Ο Δεκέμβριος των εορτών της παγωνιάς και της σπιτικής θαλπωρής.

 

  Με  τους υπέροχους πίνακες  της κ. Άννας Αγγελοπούλου και με τις παροιμίες  της ανεξάντλητης Λίνας Μπόγρη -Πετρίτου λέμε  μια πλατιά καλημέρα  στον αγαπημένο μήνα Δεκέμβριο.

   Ο Δεκέμβριος είναι ο μήνας  που όλοι περιμένουμε. Μπορεί σήμερα  να μην περιμένουμε δώρα και το 12 μισθό, όμως τη γοητεία και  τις  μυρωδιές  του μήνα αυτού  κανένα  μνημόνιο δεν μπορεί  να μας τις στερήσει.

   Ο  μήνας  της ζεστασιάς, του χιονιού, του κρύου βοριά, του τζακιού και του χονδρού πουλόβερ. Τα κασκόλ και τα γάντια  απαραίτητα  αξεσουάρ  σε κάθε  έξοδο. 

  Ο μήνας  με την προσδοκία  των διακοπών, με τη λαχτάρα ενός οικογενειακού τραπεζιού, ενός στολισμένου σπιτικού με θολά τζάμια από την αγάπη και την ειρήνη. Είναι ο μήνας  που οι ψυχές  γλυκαίνουν και συγχωρούν. Είναι ο μήνας με τις  μεγαλύτερες αλλά πιό  φωτεινές  νύχτες.

   Είναι εντέλει ο μήνας  του Θεού  που γεννιέται  και  των ανθρώπων  που γιορτάζουν.

   Ο μήνας  της επιστροφής  στην πατρογονική εστία, του φοιτητή, του ναυτικού, του ξενιτεμένου.

  Ο  μήνας  που ίσως  - αν θέλεις - μπορείς να θυμηθείς και να ξανανιώσεις άνθρωπος.

    Όμως  ας μας  τα πεί  καλύτερα  η κ. Λίνα από  το βιβλίο  της: "Τα λέμε  και στην Αίγινα"

             « Άγια Βαρβάρα μίλησε, κι Άι Σάββας απεκρίθει:

             -Μαζέψτε ξύλα κι άχυρα και σύρτε και στο μύλο,

              γιατί Άι Νικόλας έρχεται στα χιόνια φορτωμένος»

Δεκέμβριος, ο πρώτος μήνας  του χειμώνα και ο τελευταίος, ο δωδέκατος του χρόνου, στο Γρηγοριανό ημερολόγιο. Το όνομά του έμεινε ίδιο απ’ όταν ήταν ο δέκατος μήνας, (decem= δέκα λατιν.), στο παλιό ρωμαϊκό ημερολόγιο.       

Ο Δεκέμβρης του χιονιού, της παγωνιάς, της θαλπωρής του σπιτιού. Ο Δεκέμβρης, ο γιορτινός. Ο Δεκέμβρης του Δωδεκαήμερου, των… καλικάντζαρων, της μεγάλης γιορτής των Χριστουγέννων. Ο Δεκέμβρης της προσμονής και της χαράς των παιδιών.

-Το τραγούδι με τον τρύγο, το Δεκέμβρη παραμύθι.

Οι κρύες ημέρες του Δεκέμβρη αρχίζουν από τα  Νικολοβάρβαρα, όπως στη λαϊκή μας παράδοση αναφέρονται οι γιορτές της Αγίας Βαρβάρας, του Αγίου Σάββα  και του Αγίου Νικολάου (4, 5 και 6 αντίστοιχα), στις αρχές του μήνα.

-Τα Νικολοβάρβαρα παγώνουν και τα μάρμαρα.

-Η Αγιά Βαρβάρα βαρβαρώνει (αγριεύει το κρύο), ο Άι Σάββας σαβανώνει (κοκαλώνεις από την παγούρα), κι ο Άι Νικόλας παραχώνει (σε κλείνει στο σπίτι).

Οι ναυτικοί μας συμφωνούν με τους στεριανούς και λένε:

-Τ’ Άι Νικολοβάρβαρα κατεβασιές και χιόνια, μπουράσκες και τελώνια. (μπουράσκα, παραφθορά της λέξης  μπράσκα= είδος τεράστιου βάτραχου).

Λέγεται ότι ο Άγιος Νικόλαος, προστάτης των ναυτικών, είναι εκείνος που επινόησε το πηδάλιο, για τούτο και η ευχή μας:

-Ο Άι Νικόλας στο τιμόνι σου.

Τον Δεκέμβριο έχουμε τις μικρότερες ημέρες.

