Τούτη τη φορά η καλλιτέχνης επικεντρώνει στην ανατολική και νότια πλευρά του λιμανιού που πρώτες δεκαετίες και μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα συγκέντρωνε όλη την εμπορική κίνηση με πολλά καΐκια μεγάλα και μικρά να δένουν σε αυτό το σημείο. Κυρίως καΐκια που μετέφεραν προϊόντα και άλλα είδη στην Αίγινα.
Η εικόνα προσδιορίζεται από δύο εμβληματικά κτίρια. Αριστερά την οικία Λογιωτατίδη και δεξιά την Παναγίτσα. Ενδιάμεσα θα περίμενε κανείς μια πιστή απεικόνιση της ψαραγορά ή των κτιρίων που ονομάζονταν "Υδραίϊκα", ωστόσο η ζωγράφος επιλέγει το Δημαρχείο με τα καφενεδάκια, λίγα καταστήματα και το ξενοδοχείον "Ακταίον" όπου στο ισόγειο του σήμερα βρίσκεται η "Ρέμβη". Πολλά σπίτια συμπληρώνουν την εικόνα στο βάθος, με δέντρα άφθονα, ιδιαίτερα φοίνικες και τον τρούλο της Μητροπόλεως. Τα βουνά στο βάθος ολοκληρώνουν την εικόνα της ζωγράφου. Η τεχνική "ναΐφ" στο απόγειο της με χρώματα γήινα, παιχνιδιάρικα που απεικονίζουν μια παλιά και χαρούμενη Αίγινα, χωρίς κίνηση, μηχανάκια, νταλίκες και πούλμαν.
Μια παραλία ήσυχη, καθημερινή, ανθρώπινη.
Απολαύστε την!