Τρίτη 6 Μαΐου 2014

Παλαιά Χώρα η ξεχασμένη πολιτεία

   Παλαιά Χώρα Αίγινας. Η Μεσσαιωνική πολιτεία που φιλοξένησε γαι δέκα αιώνες τους κατοίκους της Αίγινας. Το καταφύγιο των ανθρώπων από τις επιδρομές  των πειρατών. Το διοικητικό κέντρο της παλιάς  Αίγινας. Η έδρα  του επισκόπου Αιγίνης. Εκεί  που έζησε γαι δύο χρόνια ο Άγιος Διονύσιος Ζακύνθου. Στα μονοπάτια της περπάτησαν η Αγία Αθανασία και Θεοδώρα. Το τοπίο που παρακίνησε τον επίσκοπο Πενταπόλεως Νεκτάριο Κεφαλά να έρθει στην Αίγινα και να ιδρύσει μοναστική αδελφότητα. Τόπος σφαγής και εξανδραποδισμού χιλιάδων ψυχών από τους πειρατές. Τόπος που γνώρισε πολλούς κατακτητές και επιδρομείς.
   Παλαιά Χώρα Αίγινας, ο νησιώτικος Μυστράς. Ο Μυστράς  του Αργοσαρωνικού. Μια πολιτεία ξεχασμένη σήμερα από Θεούς και ανθρώπους, παρατημένη στο έλεος του χρόνου, ο οποίος μοιάζει να είναι ο μόνος  που τη..... σέβεται(!).
     Επισκεφθήκαμε το λόφο  της Παλαιάς Χώρας  την Πέμπτη  του Πάσχα. Η καλοκαιρινή μέρα έδινε την ευκαιρία σε πολλούς να ανέβουν μέχρι εκεί. Πολλά αυτοκίνητα σταθμευμένα στο πλάτωμα  του Σταυρού. Πριν από εμάς είχαν σκαρφαλώσει  στο Κάστρο δύο  ομάδες Γάλλων  φοιτητών. Τους συναντήσαμε  καθώς εκείνοι κατέβαιναν και ευγενέστατοι μας καλημέριζαν στα Ελληνικά. Νοιώσαμε ντροπή. Εκείνοι πρόθυμοι και ευγενικοί να επισκεφθούν έναν  ιστορικό χώρο, για  τον οποίο ασφαλώς θα είχαν διαβάσει προηγουμένως και  τον αναζήτησαν  στην ενδοχώρα  της Αίγινας και εμείς αγενέστατοι ως οικοδεσπότες και απρόθυμοι να ετοιμάσουμε  το χώρο για να υποδεχθεί τους επισκέπτες του με την έναρξη  της καλοκαιρινής - τουριστικής περιόδου. Δηλαδή να  τον καθαρίσουμε υποτυπωδώς, να κάψουμε  τα αγκάθια  τις τσουκνίδες από  τους δρόμους που πνίγουν τα μονοπάτια και δεν σε αφήνουν να περπατήσεις. Να καθαρίσουμε  τις στέγες των ναών και τον περίβολό τους από τα αγριόχορτα. Να  απαλλάξουμε  το εσωτερικό κάποιων ανοιχτών ναϋδρίων από  το λιγδερό κιτς με τα λάδια και τα απόκερα, από σπασμένες καρέκλες, μουσαμάδες και θλιβερά ριντό στις πόρτες των ιερών.Στοιχειώδη δηλαδή πράγματα που κάνει κάθε καλός νοικοκύρης και νοικοκυρά στην αυλή και στο χωράφι του. Άλλωστε το χώρο "εποπτεύει" η Αρχαιολογική Υπηρεσία  και δεν επιτρέπονται οι όποιες παρεμβάσεις ιδιωτών. Μήπως και η ελάχιστη αποψίλωση και ο καθαρισμός;
    Η Επισκοπή κλειστή. Οι δύο ναοί που έχουν αποκατασταθεί (Άγιος Γεώργιος ο Καθολικός και Αγία Κυριακή) κλειδαμπαρωμένοι. Κανείς  υπεύθυνος πουθενά.
   Το βυζαντινό οικιστικό σύνολο (κάστρο, σπίτια, ναοί, καλντερίμια, απομεινάρια πύργων) μοναδικής ομορφιάς και ιστορικής αξίας  στο νησιωτικό χάρτη της Ελλάδας, εάν βρισκόταν αλλού θα είχε ασφαλώς καλύτερη αντιμετώπιση, αξιοποίηση και προβολή.
  Στην  "τουριστική" Αίγινα δίνεται η εντύπωση ότι κανένας φορέας δεν ενδιαφέρεται για τη διάσωση τςη Παλαιάς Χώρας. Ενός θησαυρού  τον οποίο πεισματικά κρατάμε στο περιθώριο των ενδιαφερόντων μας και προκλητικά, με την άγνοια και την αδιαφορία μας υποβαθμίζουμε.