 -Του Δεκέμβρη η ημέρα, καλημέρα-καλησπέρα, που αρχίζουν να μεγαλώνουν από τα Χριστούγεννα (αρχίζει το χειμερινό ηλιοστάσιο), ο λαός μας όμως που βιάζεται, λέει, ότι από της Αγίας Άννας (9 Δεκ.),

Το Διεθνές Μουσικό Φεστιβάλ Αίγινας αποχαιρετά τη Μαριάννα Μπράουν

Το Διεθνές Μουσικό Φεστιβάλ Αίγινας αποχαιρετά  με μια ανάρτηση του στη σελίδα του στο Face book την πρόσφατα αποβιώσασα  Αιγινήτισσα  διακεκριμένη μουσικό Μαριάννα Μπράουν σημειώνοντας ένα εκτενές βιογραφικό της σημείωμα.

Το κείμενο έχει ως εξής:

"Με πολύ μεγάλη θλίψη αποχαιρετήσαμε την Τετάρτη 22 Νοεμβρίου την αγαπημένη μας Μαριάννα
Μπράουν, 29 ετών.
Η Μαριάννα, με τον σύντροφό της Θωμά, ζούσε μόνιμα στο Εδιμβούργο όπου διέπρεπε ως κλασική πιανίστα,
συνθέτης και παραγωγός ήχου για ταινίες και ντοκιμαντέρ. Ταυτόχρονα εργαζόταν ως ανώτερο στέλεχος
πολυεθνικής εταιρείας παραγωγής λογισμικού στον τομέα ποιοτικού ελέγχου.
Μαθήτευσε στα σχολεία της Αίγινας, με παράλληλες σπουδές στο πιάνο, στο Ωδείο "Φ. Νάκας" και στο Ωδείο
Αθηνών, στις τάξεις της Ντόρας Μπακοπούλου και της Λουκίας Φιλιππόνη.
Στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου σπούδασε ψυχολογία και το 2018 ολοκλήρωσε με άριστα πτυχιακές
σπουδές στη μουσική. Την επόμενη χρονιά ολοκλήρωσε με υποτροφία στο ίδιο Πανεπιστήμιο τις
μεταπτυχιακές της σπουδές στη Μουσικολογία, στο Σχεδιασμό και την Παραγωγή Ήχου ενώ η πτυχιακή της
εργασία δημοσιεύτηκε σε έγκυρο επιστημονικό περιοδικό.
Έλαβε μέρος σε διάφορα φεστιβάλ και μουσικές εκδηλώσεις στην Σκωτία, στην Πολωνία, στην Γερμανία και
στην Ελλάδα. Απέσπασε πολλά βραβεία σε Ευρωπαϊκούς μουσικούς διαγωνισμούς καθώς και το πρώτο
χρυσό βραβείο στον Μουσικό Διαγωνισμό του Εδιμβούργου.
Το 2018 έλαβε τιμητική πρόσκληση από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου να ερμηνεύσει μουσική δωματίου
σε εκδήλωση για τα ανώτερα μέλη της βασιλικής οικογένειας του Ηνωμένου Βασιλείου.
Το 2019 η Συμφωνική Ορχήστρα του Εδιμβούργου την κάλεσε να παίξει σε επίσημη εκδήλωσή της ως σολίστ
πιάνου, όπου ερμήνευσε το αγαπημένο της και πιο απαιτητικό Κοντσέρτο για Πιάνο Νο.2 του Ραχμάνινοφ,
μπροστά στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Εδιμβούργου.
Συνέθεσε την μουσική και τα ηχητικά εφέ σε ντοκιμαντέρ και ταινίες διαφόρων σκηνοθετών, δυο από τις
οποίες απέσπασαν το πρώτο βραβείο στα Διεθνή Κινηματογραφικά Φεστιβάλ της Μασσαλίας και της
Γλασκώβης .
Στην αγαπημένη της Αίγινα συμμετείχε τρεις φορές στο Διεθνές Μουσικό Φεστιβάλ με την Ντόρα
Μπακοπούλου, το τελευταίο τον Αύγουστο του 2023.
Το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, αναγνωρίζοντας την προσφορά της και εκτιμώντας το ταλέντο της,
πρόκειται προς τιμήν της να δημιουργήσει ένα πρόγραμμα υποτροφιών και βραβείων για ταλαντούχους
μουσικούς το οποίο θα φέρει το όνομά της.
Η γλυκύτατη Μαριάννα, πίσω από το τόσο μεγάλο χαμόγελό της, την τόση καλοσύνη και μετριοφροσύνη
έκρυβε ένα μεγάλο μουσικό ταλέντο. Ταλέντο για το οποίο δεν κόμπαζε ποτέ αλλά με αυτογνωσία
καλλιέργησε. Είχε πείσμα, πυγμή και ασύγκριτο ήθος σε ότι κι αν έκανε, ενώ ταυτόχρονα βοηθούσε όποιον
συνάνθρωπο σε ανάγκη βρέθηκε στο δρόμο της. Δυστυχώς δεν προλάβαμε να την χαρούμε και τα λόγια
αδυνατούν να περιγράψουν το κενό που αφήνει.

