτερες Δεσποτικές εορτές της Εκκλησίας που θεωρείται και ως η γενέθλιος ημέρα της, διότι με τον ερχομό και την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους μαθητές, ξεκίνησε το μεγάλο ιεραποστολικό έργο του Ευαγγελισμού των Εθνών, της διάδοσης του Ευαγγελίου σε όλο τον κόσμο. Συγχρόνως εγκαινιάζεται η Αγιοπνευματική περίοδος  στη ζωή της Εκκλησίας, διότι το Πνεύμα το Άγιο καθοδηγεί τα βήματα των Αποστόλων και όλων των μαθητών του Χριστού "εις πάσαν την αλήθειαν". Είναι η εποχή όπου δρα, φωτίζει, οδηγεί το Τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, το Άγιο Πνεύμα. Αυτήν την Κυριακή οι παλαιότερες γυναίκες την αποκαλούσαν ως Κυριακή  της "γονατιστής" διότι έπρεπε να γονατίσουν όταν ο ιερέας διάβαζε  τις ευχές  της γονυκλισίας  στα μισά περίπου της ακολουθίας του Εσπερινού της Εορτής.
      Έγραψε  στίχους ο Κ.Χ.Μύρης και τραγούδησε ο Νίκος Ξυλούρης, σε μουσική Γ.Μαρκόπουλου, που ακούμε:
Τη μέρα της Πεντηκοστής,
τη νύχτα της γονατιστής
πάν’ οι ψυχές και κάθονται
βουβές στα περιβόλια.
Τρυπώνουν στις κρυφές γωνιές
μαζί με τις αράχνες
και μας κοιτούν αμίλητες
αθώρητες και μόνες.

    Επτά εβδομάδες μετά την ημέρα του Πάσχα, η Πεντηκοστή σε χρόνο που θεωρείται σαν ένα και που σε όλες τις ακολουθίες των ημερών δεν γονατίζαμε, όπως δεν γονατίζουμε στην Αναστάσιμη ακολουθία κάθε Κυριακής. Σήμερα λοιπόν, μετά τη λειτουργία, στον “εσπερινό της γονατιστής”, ευλογείται η πρώτη μετά το Πάσχα γονυκλισία, εξ ου και η μεγάλη γιορτή λέγεται και “της Γονατιστής”. Μιά μέρα μετά το μέγα Ψυχοσάββατο του “ροσαλιού το Σάββατο” που “να πάει και να μην έρθει”, οι ψυχές, που ήταν κατά τη θρησκευτική παράδοση κοντά μας, γυρνάνε στη θέση τους, στον άλλο κόσμο..

Σάββατο 30 Μαΐου 2015

Μικρά ποτάμια - χείμαρροι και υγρότοποι της Αίγινας



       "....Τα ποτάμια πίστευαν οι άνθρωποι, είναι μικροί Θεοί,  που προστατεύουν και  τους ίδιους και  την πόλη.
 Κάποτε ήταν μια πόλη  που είχε ποτάμια, που κυλούσαν αργά και έπαιρναν τις ιστορίες  των ανθρώπων  της πόλης, τις έβγαζαν στη θάλασσα, εκεί όπου οι άνθρωποι μπορούσαν να συναντηθούν, να γνωριστούν και να αγαπηθούν μεταξύ τους. Όταν όμως τα ποτάμια  σκεπάστηκαν για να γίνουν δρόμοι και να τρέχουν όλα πιο  γρήγορα, οι ιστορίες  των ανθρώπων δεν μπορούσαν πια  να φθάσουν στη θάλασσα....."
   
    Από  τον αρχαίο Ασωπό μέχρι τη Σκοτεινή  και  από τον Ποριατάδο μέχρι το ρέμα  της Βαγίας και το Βαθυπόταμο η απόσταση  που έπρεπε να καλύψει η ομάδα  της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης  του 2ου Γυμνασίου ήταν μεγάλη αλλά ενδιαφέρουσα  και με σκοπό να καταγράψουν  την κατάσταση στην οποία σήμερα  βρίσκονται  οι χείμαρροι , τα μικρά αυτά ποταμάκια  της Αίγινας που οι παλαιοί ονόμαζαν "βίρρους".
    Τα  αποτελέσματα  λοιπόν αυτής της δουλειάς θα παρουσιάσουν απόψε  οι μαθητές  του 2ου Γυμνασίου στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου τους στην Κυψέλη και ώρα  20.30 μ. μ. 


Τα
   


Παρασκευή 29 Μαΐου 2015

Η κ. Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ διαλύει τους μύθους για την άλωση της Πόλης.



