Οδός Αιγίνης
Παρασκευή 19 Απριλίου 2024
Και στ' Απριλιού τις δεκαοκτώ, ξεράθηκε η Πέρδικα στ' αυγό.
Το "REUNION" συνεχίζεται από τη Θεατρική Ομάδα Κυψέλης.
Λίγα λόγια
για την υπόθεση του έργου:
Μια παρέα
τεσσάρων γυναικών παίζει τη
μπιρίμπα τους. Και οι τέσσερεις
υπήρξαν μέλη της Θεατρικής Ομάδας του
σχολείου τους. Και οι τέσσερεις από διαφορετικές τάξεις (ηλικίες) και με διαφορετική προσωπικότητα. Στην ίδια
ομάδα υπήρχαν κατά καιρούς πολλά μέλη.
Η Ομάδα έχει
καιρό να βρεθεί παρά το γεγονός ότι
ανέβαζε έργα και μετά την αποφοίτηση από το σχολείο. Λίγο ο covid
λίγο
οι δουλειές και ο δρόμος που πήρε ο καθένας στη ζωή του, η ομάδα έχει μικρύνει και κάποια μέλη έχουν σχεδόν
εξαφανιστεί.
Στην παρέα πέφτει η ιδέα
του reunion κυρίως από τον Λουκά, ο οποίος
απεγνωσμένα παρακαλεί να ξαναγυρίσει στην αγκαλιά της Γιούλης και για το σκοπό αυτό χρησιμοποιεί κάθε μέσο. Ο
ίδιος είναι ένας τεμπελάκος που βρίσκει
τρόπους να επιβιώνει, πολλές φορές αρκετά περίεργους. Η ζωή του είναι σχεδόν
ένα μυθιστόρημα. Μετά από έναν μεγάλο κύκλο που έχει κάνει, και αφού ξεγέλασε
πολλές θέλει να ξαναγυρίσει στα σίγουρα….. στη Γιούλη.
Τελικά η ιδέα για ένα reunion αρέσει! Ο καθένας από την παλιά παρέα κάνει
όνειρα για τη βραδιά του reunion! Κάπως έτσι
αρχίζουν οι προετοιμασίες.
Όμως τα πράγματα
εξελίσσονται διαφορετικά…. Το κουδούνι του σπιτιού της Γιούλης, όπου λαμβάνει
χώρα η συνάντηση κτυπά αρκετές φορές και κρύβει πολλές εκπλήξεις…. Λουλούδια, γλυκά, μηνύματα, βιντεάκια, κάρτες και ένα… βάζο
έχουν την τιμητική τους. Ακόμα και η περιπτερού της γειτονιάς !!!
Και όπως
συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις άλλους περιμένουν κι άλλοι εμφανίζονται
κρύβοντας πολλές εκπλήξεις….. Η
βραδιά όμως του reunion
πρόκειται να είναι επεισοδιακή καθώς αντί για
τα αναμενόμενα πρόσωπα εμφανίζονται κάποια άλλα …. Άσχετα προκειμένου να
ξεκαθαρίσουν παλιούς λογαριασμούς με το Λουκά………… και κάπου στο βάθος αχνοφαίνεται διακριτικά
η μοναξιά και η απελπισία όλων αυτών των προσώπων, που
αποζητούν την επικοινωνία, τη συντροφικότητα και την επιβεβαίωση!
Παίζουν :Δήμητρα Πιτσιλού. - Μαρία Θεοδωράκου - Αρετή Κουκούμη - Μαρία Λυκούρη- Στουραϊτη Αγγελική - Ηλίας Θωμάς - Μποτσιβάλης Γιώργος - Χρυσοχόου Ελένη - Παλαμιδοπούλου Ειρήνη - Στουραϊτη Αγγελική - Τζώνη Ρία
Σενάριο – σκηνοθεσία: Γιώργος Μπήτρος. - Επιλογή μουσικής: Ανέστης Κορνέζος - Χρώματα σκηνικού: Νεκταρία Μπήτρου. - Επιμέλεια αφίσας : Ματούλα Ρούσου.
Φωτογραφίες: ΑΝΕΣΤΗΣ ΚΟΡΝΕΖΟΣ - ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΥΝΑΔΗ
Συγκέντρωση πασχαλινών δώρων από το Δήμο Αίγινας.
Ο Δήμος Αίγινας, ανταποκρινόμενος
στο κάλεσμα του «Όλοι Μαζί Μπορούμε», διοργανώνει δράση συγκέντρωσης δώρων εν
όψει του Πάσχα, για τα παιδιά που έχουν ανάγκη!