Καλό Ταξίδι Μαριάννα μας.

 Θα μας λείπεις πάντα". 

 

 

 

Στην κορυφή του Αγίου Ανδρέα.

                                

   Τελευταία ημέρα του Νοέμβρη με  τη μεγάλη εορτή  του Αγίου Ανδρέα. Στην Αίγινα  τρία μικρά εκκλησάκια είναι αφιερωμένα στη χάρη του Αγίου. Στο Βαθυπόταμο, στην Παλαιά Χώρα και στο ομώνυμο βουνό λίγο πριν το μοναστήρι της Χρυσολεόντισσας. 

    Μοναδικές οι φωτογραφίες  της κ. Καλλιρρόης Μπέση από τον  Άγιο Ανδρέα. Και το λέμε αυτό γιατί πολύ δύσκολα  μπορεί  να ανέβει κάποιος εκεί. Γι' αυτό την ευχαριστούμε πάρα πολύ που της δημοσίευσε στη προσωπική της σελίδα  στο Fb  και έτσι μπορούμε κι εμείς να απολαμβάνουμε αυτή την ομορφιά.

   Του Αγίου Ανδρέα λοιπόν σήμερα τελευταία ημέρα  του Νοέμβρη των βροχών και των πολλών εορτών. Η λαϊκή παράδοση θέλει  να από σήμερα να αντριεύει το κρύο.

  Σκαρφαλώνοντας προς το Μοναστήρι της Χρυσολεόντισσας, ένα από τα χαρακτηριστικά  του τοπίου είναι η ύπαρξη πολλών  μικρών  εξωκλησιών. Συγκεκριμένα στα δεξιά καθώς πλησιάζουμε προς το μοναστήρι διακρίνουμε το ύψωμα του Αγίου Ανδρέα, όπου στην κορυφή του υψώνεται το ταπεινό εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα που εορτάζει σήμερα  30 Νοεμβρίου.

   Το ξωκλήσι βρίσκεται  στα βορειοδυτικά  του μοναστηριού.  Σήμερα  με την ενασχόληση πολλών ομάδων και συλλόγων με τα μονοπάτια  της Αίγινας, το ύψωμα αποτελεί έναν από τους πεζοπορικούς προορισμούς της Αίγινας.
    

  Άλλα  εκκλησάκια αφιερωμένα  στον Άγιο Ανδρέα  εντοπίζουμε στο Βαθύ και στο Μαραθώνα της Αίγινας.

Το εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα στη βόρεια πλευρά της Παλαιάς Χώρας.

  

     Στη  βόρεια άκρη της Παλαιάς  Χώρας  σφηνωμένος μέσα  στην πλαγιά  βρίσκεται  ο πάλλευκος  Άγιος Ανδρέας  που  εορτάζει σήμερα.  Κρυμμένος, θα έλεγε κάποιος από τα αδιάκριτα βλέμματα και στη σκιά  της Μεσαιωνικής πολιτείας τον συναντάμε μετά τον πασίγνωστο Άγιο Φανούριο που στην εορτή του στα τέλη Αυγούστου συγκεντρώνει πλήθη πιστών.

Ο Άγιος Ανδρέας ντυμένος  στα λευκά του διατηρεί  την αρχιτεκτονική των ναών της Παλαιάς Χώρας. Μονόχωρη, θολωτή βασιλική με  την είσοδο του προς  τα δυτικά βρίσκεται  σε ένα σημείο με θέα  προς  το Βαθύ και την περιοχή της Σουβάλας. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό  που δεν συναντάμε συχνά σε παρόμοια εκκλησάκια είναι το μικρό  φροντισμένο προαύλιο, η αυλή  της Εκκλησίας που είναι και αυτή καλό ασβεστωμένη.

Ο  κ. Σοφοκλής Δημητρακόπουλος  στο βιβλίο του "Χριστιανική Αίγινα" δεν συμπεριλαμβάνει το εκκλησάκι αυτό  στον οικισμό της Παλαιάς Χώρας, όπως άλλωστε και το γειτονικό του Αγίου Φανουρίου. Εκκλησιαστικά και οι δύο ναοί ανήκουν στην ενορία  του Βαθέος.