   Της  κ. Ελένης Γλύκατζη Αρβελέρ.

«Κερκόπορτα; Αστεία πράγματα» 
Η Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ θυμάται παλαιότερα τους- ξένους φοιτητές της στη Σορβόννη να της στέλνουν... συλλυπητήριο τηλεγράφημα κάθε 29η Μαΐου, την ίδια ώρα που τα περισσότερα Ελληνόπουλα αν τα ρωτούσες τι έγινε τη μέρα εκείνη δεν ήξεραν ακριβώς. Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση αντιστράφηκε. Στην Ελλάδα έγινε, λίγο έως πολύ, μόδα να θυμόμαστε κάθε χρόνο τέτοια μέρα την Αλωση της Πόλης- μερικοί από κεκτημένη ταχύτητα ή άγνοια μιλούν για «εορτασμό», αντί για επέτειο, και να μην αρκούμαστε στον εορτασμό της έναρξης της Επανάστασης, κάθε 25 του Μαρτίου. Μεγάλη η σημασία της Πόλης, θα πει κανείς, για τους Ελληνες. Σωστό. Οπότε και η συμβολική σημασία της Αλωσης είναι εξίσου μεγάλη. Εστω και αν η πολιορκία της από τους Οθωμανούς ήταν απλώς μία από τις πολλές, έστω και αν το κλίμα της εποχής ήταν τέτοιο, η κατάσταση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ήταν τέτοια, που έκπληξη θα ήταν το να μην αλωθεί η Πόλη.
«Βρισκόμαστε στα μέσα του 15ου αιώνα, γύρω στο 1450. Η Πόλη είναι μια μικρή πόλη πια- έχει δεν έχει 70.000 κατοίκους, όταν άλλοτε είχε περάσει το μισό εκατομμύριο» αφηγείται στα «ΝΕΑ» η Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ, επιχειρώντας να βάλει για λογαριασμό μας τα πράγματα στη θέση τους, να καταγράψει αλήθειες και μύθους της Αλωσης έτσι όπως μόνο μία βυζαντινολόγος με τη δική της διαδρομή μπορεί να κάνει. «Η Πόλη έχει αποδεκατιστεί από την πανώλη και τις αλλεπάλληλες πολιορκίες των Τούρκων. Αλλά και από τις διαμάχες των Δυτικών, αφού οι προστριβές Γενοβέζων και Βενετσιάνων γίνονταν στο λιμάνι της μέσα. Υπήρχε και μια τάση ανεξαρτητοποίησης των λίγων χωρών που παρέμεναν ελεύθερες- όχι μόνο του Μυστρά που παρεμπιπτόντως έπεσε το 1460, επίσης στις 29 Μαΐου! Η κατάσταση ήταν μιας ανασφάλειας γενικής».
Ο διχασμός. Και σαν να μην έφθαναν αυτά, «υπήρχε μια μεγάλη ενωτική και ανθενωτική διαμάχη, υπέρ και εναντίον της Ενωσης των Εκκλησιών. Οι αντίθετοι στην Ενωση συμμαχούσαν και με τους Τούρκουςήταν οι λεγόμενες παρά φύσιν συμμαχίες. Οι υπέρμαχοι της Ενωσης διακήρυσσαν: "Οταν οι δύο Ρώμες ήταν ενωμένες διαφεντεύαμε τον κόσμο. Οταν διχάστηκαν, χάσαμε τα πρωτεία". Με αυτή την έννοια η πραγματική πτώση της Πόλης χρονολογείται από το 1204 και μετά. Η ανθενωτική διαμάχη πήρε μάλιστα τεράστιες διαστάσεις μετά το 1438 και τη Σύνοδο της Φερράρας. Εκεί ο Αυτοκράτορας Ιωάννης Η΄ ξεσήκωσε την Εκκλησία σε μια τελευταία προσπάθεια Ενωσης, αλλά ενώ η διανόηση ήθελε να είναι αναγεννησιακή, η Εκκλησία παρέμενε προσηλωμένη στα πάτρια κατά τρόπο φανατικό, αν όχι τίποτα παραπάνω», λέει χωρίς να μασάει τα λόγια της η ελληνίδα βυζαντινολόγος, η πρώτη γυναίκα πρύτανης της Σορβόννης στα 700 χρόνια ιστορίας του μεγάλου γαλλικού πανεπιστημίου.
Και συνεχίζει: «Υπήρχε όμως ακόμη ένας παράγοντας παρακμής. Ηταν η γενική δεισιδαιμονία που τρεφόταν από τις προφητείες. Ηδη από τον 6ο αιώνα υπήρχαν προφητείες, τότε ήταν όμως αισιόδοξες. Τώρα προφήτευαν το τέλος της Πόλης και μαζί το τέλος του κόσμου και της Ιστορίας. Αυτό ήταν, λοιπόν, το κλίμα στην Κωνσταντινούπολη της εποχής. Δεισιδαιμονία, διχόνοια, φτώχεια, κακομοιριά. Οι Βυζαντινοί ζούσαν σε μια πόλη ερημωμένη. Και στα ανάκτορα του Πορφυρογέννητου πολύ λίγα δωμάτια χρησιμοποιούνταν. Οπως λέει και ο Παλαμάς στον "Δωδεκάλογο του Γύφτου": "Και ήταν οι καιροί που η Πόλη/ πόρνη σε μετάνοιες ξενυχτούσε/ και τα χέρια της δεμένα τα κρατούσε/ και καρτέραγ΄ ένα μακελάρη (...) Και καρτέραγε τον Τούρκο να την πάρει"».


