Μέσα από τις πορτοκαλιές και τις λεμονιές της Επιδαύρειας γης προβάλει δειλά το μικρό(!) θέατρο της Επιδαύρου! Ένας χώρος μαγικός αλλά και τόσο ζεστός και φιλόξενος με ένα ταπεινό σπιτάκι στη θέση της σκηνής.
Η εικόνα θυμίζει παιδικά καλοκαίρια και αυλές με φορτωμένες κληματαριές που προσφέρουν ίσκιο και ασφάλεια για παιδικά παιχνίδια ακόμα κι όταν βραδιάσει και το φεγγάρι αρχίζει να ανεβαίνει πάνω από τις κορφές των αντικρινών βουνών, πάνω από τα ταπεινά κεραμίδια και τις καυτές ακόμα πέτρες.
Εκεί στη δροσιά που αρχίζει να αναπνέει και να ανακουφίζει σχεδιάζονται τα όνειρα με καρφωμένες ματιές στα αστέρια του ουρανού.
Εκεί μέσα στις πορτοκαλιές τις λεμονιές και τις ελιές η ποίηση βρίσκει το δικό της χώρο, τη δική της σκηνή για να μαρτυρήσει τις αλήθειες της στους ανθρώπους. Εκεί τέσσερις μαύρες φιγούρες αρχίζουν να σαλεύουν και να παίρνουν τη θέση τους ξανά μέσα από τους αιώνες. Να ζητούν να πιούν κρασί, να τα βάλουν με την εξουσία, να μη σεβαστούν τον ανθρώπινο νόμο, να διεκδικήσουν έστω και τώρα μια θέση και να επικοινωνήσουν όσα δεν πρόλαβαν.
Είναι η Αντιγόνη, ο Πολυνείκης, ο Ετεοκλής, είναι οι άνθρωποι που υπήρξαν, που μάτωσαν, που έζησαν και άφησαν το δικό τους στίγμα.....
Η κ. Όλια Λαζαρίδου έχοντας στα χέρια της το μοναδικά ευαίσθητο και ανθρωποκεντρικό κείμενο του κ. Χαρίτου σχεδίασε και παρουσίασε μια παράσταση που ξεφεύγει από τα όρια του μύθου αλλά είναι τόσο ουσιαστική και μέσα στην ιστορία. Έχοντας ως μοτίβο ως πρόπλασμα το μύθο της Αντιγόνης ο κ. Χαρίτος έφερε επί σκηνής τους ήρωες της τραγωδίας να συνομιλούν με τη Θήβα, στη Θήβα.
Μια παράσταση γεμάτη από τις αρετές της Επιδαύρου όπως γράφει ο Άγγελος Παπαδημητρίου, στο Fb, που κάνει ευανάγνωστα τα σωθικά της αληθινής ποίησης, όπως επίσης σημειώνει ο Άρης Δαβαράκης.
Μια στιγμή που νοιώθεις, που καταλαβαίνεις τον πόνο, την αρετή και τη δύναμη αυτών των αιώνιων ηρώων.
Η μαγική βραδιά έκλεισε με παρατεταμένα χειροκροτήματα του κοινού προς όλους τους συντελεστές της παράστασης. Την ηθοποιό και σκηνοθέτη Όλια Λαζαρίδου, τους ηθοποιούς Αλεξάνδρα Καζάζου, Βασίλη Τρυφουλτσάνη, Γιάννη Ψαλλιδάκο, την Νικολέτα Ξεναρίου (κίνηση) και ασφαλώς το συγγραφέα κ. Κυριάκο Χαρίτο.
Φωτογραφίες από τη σελίδα της κ. Όλιας Λαζαρίδου στο Face book.
.jpg)