«Μπες και φέτος στο ρόλο σου! Γίνε Νονός»!
Συγκεντρώνουμε πασχαλινά δώρα, λαμπάδες, παιχνίδια
και παραμύθια.
Επίσης πασχαλινά κουλούρια, τσουρέκια, σοκολατένια
αυγά, αλεύρι, ζάχαρη, λάδι, γάλα εβαπορέ, αυγά και ζυμαρικά.
Η δράση θα πραγματοποιηθεί από τη Δευτέρα 22
Απριλίου, καθημερινά, έως και το Σάββατο 27 Απριλίου, από τις 10:00 έως τις
14:00 στο Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου Αίγινας.
Τα Πασχαλινά δώρα που θα προσφερθούν θα πρέπει να
είναι καινούρια, ή μεταχειρισμένα, σε άριστη κατάσταση, έτοιμα να
χρησιμοποιηθούν.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να καλείτε
στα τηλέφωνα 22970 26982 και 22973 20013.
Πέμπτη 18 Απριλίου 2024
Ο Ακάθιστος Ύμνος απόψε στις Εκκλησίες.
Πέμπτη του Μεγάλου Κανόνα του Οσίου Ανδρέα Κρήτης.
Πηγή: dogma.gr
Η Πέμπτη εβδομάδα των Νηστειών που διανύουμε είναι το λειτουργικό αποκορύφωμα της Τεσσαρακοστής. Οι ακολουθίες είναι μακρότερες και εκλεκτότερες. Στη συνήθη ακολουθία των λοιπών εβδομάδων προστίθενται δυο νέες μεγάλες ακολουθίες: Την Πέμπτη ο Μεγάλος Κανόνας και το Σάββατο ο Ακάθιστος Ύμνος.
Πότε ψάλλεται ο Μεγάλος Κανόνας;
Ο Μεγάλος Κανόνας ψάλλεται τμηματικά στα απόδειπνα των τεσσάρων πρώτων ημερών της Α’ Εβδομάδας των Νηστειών και ολόκληρος στην ακολουθία του Όρθρου της Πέμπτης της Ε’ εβδομάδας. Στις ενορίες , ωστόσο, ψάλλεται και ανεξάρτητα από τον όρθρο, ως μικρή αγρυπνία, το βράδυ της Τετάρτης μαζί με την ακολουθία του αποδείπνου.
Γιατί ονομάζεται «Μεγάλος»;
Ο Μεγάλος Κανόνας στην μορφή του έχει μια χαρακτηριστική ιδιορρυθμία. Η ιδιορρυθμία του συνίσταται στο ότι συγκρινόμενος προς τους άλλους ομοίους του κανόνες, είναι «μέγας». Μέγας στην απόλυτη του έννοια. Μεγαλύτερος δεν μπορούσε να υπάρξει· και τούτο γιατί ο ποιητής θέλησε να συνθέσει όχι τρία ή τέσσερα τροπάρια για την κάθε ωδή, όπως συνήθως έχουν οι άλλοι κανόνες, αλλά πολύ περισσότερα: τόσα, όσα είναι και όλοι οι στίχοι των ωδών, έτσι ώστε στον καθένα στίχο να αντιστοιχεί και να παρεμβάλλεται κατά την ψαλμωδία από ένα τροπάριο. 250 είναι οι στίχοι των ωδών, 250 και τα τροπάρια του Μ. Κανόνα, ενώ οι συνήθης κανόνες έχουν γύρω στα 30. Σήμερα τα τροπάρια του Μ. Κανόνα είναι κατά 30 περίπου περισσότερα από τα αρχικά. Μεταγενέστεροι υμνογράφοι πρόσθεσαν τροπάρια για την οσία Μαρία την Αιγυπτία και για τον ίδιο τον Ανδρέα.