Πέμπτη 28 Μαΐου 2015

"Ιδανική πολιτεία" εκδήλωση - ομιλία από το Σύλλογο Γυναικών Αίγινας


  

   O  Σύλλογος Γυναικών Αίγινας φιλοξενεί σήμερα Παρασκευή  και ώρα 19.00 μ. μ. στην αίθουσα του Συλλόγου του ομιλία του μαθηματικού Δημήτρη Τσικλέα, με θέμα "Ιδανική Πολιτεία, κατά τους Πλάτωνα & Αριστοτέλη". Θα επακολουθήσει συζήτηση.  










Τετάρτη 27 Μαΐου 2015

«Ο Κήρυκας της Αίγινας» από τον κ. Νεκτάριο Κουκούλη




Η  επανέκδοση  του ιστορικού περιοδικού από τον εκπαιδευτικό  κ. Νεκτάριο Κουκούλη
 
     Μέχρι πρότινος αν κάποιος ήθελε να αναζητήσει κάποιο τεύχος του ιστορικού περιοδικού "Ο κήρυκας της Αίγινας" θα έπρεπε να πάει στη Δημοτική Βιβλιοθήκη ή να προσεγγίσει κάποιον που διέθετε αρχείο. Σήμερα όμως μπορεί στα βιβλιοπωλεία της Αίγινας να προμηθευτεί την επανέκδοση του περιοδικού σε τρεις καλαίσθητους τόμους, τους οποίους ανέλαβε να εκδώσει με δικά του έξοδα αλλά κυρίως με πολύ κόπο και μόχθο ο εκπαιδευτικός κ. Νεκτάριος Κουκούλης.
    Αφορμή για το σημερινό μας σημείωμα μας έδωσε η κυκλοφορία στο διαδίκτυο πολλών παλαιών φωτογραφιών  της Αίγινας και των ανθρώπων της. Στις σελίδες του περιοδικού που καλύπτει ιστορικά τις χρονιές 1947 - 1950  ο αναγνώστης θα διαβάσει  και θα πληροφορηθεί όλη την πνευματική κίνηση  του νησιού  των χρόνων εκείνων αλλά και θα βρει παλιές φωτογαρφίε εποχής.
  «Ο Κήρυκας» κυκλοφόρησε  για πρώτη φορά  το Φεβρουάριο  του 1947 ως «Μηνιαίον όργανον των απανταχού Αιγινιτών» και στα φύλλα  του φιλοξενήθηκαν σπουδαία ιστορικά και επιστημονικά άρθρα για την πορεία της Αίγινας δια μέσου των αιώνων. Άρθρα για τον πολιτισμό , τη λαογραφία, τα ήθη και τα έθιμα, τις ασχολίες, τα επαγγέλματα αλλά  και τα προβλήματα  που αντιμετώπιζε το νησί στα πρώτα χρόνια μετά  τον πόλεμο. Στις σελίδες του ο απλός αναγνώστης αλλά  και ερευνητής θα συναντήσει ειδήσεις  και πληροφορίες ακόμα και για την καθημερινότητα των Αιγινητών, αλλά  και  τις πληγές που άφησε η κατοχή και το πέρασμα των Γερμανών από τη νησί. Σπουδαίες είναι οι πληροφορίες για τα ανεπανάληπτα καΐκια  που εκτελούσαν την ακτοπλοϊκή σύνδεση της Αίγινας με τον Πειραιά, τη σταδιακή αντικατάστασή τους, σημαντικές αναφορές και πληροφορίες για τους σφουγγαράδες  της Αίγινας, το εμπόριο των σπόγγων, αλλά και τα προβλήματα που αρχίζουν να εμφανίζονται στην αγορά του σπόγγου. Σημαντικές είναι και οι παρουσιάσεις  μεγάλων ιστορικών προσώπων, ιδιαίτερα των εκκλησιαστικών μορφών που ανέδειξε  το νησί αλλά και αναφορές σε ανθρώπους της καθημερινότητας.
   «Ο   Κήρυκας»  κυκλοφόρησε μέχρι τον Δεκέμβριο του 1950. Στη διάρκεια των τριών ετών κυκλοφορίας εκδόθηκαν 48 τεύχη, τα οποία αποτελούν συλλεκτικό πλέον υλικό για όσους ενδιαφέρονται ζωηρά για  την ιστορία και τον πολιτισμό του νησιού. Μέχρι πρότινος για να διαβάσει κάποιος τον «Κήρυκα»  θα έπρεπε να επισκεφτεί την Δημοτική Βιβλιοθήκη ή να δανειστεί τα φύλλα του από κάποιον συλλέκτη. Αυτό μέχρι  τη στιγμή που  ο κ. Νεκτάριος Κουκούλης πήρε την πρωτοβουλία να κυκλοφορήσει τα τεύχη του έτους 1947 σε έναν τόμο  και σε αριθμημένα αντίτυπα. Το εγχείρημα  του κ. Κουκούλη στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία. Πολλοί Αιγινήτες και όχι μόνο  έσπευσαν  να εξασφαλίσουν τον πρώτο τόμο του «Κήρυκα», ο οποίος διαθέτει ένα πολύτιμο γλωσσάρι – ευρετήριο αλλά  εμπλουτίζεται και από σπάνιες φωτογραφίες του 1947.
   Η επιτυχία της επανέκδοσης έδωσε  φτερά  στην εκδοτική προσπάθεια του κ. Κουκούλη, ο οποίος συνέχισε  και επανέκδοσε και  τους δύο επόμενους τόμους. Σε  ειδική εκδήλωση στο Πνευματικό Κέντρο της Κυψέλης παρουσία του κ. Β. Λυκούρη είχαμε παρουσιάσει την προσπάθεια αυτή.  Αξίζει συγχαρητηρίων  και επαίνων η προσπάθεια  αυτή που  θα έπρεπε να είχε στηριχθεί    από  όλους  τους πνευματικούς φορείς  του νησιού, τα σχολεία  και  τους Συλλόγους.