Τέλος πολύ καλή εντύπωση  προκαλεί  η καθαριότητα, η ευπρέπεια  του χώρου τόσο  εξωτερικά όσο και εσωτερικά κάτι που μαρτυρεί  την φροντίδα  των ενοριτών.

Τις φωτογραφίες μας παραχώρησε  ο κ. Χρήστος Νεστορίδης  τον οποίο ευχαριστούμε πολύ.

 

Σούρουπο στον Πόρο. Η μέρα φεύγει, το πλοίο έρχεται.

 Μια πολύ όμορφη εικόνα μας έρχεται από τον γειτονικό Πόρο και μας αποκαλύπτει τη γοητεία  της μέρας που φεύγει.

Σούρουπο στον Πόρο, στο στενό μεταξύ Γαλατά και Πόρου με έναν κατεξοχήν φορτωμένο χειμωνιάτικο ουρανό και το μικρό φέρυ να περνά... απέναντι, φωτισμένο ως άλλο χριστουγεννιάτικο δέντρο.

Πολύ όμορφη στιγμή έτσι όπως την κατέγραψε ο φακός  του φίλου εκπαιδευτικού Νίκου Ευαγγελινού που φέτος υπηρετεί στον Πόρο.

Χωρίς ταχύπλοα σήμερα λόγω νοτιά.

 Με ανακοίνωσή της η HELLENIC  SEAWAYS  ενημερώνει το επιβατικό κοινό πως τα επόμενα δρομολόγια  των ταχύπλοων σήμερα Τρίτη 28/11 προς τα νησιά  του Σαρωνικού δεν θα εκτελεστούν λόγω καιρικών συνθηκών.

Ομιλία του π. Βασίλειου Θερμού για την αυτοκαταστροφικότητα των νέων.

Μεγάλη επιτυχία σημείωσε η εναρκτήρια ομιλία της σειράς  "Γονεϊκών Συναντήσεων (Σχολής Γονέων) που οργανώνει η τοπική εκκλησία για θέματα διαπαιδαγώγησης και ανατροφής των παιδιών.

Ομιλητής ο διακεκριμένος Θεολόγος και ψυχίατρος π. Βασίλειος Θερμός ο οποίος εισηγήθηκε  το θέμα: "Κατανοώντας την αυτοκαταστροφικότητα των νέων" εστιάζοντας στα κίνητρα που ωθούν τους νέους στην αυτοκαταστροφικότητα όπως είναι ο θυμός, η αυτοτιμωρία, η οργή, το υπαρξιακό κενός ο ψυχικός θάνατος. Ο ομιλητής έθεσε το θέμα στα πλαίσια της κοινωνικής κατάστασης που όλοι βιώνουμε.

Τον ομιλητή παρουσίασε  ο αρχιμ. π. Αμφιλόχιος Γελαδάκης. Η επόμενη ομιλία προγραμματίζεται για τις 10 Δεκεμβρίου με θέμα:" bulling  και επιθετικές συμπεριφορές από τα παιδιά"

Φωτογραφίες: Δελτίο τύπου Ιεράς Μητροπόλεως Ύδρας.
 

Ο Άγιος Στυλιανός της Παλαιάς Χώρας.

   

Εορτάζει σήμερα ο Άγιος Στυλιανός. Άλλη μια εορτή του Νοεμβρίου, καθώς είχαμε πει από την αρχή του μήνα, πως ο Νοέμβρης είναι κατεξοχήν ο μήνας με τις πολλές εορτές. Ο Άγιος Στυλιανός θεωρείται ο προστάτης των μικρών παιδιών και ευλαβείται ιδιαίτερα από τις μητέρες μικρών παιδιών.

Στη βόρεια ράχη του λόφου της Παλαιάς Χώρας  στέκεται περήφανος αν και αποκομμένος από  τα υπόλοιπα κτίσματα της Χώρας, ο Άγιος Στυλιανός.

Εντυπωσιακό κτίσμα με φανερά τα σημάδια  της εγκατάλειψης τόσο εξωτερικά, όσο και εσωτερικά. Η  γενική εικόνα μπορεί να ξεγελάσει τον επισκέπτη, όμως με την είσοδο στο εσωτερικό αμέσως η πρώτη εικόνα αλλάζει.