Ποιός είναι ο ποιητής – δημιουργός του Μεγάλου Κανόνα;
Τον Μεγάλο Κανόνα συνέθεσε ο άγιος Ανδρέας ο Ιεροσολυμίτης. Γεννήθηκε στη Δαμασκό το 660 μ. Χ. από ευσεβείς γονείς. Σε ηλικία δεκαπέντε ετών η αγάπη του τον φέρνει στα Ιεροσόλυμα όπου οι γονείς του τον αφιερώνουν στον Ναό της Αναστάσεως. Στα Ιεροσόλυμα απόκτησε μεγάλη παιδεία, την «θύραθεν» και τη θεολογική. Αν και το έργο του έγινε στην Κωνσταντινούπολη και την Κρήτη φέρει τον τίτλο του «Ιεροσολυμίτη» επειδή πέρασε από την αγία πόλη. Μοναχός της Μονής του Αγίου Σάββα στα Ιεροσόλυμα έγινε γραμματέας του Πατριάρχη Θεόδωρου. Το 685 ήλθε στην Κωνσταντινούπολη για εκκλησιαστική αποστολή. Εκεί παρέμεινε για είκοσι χρόνια και ανέλαβε διάφορες εκκλησιαστικές θέσεις και τέλος γύρω στο 711 ή 712 εκλέγεται αρχιεπίσκοπος Κρήτης.
Στη Κρήτη συμμετέχει στις ταλαιπωρίες του ποιμνίου του που οφείλονταν στις Αραβικές επιδρομές. Εμψυχώνει το λαό στις θλίψεις και προσεύχεται για τη σωτηρία του. Με τις προσευχές του σταματά τη μεγάλη ανομβρία και σταματά τη μάστιγα της πείνας. Ιδρύει μεγάλο «Ξενώνα» στον οποίο περιθάλπονται οι γέροντες και οι άρρωστοι, φιλοξενούνται οι ξένοι και οι φτωχοί διακονώντας ο ίδιος. «Με τα χέρια του υπηρετούσε τους ασθενείς και τους έπλενε τα πόδια και το κεφάλι, καθάριζε τις πληγές τους και τα τραύματα τους. Σ’ αυτό το σημείο τον οδηγούσε η αγάπη του πρoς τον Θεό και τον πλησίον» σημειώνει ο βιογράφος του.
Ο άγιος Ανδρέα ο Κρήτης είχε μεγάλη ευλάβεια και ιδιαίτερη αγάπη του πρoς την Παναγία. Αφιέρωσε πλήθος ύμνων και εγκωμιαστικών λόγων στις εορτές της. Έκτισε δε μεγαλοπρεπή ναό προς τιμήν της Θεοτόκου που τον ονόμασε «Βλαχέρνες». Φρόντισε δε για την επισκευή των παλαιών και παραμελημένων ναών τους οποίους «ευπρεπώς κατεκόσμησε».
Πέθανε στις 4 Ιουλίου 740 στην Ερεσό της Λέσβου, είτε επιστρέφοντας στην Κρήτη μετά από ένα ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη, είτε και εξόριστος εκεί – ήταν υποστηρικτής των αγίων εικόνων. Στην παραλία της Ερεσού τιμάται μέχρι σήμερα ο τάφος του, μια μεγάλη σαρκοφάγο, που βρίσκεται πίσω από το άγιο βήμα της ερειπωμένης βασιλικής της Αγίας μάρτυρος Αναστασίας, όπου κατά τους βιογράφους του είχε ταφεί. Η καθιέρωση του ως Αγίου έγινε πολύ νωρίς.
Ο Ανδρέας ήταν λόγιος κληρικός, εκκλησιαστικός ρήτορας και υμνογράφος. Η φιλολογική και υμνογραφική του παραγωγή είναι αξιόλογη Οι λόγοι του είναι κυρίως εγκωμιαστικοί. Σώζονται ομιλίες στις Θεομητορικές και Δεσποτικές εορτές και σε διαφόρους αγίους. Στις ομιλίες του φαίνεται η ρητορική του τέχνη, η άριστη γνώση της αττικής γλώσσας, η βαθιά γνώση της βίβλου, ιδιαίτερα της Π.Δ που ερμηνεύει αλληγορικά. Χαρακτηρίζεται ως ο καλύτερος εκκλησιαστικός ρήτορας της Βυζαντινής εποχής.
Τα χαρακτηριστικά των λόγων του είναι η «έντεχνος ρητορική επεξεργασία και τα υψηλά θεολογικά νοήματα». Το υμνογραφικό του έργο είναι πλουσιότερο των ρητορικών του λόγων. Εφεύρε το είδος των Κανόνων που ψάλλονται μέχρι σήμερα και διακρίνονται για την σαφήνεια και το διδακτικό τους χαρακτήρα. Το σπουδαιότερο όμως υμνογραφικό του έργο είναι ο Μ. Κανόνας. Τον έγραψε, όπως φαίνεται από διάφορες ενδείξεις, περί το τέλος της ζωής του, κατά δε την μαρτυρία ενός συναξαρίου, στην Ερεσό, λίγο πριν πεθάνει. Αν η πληροφορία αυτή είναι αληθινή, ο Μ. Κανόνας είναι το κύκνειο άσμα του υμνογράφου μας.
