Επίσκεψη στον βυζαντινό ναό του Αγίου Νικολάου στην Καβουρόπετρα πραγματοποίησε η Ομάδα Προστασίας Πολιτιστικής Κληρονομιάς Αίγινας σήμερα Κυριακή 25 /2. Πενήντα επισκέπτες περίπου θαύμασαν τη θέα και παρακολούθησαν την ξενάγηση στο μνημείο με στοιχεία που αλιεύσαμε από τα βιβλία των Γ. Κουλικούρδη, Χ. Πέννα και Σ. Δημητρακόπουλου.
Η παλαιοί Κυψελιώτες τον ονομάζουν ως "Άγιο Νικόλαο στο Μούλος" λόγω της ύπαρξης ενός παλαιού μώλου στη θάλασσα που βρίσκεται ακριβώς κάτω από το λόφο που βρίσκεται ο ναός.
Το τοπίο είναι ειδυλλιακό και η θέα προς τη θάλασσα του Σαρωνικού μοναδική. Ο ναός έχει κι αυτός τη δική του ιστορία και είναι ένας από τους πολλούς που οι παλαιοί Αιγινήτες έχουν αφιερώσει στον Άγιο της θάλασσας.
Δεν μνημονεύεται από τους ιστορικούς η ακριβής ημερομηνία ανοικοδόμησης του. Το σίγουρο είναι ότι κτίστηκε στη βάση παλαιού ειδωλολατρικού ιερού ( η Γωγώ Κουλικούρδη τοποθετεί σε αυτό το σημείο ιερό προς τιμήν του Ηρακλή) το οποίο κατόπιν τα βυζαντινά χρόνια είχε μετατραπεί σε μικρό πύργο.
Οι τέσσερις κίονες που στηρίζουν το κτίσμα ανάγονται μεταξύ 5ου και 6ου μ.Χ. αιώνα και η μοναδική τοιχογραφία γυναικείας μορφής που σώζεται στο εσωτερικό του ναού υπολογίζεται ότι είναι του 12ου αιώνα. Ο ναός είναι εγγεγραμμένος σταυροειδής μετά τρούλου. Ο τρούλος που διαθέτει τέσσερα παράθυρα είναι οκταγωνικός και ο ναός έχει μόνο δύο εισόδους, νότια και δυτικά. Η σκεπή καλύπτεται από λίθινες πλάκες. Η τοιχοποιΐα του είναι επιμελημένη αρκετά και σε αυτήν έχει προστεθεί ένα πλούσιο επίχρισμα από ασβέστη το οποίο έχει καλύψει πολλά σημεία του κτίσματος όπως τις παραστάδες στις θύρες που είναι από πωρόλιθο.
Η τελευταία συντήρηση από την Αρχαιολογική Υπηρεσία έγινε το 1970 όπου έγιναν σοβαρές εργασίες στερέωσης της τοιχοδομίας, αποκαταστάθηκαν τα επιχρίσματα, επισκευάστηκε η στέγη και έγινε στεγανοποίηση μέρους της θεμελίωσης.
Ο εξωτερικός χώρος, αγαπημένος προορισμός περιπάτου είναι πολυσύχναστος με αποτέλεσμα παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της Κοινότητας Κυψέλης να έχουν παρατηρηθεί ζημιές στα παγκάκια και το φωτισμό από ασυνείδητους. Τέλος ο μικρός πευκώνας χρήζει φροντίδας ιδιαίτερα αυτήν την εποχή που τα πεύκα ταλαιπωρούνται από τις κάμπιες.