Ντίνος και Άννα Παγούδη. Αφιέρωμα στο ιστορικό ζαχαροπλαστείο της Αίγινας από το περιοδικό "ΑΙΓΙΝΗΤΕΣ"

Ένα γλυκό αφιέρωμα επιχειρεί με το νέο του τεύχος (6)  το περιοδικό "ΑΙΓΙΝΗΤΕΣ" στην οικογένεια Παγούδη και ιδιαίτερα στον Κωνσταντίνο και την Άννα Παγούδη που γλύκαναν  γενιές και γενιές με τα ποιήματα των χειρών τους.

Στο περιοδικό που διατίθεται αποκλειστικά από το βιβλιοπωλείο "Λυχνάρι' ο αναγνώστης θα βρει πολύτιμες φωτογραφίες από το οικογενειακό άλμπουμ του κ. Γιώργου Παγούδη, τον οποίο ευχαριστούμε θερμά  για την παραχώρηση πληροφοριών και φωτογραφιών καθώς και τον π. Νεκτάριο Κουκούλη για το νοσταλγικό κείμενο του.

Παραθέτουμε ένα απόσπασμα από την εισαγωγή του περιοδικού:

Τα  Χριστούγεννα στην παλιά  Αίγινα ήταν φορτωμένα από τη ζάχαρη άχνη που με μεγάλη πυκνότητα και επιμέλεια κάλυπταν τους κουραμπιέδες στο μαγαζί του Ντίνου Παγούδη.

Τα Χριστούγεννα εκείνα τα χρόνια ήταν φορτωμένα από το αμύγδαλο και το καρύδι πάνω στη ράχη των μελομακάρονων που στέκονταν ισάξια, περήφανα αλλά μελωμένα δίπλα στους χιονισμένους κουραμπιέδες.

Όλα ήταν νόστιμα, ανθρώπινα, ζεστά, αληθινά όπως τα συναισθήματα των ανθρώπων που περίμεναν με λαχτάρα τις ημέρες των εορτών για να καθίσουν στο γιορτινό τραπέζι να φάνε, να πιούν να τσουγκρίσουν τα ποτήρια, να ευχηθούν, να  τραγουδήσουν, να συγκινηθούν από την επιστροφή του ξενιτεμένου, του στρατιώτη, του σπουδαστή. Η απόλυτη οικογενειακή στιγμή γύρω από ένα τραπέζι, και όλοι να μεταλαμβάνουν τη χαρά και τη λύπη, το στεναγμό και την ελπίδα.

 Τα  χρόνια πέρασαν η γεύση των γλυκών του Παγούδη παρέμεινε και συνέχισε να γλυκαίνει τις ψυχές  και των νεότερων γενεών. Σε άλλο μαγαζί και όχι εκεί στη γωνία Πηλέως και Παναγή Ηρειώτη η Τρίτη γενιά Παγούδη συνεχίζει να απλώνει τις μοσχοβολιές της κανέλας και του γαρύφαλου στους πέριξ δρόμους της πόλης και να αποτελεί σημείο αναφοράς για  το γλυκό κυρίως του ταψιού στην Αίγινα.

Οι μνήμες από τη δεκαετία του ’70 και του ’80 έντονες.

Δεν μπορεί άλλωστε κάποιος να ξεχάσει τις εικόνες, τους ανθρώπους, το χαμόγελο τους, τη ζεστασιά  τους. Όλα αυτά που συνθέτουν την αύρα τους και την ιδιαίτερη και μοναδική παρουσία τους στη ζωή μιας μικρής κοινωνίας.

 Το ζαχαροπλαστείο «Παγούδη» με τα μαρμάρινα τραπέζια, τα παλιά ψυγεία, τα αναρίθμητα ράφια στους τοίχους και τις απλοϊκές βιτρίνες βρισκόταν στη γωνία των οδών Πηλέως και Παναγή Ηρειώτη.

Από τη νότια πόρτα του όπου εκεί βρισκόταν και ο πάγκος με τα παγωτά έβλεπες την παλαιά προβλήτα, την είσοδο του λιμανιού και απέναντι το Αγκίστρι.

Εκεί ξάνταινε ο κύριος Ντίνος και κοιτούσε το λιμάνι. Και οι πελάτες τους να μεταφέρουν σε στολισμένα με πολύχρωμη κορδέλα κουτιά με κουραμπιέδες  ή γαλακτομπούρεκα σε σπίτια στις γιορτές ή κάθε Κυριακή. Τα γλυκά  του κυρίου Ντίνου ταξίδευαν στον Πειραιά, την Αθήνα, το Αγκίστρι

Θυμόμαστε αυτό το υπέροχο παραδοσιακό ζαχαροπλαστείο όταν πλησιάζουν οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς όταν στο  κέντρο του υψωνόταν αυτή η  τεράστια πυραμίδα με τους κατάλευκους κουραμπιέδες και δίπλα τα παραδοσιακά μελομακάρονα. Το ραβανί, ο μπακλαβάς, το κανταΐφι και φυσικά  το γαλακτομπούρεκο, που όμοιο του σε γεύση δεν υπήρχε! Και  σαν έφτανε το καλοκαίρι τα χωνάκια με το παγωτό γέμιζαν με κρέμα και σοκολάτα.

 Οι σπάνιες και πολύτιμες φωτογραφίες που ανάρτησε στον προσωπικό του λογαριασμό  ο Γιώργος Παγούδης με αφορμή το θάνατο της μητέρας του Άννας, μου έδωσε την ιδέα να επιχειρήσουμε ένα αφιέρωμα σε αυτούς τους ανθρώπους που γλύκαναν τις μέρες μας. Παλιές φωτογραφίες από το παλιό κατάστημα της οικογένειας με το παλιό ψυγείο και τις κλασσικές γεύσεις. Φωτογραφίες και στιγμές μιας ολόκληρης ζωής.

 Οι άνθρωποι φεύγουν κάποια στιγμή. Αφήνουν όμως πίσω τους την αύρα τους! Ιδιαίτερα αυτοί που κατάφεραν να ζήσουν και να ομορφύνουν τη ζωή μας με το χαμόγελο τους, το έργο τους, το καλό  τους λόγο.

Ευλογημένοι αυτοί οι άνθρωποι που κατόρθωσαν να γλυκάνουν τη ζωή μας με τις γεύσεις τους και να μας προσφέρουν στιγμές αναψυχής και απόλαυσης.

Είναι οι στιγμές της χαράς, της ανθρωπιάς τους. Γιατί πέρα από σωστοί επαγγελματίες ήταν άνθρωποι! Κι έτσι παραμένουν στη μνήμη μας.

Γιατί  ο Ντίνος Παγούδης κατείχε απόλυτα την τέχνη της ζαχαροπλαστικής και η γυναίκα του η Άννα  να τυλίγει το κουτί και να το δένει με το γλυκό της χαμόγελο και τον καλό της λόγο.