Ο Άγιος Στυλιανός βρίσκεται σχετικά κοντά  στην είσοδο  της Παλαιάς Χώρας. Αν ανηφορίσουμε προς τον Άγιο Γεώργιο τον Καθολικό και ακολουθήσουμε το μικρό μονοπάτι στα αριστερά  θα συναντήσουμε την εκκλησία  που είναι πνιγμένη στη βλάστηση. Ο επισκέπτης θα καθυστερήσει να μπει στο ναό, γιατί η θέα από αυτό το σημείο αυτό κόβει την ανάσα. Όλη η βόρεια πλευρά  της Αίγινας απλώνεται κάτω από τα πόδια σου ενώ η ματιά χάνεται μέχρι τον Πειραιά, τη Σαλαμίνα και την Αττική.

Η είσοδος  του ναού βρίσκεται στη νότια πλευρά για να είναι προφυλαγμένη από το βοριά. Στη δυτική πλευρά πάνω από το παράθυρο υπάρχει ανάγλυφος περίτεχνος σταυρός μέσα σε τετράγωνο πλαίσιο. Σύμφωνα με τον κ. Σοφοκλή Δημητρακόπουλο στο χώρο του ναού έχουν βρεθεί αρχαία μαρμάρινα μέλη ανθρώπινου σώματος.

 

Το εσωτερικό  του ναού είναι απογοητευτικό. Η υγρασία έχει διαπεράσει  τους τοίχους. Η σκεπή είναι θολωτή και ο ναός είναι μονόχωρος. Δύο αψίδες στηρίζουν τη νότια και βόρεια πλευρά  του ναού και υποβαστάζουν την οροφή. Το πάτωμα με μια φανερή κλίση προς τα νότια.

      Ο  ασβέστης στους τοίχους ίσως κάλυψε κάποιες  αγιογραφίες που υπήρχαν.

    Ο μοναχικός  Άγιος Στυλιανός στο βορeιότερο σημείο του λόφου σπάνια έχει  τη χαρά να δέχεται επισκέπτες  διότι πολλοί  αγνοούν την ύπαρξη του αλλά και από το γεγονός ότι δεν είναι ευδιάκριτος από τα βασικά μονοπάτια της Χώρας.

 

 

Απαγορευτικό απόπλου για όλα τα πλοία σήμερα Κυριακή 26/11

 Απαγορευτικό απόπλου ισχύει σήμερα Κυριακή 26 Νοεμβρίου για όλα  τα πλοία. Η Saronic Ferries με ανακοίνωση της ενημερώνει το επιβατικό κοινό ότι είναι σε ισχύ απαγορευτικό για όλους τους τύπους των πλοίων.

Ο Άγιος Στυλιανός στην περιοχή του "Ογδόντα" εορτάζει σήμερα.

      

  Εορτάζει ο Άγιος Στυλιανός σήμερα  26 Νοεμβρίου με πολλούς φίλους γνωστούς και συγγενείς να έχουν την ονομαστική  τους εορτή.

  Σήμερα ας θυμηθούμε λόγω εορτής και το ταπεινό ξωκλήσι του Αγίου Στυλιανού στην περιοχή "Ογδόντα"  κοντά  στο Κέντρο Υγείας.  Ανάμεσα σε ελιές  και φιστικιές ξεχωρίζει  η άσπρη φιγούρα της εκκλησίας  που εορτάζει σήμερα 
  Μια μικρή όαση για όλους εκείνους που περνούν βιαστικοί από την πολύβουη λεωφόρο Α. Λεούση  και  το προτείνουμε σε όσους περαστικούς   να προχωρήσουν μέσα στα χωράφια για να φτάσουν μέχρι την πόρτα του ταπεινού Αγίου Στυλιανού, προστάτη Αγίου των μωρών και των μικρών παιδιών. 

  

   Το αρχικό κτίσμα έχει δεχθεί πολλές προσθήκες κυρίως προς  τα νότια με αποτέλεσμα να παρουσιάζει μια ιδιαίτερη εικόνα. Λόγω της χειμωνιάτικης εορτής του έχει  δημιουργηθεί στη νότια πλευρά ένα πρόσθετο δωμάτιο με τζαμαρία και ένας σκεπαστός χώρος με κεραμίδια (ευτυχώς), για τους πιστούς  που δεν χωρούν την ημέρα της πανήγυρης στον κυρίως ναό η θέλουν να προστατευτούν από το κρύο και τη βροχή.

   Η καθαριότητα και ο στολισμός ωστόσο μαρτυρούν την αγάπη των ενοριτών και των γειτόνων  του.

   Η εκκλησούλα  του Αγίου Στυλιανού στην περιοχή αυτή είναι η δεύτερη που υπάρχει στο νησί μετά  την πρώτη στην Παλαιά Χώρα, όπως έχουμε αναφέρει σε παλαιότερη σημείωσή μας.

 

"Γέρο βοριά αρμένιζε ... σορόκο παλικάρι".