Για να καταλάβουμε την ποιητική του δομή πρέπει να κάνουμε μια μικρή παρέκβαση. Το έργο αυτό ανήκει στο ποιητικό είδος των κανόνων, που κατά πολλούς έχει την αρχή του σ’ αυτόν τον ίδιο τον Ανδρέα. Είναι δε οι κανόνες ένα σύστημα τροπαρίων, που γράφονταν για ένα ορισμένο λειτουργικό σκοπό: να διακοσμήσουν τη ψαλμωδία των 9 ωδών του Ψαλτηρίου, που στιχολογούνταν στον όρθρο. Όλος ο κανόνας ψάλλεται σε ένα ήχο. Κάθε όμως ωδή παρουσιάζει μια μικρή παραλλαγή στη ψαλμωδία κατά τρόπο, που να διατηρείται μεν η μουσική ενότητα στον όλο κανόνα, αφού όλος ψάλλεται στον ίδιο ήχο, αλλά και να σπάει και η μονοτονία με τις παραλλαγές στην ψαλμωδία που παρουσιάζει κάθε μια ωδή.
Ποιο είναι το περιεχόμενο του Μεγάλου Κανόνα;
Ο Μεγάλος Κανόνας παρουσιάζει το τραγικό γεγονός της πτώσεως του ανθρωπίνου γένους που κατάστρεψε τη δυνατότητα της κοινωνίας του με τον Θεό. Στον Μεγάλο Κανόνα ο ποιητής θεωρεί και βιώνει το γεγονός της πτώσεως προσωπικά. Με την καθημερινή αμαρτία του ταυτίζεται με τον πρωτόπλαστο Αδάμ του οποίου γίνεται μιμητής. Η ψυχή του ακολουθεί τη πορεία της Εύας. «Αλίμονο, ταλαίπωρη ψυχή! Γιατί μιμήθηκες την πρώτη Εύα; Κοίταξες πονηρά και πληγώθηκες πικρά». Ο άγιος αναφέρεται στην ύπαρξη που κληρονομήσαμε μετά τη πτώση που συνδέεται με τη φθορά και το θάνατο. Με τους πρωτόπλαστους έχουμε οντολογική αλληλεγύη. Η συναίσθηση της αμαρτωλότητας και η ομολογία της σφραγίζει ολόκληρο τον Μ. Κανόνα.
Είναι ένα κύκνειο άσμα, ένας θρήνος προθανάτιος, ένας μακρύς θρηνητικός μονόλογος, είναι ο Αδαμιαίος θρήνος. Ο ποιητής βρίσκεται στο τέλος της ζωής του. Αισθάνεται ότι οι ημέρες του είναι πια λίγες, ο βίος του έχει περάσει. Αναλογίζεται τον θάνατο και την κρίση του δίκαιου κριτή, που τον αναμένει. Και έρχεται να κάνει μια αναδρομή, μια ανασκόπηση του πνευματικού του κόσμου. Κάθεται να συζητήσει με τη ψυχή του. Ο απολογισμός όμως δεν είναι ενθαρρυντικός. Ο βαρύς κλοιός της αμαρτίας στον συμπνίγει. Η συνείδηση τον ελέγχει. Και ο ποιητής θρηνεί διαρκώς για την άβυσσο των κακών τους πράξεων. Στον θρήνο αυτό συμπλέκεται η αναδρομή στην Αγία Γραφή.
Αυτό κυρίως δίνει την μεγάλη έκταση στο ποίημα. Ο σύνδεσμος όμως του θρήνου με την Γραφή είναι πολύ φυσικός. Σαν άνθρωπος του Θεού ο ποιητής, ανοίγει το βιβλίο του Θεού για να αξιολογήσει τα πεπραγμένα του. Εξετάζει ένα προς ένα τα παραδείγματα του ιερού βιβλίου. Στις οκτώ πρώτες ωδές παίρνει τα παραδείγματα του από τη Παλαιά Διαθήκη.