   Απόσπασμα από σχετικό άρθρο - αφιέρωμα   στην εφημερίδα "Νέα Εποχή"


Τρίτη 26 Μαΐου 2015

Τι γίνεται με το "Ιονίς";



    Επιστολή προς το Υπουργείο Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού, η οποία κοινοποιείται και στο Συμβούλιο Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών, απέστειλε την 20 Μαΐου, ο Δήμαρχος Τροιζηνίας – Μεθάνων Κώστας Καραγιάννης, με την οποία επισημαίνει το ακτοπλοϊκό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η περιοχή και ζητά να λυθεί, είτε με τη δρομολόγηση του πλοίου ΙΟΝΙΣ, είτε με τη δρομολόγηση οποιουδήποτε άλλου πλοίου. Η επιστολή έχει ως εξής:
Αξιότιμε κ. Υπουργέ,
    Τα τελευταία έτη ο Δήμος μας αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα με την ακτοπλοΐα του από και προς Πειραιά, λόγω των μειωμένων δρομολογίων, τα οποία εκτελούνται μόνο μία φορά την εβδομάδα κατά τους θερινούς μήνες και καθόλου κατά τους χειμερινούς μήνες.
    Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δυσχεραίνεται τόσο η καθημερινότητα των δημοτών μας, όσο και των επισκεπτών μας, καθώς επίσης γινόμαστε συνεχώς αποδέκτες έντονων παραπόνων από τους συμπολίτες μας, και κυρίως από τους επιχειρηματίες και ιδιοκτήτες των ξενοδοχείων και των ενοικιαζόμενων δωματίων του Δήμου μας, οι οποίοι ζημιώνονται από την μη προσέλευση επισκεπτών, λόγω του φαινομένου αυτού.