Τρίτο συνεχόμενο Σάββατο  του Νοέμβρη και ο σορόκος πιστός  στο εβδομαδιαίο ραντεβού του. Κάθε Σάββατο μας κάνει την τιμή και ανακατεύει τη θάλασσα κερνώντας κάποια μποφώρ.

Σήμερα  τα πράγματα ασφαλώς ήταν κάπως καλύτερα σε σχέση με το προηγούμενο Σάββατο και την κατάσταση  στο λιμάνι της Αίγινας.

Ο  "ΦΟΙΒΟΣ" της  Saronic Ferries επωμίστηκε  τα τρία και μοναδικά δρομολόγια  της ημέρας και έτσι κατόρθωσαν να ταξιδέψουν όσοι το είχαν προγραμματίσει.

O  σορόκος είναι ένας πολύ ύπουλος καιρός  που εγκυμονεί κινδύνους σε όσους τον αψηφούν και δεν τον μετρούν σωστά.  Για  αυτό και η σχετική παροιμία  του τίτλου!

 

Η Αγία Αικατερίνη στην Παλαιά Χώρα.

     

   Δεν θα την συναντήσεις εύκολα  στο μονοπάτι "7" της  Παλαιάς Χώρας  τη μικρή Αγία Αικατερίνη. Είναι καλά  κρυμμένη και χρειάζεται να ξέρεις καλά  το μονοπάτι.

                                                   

  Πίσω ακριβώς από την εικονιζόμενη  Αγία Άννα, αρκετά προφυλαγμένη από τους διαβάτες  της Παλαιάς Χώρας είναι η εκκλησούλα της Αγίας Αικατερίνης. Λες και υιοθετεί τη στάση από τη ζωή της Αγίας που έτρεχε να κρυφτεί από τον ειδωλολάτρη πατέρα της που την κυνηγούσε επειδή ήταν χριστιανή.

 Ο ναός αυτός είναι ίσως από τους λιγότερο γνωστούς του λόφου αλλά ταυτόχρονα και από  τους καλύτερα  διατηρημένους. Για να τον ανακαλύψεις θα χρειαστεί να περπατήσεις  το μονοπάτι  που ξεκινά από το Σταυρό και οδηγεί στα χαμηλά  του λόφου προς τον Άγιο Στέφανο και τις υπόλοιπες εκκλησίες. Η Αγία Αικατερίνη δεν βρίσκεται πάνω στο μονοπάτι. Δεν θα τη συναντήσεις  στο δρόμο σου, παρά  μόνον αφού περάσεις  τον Άγιο Δημήτριο, στα αριστερά ακριβώς θα ακολουθήσεις ένα μικρό μονοπατάκι  που θα σε οδηγήσει  στην  Αγία Άννα. Πίσω ακριβώς από την Αγία  Άννα (εικονίζεται στην πρώτη φωτογραφία με τα παιδιά) βρίσκεται η Αγία Αικατερίνη. Πραγματικά καλά κρυμμένη!

Το κτίσμα είναι από τα παλαιότερα  της Παλαιάς Χώρας και σύμφωνα με την επιγραφή που συναντάμε η ανέγερση της τοποθετείται το πολύ μακρινό 1225.

Ο ναός έχει δεχθεί πολλές ανθρώπινες επεμβάσεις. Έχει πρόσφατα σοβαντιστεί  το εσωτερικό  του, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν τοιχογραφίες, αλλά και το δάπεδο  έχει τσιμενταριστεί.

Διακρίνονται αυτά  που αναφέρουμε  στην παρακάτω φωτογραφία  όπως επίσης και τα χαλιά με τα οποία είναι στρωμένος ο ναός. Το τέμπλο  είναι κτιστό  και έχει ένα αψιδωτό άνοιγμα.

Πάνω από την εξωτερική πόρτα μέσα σε κύκλο διακρίνουμε έναν  χαραγμένο σταυρό και κάποια  γεωμετρικά σχήματα.

Η  εσωτερική εικόνα του ναού  που διαφέρει κατά πολύ από τη συνήθη  των εκκλησιών της Παλαιάς Χώρας μας οδηγεί να αναλογιστούμε μέχρι ποιο σημείο επιτρέπεται να επεμβαίνει κάποιος  σε ένα τόσο παλαιό βυζαντινό μνημείο, ακόμα και στο όνομα  της ευλάβειας και της αγάπης για αυτόν το χώρο!

 

 

Ξεκινούν οι 'Συναντήσεις Γονεϊκής επιμόρφωσης" από την Ιερά Μητρόπολη Ύδρας Σπετσών και Αιγίνης.

