Το ξωκλήσι αυτό ακολουθεί πιστά την παλαιά Ελληνική και Ορθόδοξη παράδοση που θέλει οι ναοί που είναι αφιερωμένοι στον Προφήτη Ηλία ή στην Ανάληψη να οικοδομούνται στις κορυφές λόφων ή βουνών.
Έτσι και στην Κυψέλη.
Σε ένα ειδυλλιακό σημείο της Αίγινας κάτω από το οποίο απλώνεται όλος ο οικισμός της Κυψέλης και το βλέμμα χάνεται στην απλωσιά της θάλασσας βρίσκεται το ξωκλήσι της Ανάληψης. Τόπος ιδιαίτερα αγαπητός που σε προσκαλεί να ανέβεις το ανηφόρι όχι μόνο για να θαυμάσει τη θέα, αλλά και να απολαύσεις τη φύση που ευωδιάζει από τη βλάστηση των γύρω χωραφιών. Ακριβώς πάνω από την εκκλησιά ορθώνεται προστατευτικός ο όγκος της Δραγωνέρας με το μονοπάτι που οδηγεί στο μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου. Το χειμώνα ιδιαίτερα ο τόπος είναι πολυσύχναστος διότι πολλοί είναι αυτοί που κάνουν τον περίπατό τους και μαζεύουν χόρτα ή αγριολούλουδα. Στο βάθος το εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων χωμένο μέσα στη ρεματιά καρτεράει υπομονετικά το δικό του πανηγύρι σε λίγες μέρες. Έναν ιδιαίτερο πανηγυρικό τόνο κάθε χρόνο λαμβάνει αυτός ο εορτασμός της Ανάληψης όχι μόνο εξαιτίας της μεγάλης συμμετοχής προσκυνητών αλλά και επειδή σηματοδοτεί τον ερχομό του καλοκαιριού και είναι η αρχή πολλών καλοκαιρινών πανηγυριών. Το πανηγύρι αυτό θεωρείται από τα παλαιότερα της Κυψέλης.
Ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει από το σημείο αυτό την πανοραμική θέα προς τη Δυτική πλευρά της Αίγινας και τον ορίζοντα να τελειώνει στα αντικρινά βουνά της Αττικής και της Πελοποννήσου.
Με το τέλος της Πασχαλινής περιόδου συνηθίζεται καθώς ψάλλουμε για τελευταία φορά το "Χριστός Ανέστη" να μοιράζεται το κόκκινο αυγό κι έτσι παραδοσιακά να κλείνει αυτό το σαρανταήμερο έτσι όπως με το κόκκινο αυγό ξεκίνησε.
Η Ανάληψη είναι η ημέρα κατά την οποία ο Ιησούς Χριστός ολοκληρώνει τις εμφανίσεις του στους μαθητές μετά την Ανάσταση. Στο Όρος Χωρήβ εμφανίζεται για τελευταία φορά και μπροστά στα μάτια των μαθητών του ανεβαίνει στον ουρανό μέσα σε ένα σύννεφο δόξης.
Μια μεγάλη Δεσποτική εορτή σαράντα ημέρες ακριβώς μετά το Πάσχα.