Στη ενάτη ωδή από την Καινή Διαθήκη. Το αποτέλεσμα της συγκρίσεως είναι κάθε φορά τρομερό και αιτία νέων θρήνων. Έχει μιμηθεί όλες τις κακές πράξεις όλων των ηρώων της ιεράς ιστορίας, όχι όμως και τις καλές πράξεις των αγίων. Δεν του μένει παρά η μετάνοια, η συντριβή και η καταφυγή στο έλεος του Θεού. Και εδώ ανοίγει η αισιόδοξη προοπτική του ποιητή. Βρήκε την πόρτα του παραδείσου, την μετάνοια. Καρπούς μετανοίας δεν έχει να παρουσιάσει· προσφέρει όμως στον Θεό τη συντετριμμένη του καρδιά και την πνευματική του φτώχια.
Τα βιβλικά παραδείγματα του Δαυίδ, του προφήτη Ιερεμία, των βασιλέων Μανασσή και Εζεκία από την Π. Δ και του Πέτρου, της Μάρθας και της Μαρίας, της Χαναναίας, του τελώνη, της πόρνης και του ληστή τον ενθαρρύνουν. Πολλές φορές επανέρχεται χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της μετάνοιας της πόρνης και παρακαλεί τον Κύριο να δεχθεί τα δικά του δάκρυα όπως δέχθηκε και τα δικά της και να του συγχωρήσει τις αμαρτίες του. Ο κριτής θα ευσπλαχνισθεί και αυτόν, που αμάρτησε πιο πολύ από όλους τους ανθρώπους. Ψάλλεται σε ήχο πλ. του β’. Είναι ήχος γλυκός, κατανυκτικός και εκφραστής του πένθους και της συντριβής.
Τετάρτη 17 Απριλίου 2024
Εορτάζει σήμερα (18/4) η Οσία Αθανασία από την Παλαιά Χώρα της Αίγινας.
Μετά τον θάνατο του δεύτερου συζύγου της και των γονέων της, η Αθανασία μοίρασε την περιουσία της στους φτωχούς και ίδρυσε μαζί με άλλες γυναίκες της Παλιαχώρας μοναχικό κοινόβιο, στο οποίο έγινε ηγουμένη μετά από 4 χρόνια. Το μοναστήρι κτίστηκε προς τιμήν της Ζωοδόχου Πηγής και πιθανόν βρισκόταν στην θέση του σημερινού μοναστηριού που ίδρυσε ο Άγιος Νεκτάριος.
Στο μοναστήρι της έβρισκαν καταφύγιο πολλοί άρρωστοι και φτωχοί. Η ίδια ζούσε πολύ ασκητικά. Η παράδοση θέλει την Αγία να έχει για προσκέφαλο- τις λίγες ώρες της ανάπαυσής της- μια πέτρα. Η αγιότητά της έγινε γνωστή μέσα και έξω από την Ελλάδα. Ζούσε απλοϊκά, με λίγο ψωμί και νερό. Ο γέροντας Ματθαίος φρόντιζε να προμηθεύει το κοινόβιο με λίγα χόρτα από τον κήπο του.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, μαζί με τις αδελφές και τον μοναχό Ματθαίο αποσύρθηκαν σε τόπο πιο ήσυχο για περισσότερη άσκηση και προσευχή.
Αργότερα η Αγία αναχωρεί για την Κωνσταντινούπολη με τον πρεσβύτερο Ιγνάτιο όπου παραμένει επί 7 χρόνια. Ύστερα από όραμα που είδε , η Αγία επιστρέφει στην Αίγινα, όπου συνέχισε την άσκησή της παράλληλα με την αδιάλειπτη μέριμνα για την Μονή της.
Το κείμενο του βίου της προέρχεται από το βιβλίο: "Αγιοβάδιστα νησιά" των Γ.Μπήτρου και Χρ. Γελαδάκη και είναι καταχωρημένο στην επίσημη ιστοσελίδα της Ιεράς Μη
Επίσκεψη σε υγροβιότοπους της Δυτικής Ελλάδας από μαθητές του 2ου Γυμνασίου Αίγινας.
Ο Αχελώος ποταμός που ποτίζει τη δυτικής Αιτωλοακαρνανία και εκβάλει στο Ιόνιο Πέλαγος.
Και ο υγροβιότοπος της Αγιάς στην Πάτρα με το ξύλινο μεγάλο διάδρομο για περίπατο μέσα στις καλαμιές, τα παρατηρητήρια και την πλούσια πανίδα της περιοχής.
Μια εκπαιδευτική εκδρομή γεμάτη εμπειρίες και ευκαιρίες να γνωρίσουμε και να καταλάβουμε την μεγάλη και πολύτιμη αξία του νερού στη ζωή μας.