 Με ομιλητή τον διακεκριμένο Θεολόγο, ψυχίατρο  και συγγραφέα π. Βασίλειο Θερμό ξεκινούν οι τακτικές συναντήσεις γονεϊκής επιμόρφωσης από την τοπική Εκκλησία την Κυριακή 26 Νοεμβρίου και ώρα 17.00 στην αίθουσα του Νεανικού Κέντρου της Ιεράς Μητροπόλεως επί της οδού Αγίας Θεοδώρας στην πόλη της Αίγινας.

Το θέμα που θα αναπτύξει ο ομιλητής είναι: "Κατανοώντας την αυτοκαταστροφικότητα των εφήβων".

Ο κύκλος ομιλιών με πολύ ενδιαφέροντα θέματα  θα συνεχιστεί - σύμφωνα με το πρόγραμμα  μέχρι τις 11 Φεβρουαρίου και αφορούν την αρμονική ανάπτυξη, την ανατροφή των  παιδιών, την πορεία τους στις βαθμίδες εκπαίδευσης  και τις σχέσεις των γονέων.

Ο ναός της "Παναγίτσας" στη ζωγραφική.

                              

    Ο ναός της "Παναγίτσας" στο λιμάνι της Αίγινας είναι μετά τον Άη- Νικόλα το θαλασσινό ο πιο πολυζωγραφισμένος και πολυφωτογραφημένος ναός της Αίγινας. Πολλοί ζωγράφοι έχουν αποτυπώσει στον καμβά τους το ναό ανάμεσά  τους και πολλοί Αιγινήτες, αυτός όμως που  συνδέθηκε εικαστικά περισσότερο μαζί του είναι ο Σπύρος Βασιλείου, η Μαρία Πωπ αλλά και πολλοί ντόπιοι δημιουργοί όπως ο Φραγκίσκος Κάππος και ο Δημήτρης Χατζίνας.

  Ο ναός  της Παναγίτσας στο λιμάνι της Αίγινας που εορτάζει στις 21 Νοεμβρίου,  αποτυπώθηκε μοναδικά από  τον μεγάλο εικαστικό Σπύρο Βασιλείου ο οποίος έζησε στην Αίγινα. Ο όγκος του ναού εντυπωσίασε τον καλλιτέχνη καθώς και η γειτνίασή του με το λιμάνι. Είναι χαρακτηριστικό ότι και στους δύο πίνακες που φιλοτέχνησε ο Βασιλείου τοποθετεί σε πρώτο πλάνο ένα μεγάλο αλιευτικό σκάφος. Άλλωστε στο σημείο αυτό στη γωνιά του λιμανιού δένουν ακόμα μεγάλα καΐκια. Ο Σπύρος Βασιλείου μέσα από το έργο του ύμνησε το Αιγινήτικο τοπίο κι απ' ότι φαίνεται ο ναός της Παναγίτσας πρέπει να ήταν ο αγαπημένος του.

   Η Παναγίτσα. Η μικρή Παναγιά. Η εκκλησία που μετά τον Άγιο Νικόλαο το Θαλασσινό, είναι εμβληματικός για το λιμάνι και το τοπίο γενικότερα  της Αίγινας. Δεσπόζει ο ναός στην νότια άκρη του λιμανιού και μαζί με αυτόν του Αγίου Νικολάου, προστατεύει τους ναυτικούς και τους ταξιδιώτες αλλά και προστατεύουν και οι δύο μέσα στην αγκάλη τους, την αγκάλη του λιμανιού τα πλεούμενα των ψαράδων και των ανθρώπων της θάλασσας γενικότερα. Ο ναός με τον μεγάλο τρούλο και το επιβλητικό καμπαναριό που με το ρολόι του σημαίνει την ώρα, μπλέκεται χρωματικά με τα ξάρτια και τα άλμπουρα των καϊκιών, και των κάθε είδους σκαφών φτιάχνοντας μια μοναδική εικόνα νησιώτικου τοπίου.
 Στην Παναγία αποδίδονται πολλά προσωνύμια. Ονόματα που μαρτυρούν την μεγάλη αγάπη προς το πρόσωπό της και της έχουν αποδοθεί μετά από κάποιο θαύμα που έκανε, από τον τρόπο ανεύρεσης μιας εικόνας της ή ακόμα και από τον τρόπο που έχει απεικονισθεί ή από τις φθορές που έχει υποστεί. Στην Αίγινα συναντάμε τη Φανερωμένη, την Ελευθερώτρια, τη Μυρτιδιώτισσα, την Πολίτισσα, την Χρυσολεόντισσα. Όμως μπορεί τα προσωνύμια να είναι χιλιάδες  σε όλη την Ελλάδα, σε όλη την Ορθοδοξία, το πιό τρυφερό και γλυκό το συναντάμε στην Αίγινα.