    Το λιμάνι των Μεθάνων με την παραδοσιακή Λουτρόπολη, εξυπηρετούνταν πλέον των 50 χρόνων από τη θαλάσσια ακτοπλοΐα. Σήμερα μάλιστα διαθέτει ένα σύγχρονο λιμάνι με όλες τις υποδομές για την προσέγγιση οποιουδήποτε πλοίου. Εκτός όμως από την περιοχή των Μεθάνων, το λιμάνι των Μεθάνων εξυπηρετούσε ανέκαθεν και εξακολουθεί να εξυπηρετεί όλη την Τροιζηνία.
    Άλλωστε οι θαλάσσιες μεταφορές είναι πολύ σημαντικές, καθώς συμβάλλουν στην τοπική και τουριστική ανάπτυξη του Δήμου μας, με αποτέλεσμα την εύκολη και άμεση πρόσβαση πληθώρας επισκεπτών.
Ως γνωστόν κυρίως κατά τους θερινούς μήνες αυξάνεται ραγδαία η κίνηση των επισκεπτών και των τουριστών στην περιοχή μας, κυρίως λόγω των ιαματικών πηγών των Μεθάνων με επισκέπτες από όλη την Ελλάδα.
Επειδή όμως σήμερα δεν υπάρχει καθημερινώς ακτοπλοϊκή γραμμή που να καλύπτει τη σύνδεση του Δήμου μας με τον Πειραιά, επιλέγονται από τους ενδιαφερόμενους άλλοι προορισμοί, με αποτέλεσμα την άμεση ζημία του Δήμου μας.
      Η εταιρία “IONIS FERIES” έχει υποβάλει πρόταση και εισήγηση στο Συμβούλιο Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών (ΣΑΣ), το οποίο θα συνεδριάσει την 22α Μαΐου 2015, ημέρα Παρασκευή στη Νάξο, προκειμένου να αποφανθεί επί της καθημερινής δρομολογήσεως του πλοίου «ΙΟΝΙΣ» της ναυτιλιακής εταιρίας «Ionis Ferries», στη γραμμή ΠΕΙΡΑΙΑΣ – ΑΙΓΙΝΑ – ΜΕΘΑΝΑ – ΠΟΡΟΣ με επιστροφή.
    Εάν γίνει δεκτή η πρόταση αυτή, ήτοι συνδεθούν καθημερινώς ακτοπλοϊκά τα Μέθανα με τον Πειραιά, θα λυθεί το διαρκές πρόβλημα που απασχολεί τον τόπο μας. Βεβαίως, και οποιαδήποτε άλλη πρόταση υπάρχει, είναι αποδεκτή από εμάς.
Παρακαλούμε να συμβάλλετε, προκειμένου να επιτευχθεί άμεσα η επίλυση του προβλήματος που απασχολεί το Δήμο μας τα τελευταία τρία (3) έτη, ούτως ώστε και εν όψει της Καλοκαιρινής Περιόδου, να δρομολογηθεί το πλοίο «ΙΟΝΙΣ» στη γραμμή ΠΕΙΡΑΙΑΣ – ΜΕΘΑΝΑ – ΠΟΡΟΣ, ή οποιοδήποτε άλλο πλοίο, άλλης ναυτιλιακής εταιρίας επιδείξει ενδιαφέρον.
Με ιδιαίτερη εκτίμηση
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΤΡΟΙΖΗΝΙΑΣ – ΜΕΘΑΝΩΝ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ
 Πηγή:  www.saronicmagazine.com

Δευτέρα 25 Μαΐου 2015

Μικρά ποτάμια, χείμαρροι και υγρότοποι στην Αίγινα



     Η   Ομάδα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης οργανώνει  το Σάββατο  30 Μαΐου και ώρα 20.30 μ. μ.  στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου εκδήλωση με σκοπό την παρουσίαση  της εργασίας  της  με θέμα:
«Μικρά ποτάμια  - χείμαρροι και
υγρότοποι στην Αίγινα»
     Η παρουσίαση  περιλαμβάνει  προβολή της εργασίας, έκθεση φωτογραφίας και θεατρικό σκετς. Το θέμα αυτό είχε απασχολήσει  την ομάδα  για δύο σχολικές χρονιές 2012-13 και 2013 -14. Οι εξορμήσεις των μαθητών σε μικρά ποταμάκια και χειμάρρους της Αίγινας απέδωσαν ένα μοναδικό υλικό μέσα από το οποίο αναδύεται όχι μόνο η ομορφιά  του Αιγινήτικου τοπίου αλλά και ένας έντονος  προβλημματισμός: 
1. για τη συμπεριφορά κάποιων ανθρώπων οι οποίοι δεν σέβονται τον τόπο και συνεχίζουν να προκαλούν με  την επιπόλαιη συμπεριφορά τους, χρησιμοποιώντας την κοίτη των χειμάρρων  ως τόπους απόθεσης κάθε είδους αποριμμάτων.
2. για  τη σωστή διαχείριση των χειμάρρων, την αξιοποίηση και προβολή τους.