Η  παραλία  της Αίγινας έργο  της Μαρίας Πωπ.

Η "Παναγίτσα" από  την Ειρήνη Κανά.

Η Παναγιά η Μεσοσπορίτισα της Παχείας Ράχης.

  

   Η  Θεομητορική εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου μας εισάγει στην ευθεία  για τα Χριστούγεννα. Η μικρή (3 ετών) Μαρία εισάγεται στο Ναό των Ιεροσολύμων και αφιερώνεται από τους  γονείς της, Ιωακείμ και Άννα, στο ναό. Αφιερώνεται στο Θεό  και προετοιμάζεται για τη μεγάλη αποστολή της. Να γίνει  η Μάνα Θεού και ανθρώπων.

 Με αφορμή τη σημερινή  εορτή των Εισοδίων της μικρής Μαρίας  στο Ναό των Ιεροσολύμων, ας θυμηθούμε μια λιγότερο γνωστή εκκλησία που εορτάζει στα υψώματα της  Αίγινας  και συγκεκριμένα στην Παχεία Ράχη.

 Είναι η Εκκλησούλα της Μεσοσπορίτισσας  στην Παχειά Ράχη της Αίγινας. Πίσω ακριβώς βρίσκεται το κοιμητήριο όπου είναι θαμμένοι οι εφημέριοι ιερείς του χωριού καθώς και κάτοικοί του. Περπατώντας προς τα ανατολικά θα συναντήσουμε μια μεγάλη σουβάλα και διακρίνεται προς αυτήν να οδηγεί ένα πέτρινο μονοπάτι.   Μια ευκαιρία για πεζοπορία. Αναζητήστε τα.

   Ανηφορίζοντας λοιπόν προς το Ανιτσαίο και αφού περάσουμε την είσοδο του χωριού της Παχείας Ράχης στα αριστερά  του δρόμου θα συναντήσουμε το παλαιό κοιμητήριο  της Π. Ράχης, απέναντι ακριβώς από τις εγκαταστάσεις του ΕΚΠΑΖ. Ο ναός του κοιμητηρίου είναι αφιερωμένος στην Παναγία τη Μεσοσπορίτισσα και εορτάζει αύριο των Εισοδίων της Θεοτόκου  21  Νοεμβρίου.

 Η μεγάλη αυτή Θεομητορική  εορτή μας υπενθυμίζει την αφιέρωση της Παναγίας από τους γονείς της στο Θεό και την είσοδο της στο Ναό των Ιεροσολύμων. Μια πράξη ευχαριστίας και ευγνωμοσύνης των γονέων της Ιωακείμ και Άννας που με τον τρόπο αυτό ανταπέδωσαν το πολυπόθητο και μονάκριβο δώρο που τους χάρισε ο Θεός, την κόρη τους τη Μαρία. Τέτοια μέρα εορτάζει και ο ναός της Παναγίτσας στο λιμάνι της Αίγινας στον οποίο θα αναφερθούμε σε επόμενη ανάρτησή μας.

   Σήμερα  όμως ας γνωρίσουμε  την μικρή Παναγίτσα εκεί ψηλά στην Παχειά Ράχη και ας εξηγήσουμε το λόγο αυτού του τόσο όμορφου προσωνύμιου που δεν το συναντάμε μόνο στην Αίγινα αλλά και σε πολλά άλλα μέρη της Ελλάδας.
  Η Παναγία λοιπόν που εορτάζει αύριο  λέγεται "Μεσοσπορίτισσα" γιατί εορτάζει καθώς η σπορά των χωραφιών βρίσκεται στη μέση της. Δηλαδή δεν έχει τελειώσει. Σε κάποιες περιοχές βράζουν δημητριακά και όσπρια και τα πηγαίνουν στην Εκκλησία να ευλογηθούν και επιστρέφοντας στο σπίτι τρώει από αυτά όλη η οικογένεια. Λέγεται επίσης ότι όσα δημητριακά έχουν σπαρθεί μέχρι τις 21 Νοεμβρίου φυτρώνουν και ωριμάζουν πιογρήγορα.

    Όσον αφορά τώρα το ναΰδριο της Μεσοσπορίτισσας  στην Παχειά Ράχη να πούμε πως περιμένει στωϊκά  τη στιγμή της ανακαίνισης και της αποκατάστασης του, έτσι όπως ο δραστήριος εφημέριος αρχιμ. Φιλόθεος της Παχειάς Ράχης έχει προαναγγείλει.