Ο Κίμων κι η Ελισάβετ, ένα παράξενο ζευγάρι, περιφέρονται από πόλη σε πόλη, στην επαρχία μιας κατεστραμμένης χώρας. Ενώ το συνεχές αυτό ταξίδι τους φαντάζει ανούσιο, υπάρχει μια ακατανίκητη τάση που τους ωθεί σ' αυτή την αέναη μετακίνηση. Τα μέρη διαμονής τους που εναλλάσσονται γίνονται οι τόποι μιας μάταιης προσπάθειας να επινοηθούν εμπειρίες που θα παραμερίσουν τις έντονες μνήμες ενός οδυνηρού παρελθόντος. Μέσα στις πραγματικότητες που διαδέχονται η μία την άλλη, αναζητούν εναγωνίως ένα νόημα για να υπάρξουν ή και να συνυπάρξουν. Σε αυτό το ζοφερό παρόν όμως, ελάχιστες ελπίδες υπάρχουν για να επουλωθεί το παρελθόν, που τους έχει στερήσει κάθε ίχνος ζωτικότητας. Η μοναδική ανομολόγητη ελπίδα γι αυτό που αναζητούν είναι να την αντλήσουν από το διαλυμένο κοινωνικό περίγυρο ή μάλλον να την ρουφήξουν από κάποιο αθώο θύμα που θα καταφέρουν να απομονώσουν στον εκάστοτε τόπο.
ΚΙΜΩΝ:
Καμιά φορά θα μπεις μέσα και θα ‘χω στ’ αλήθεια μια σφαίρα στην καρδιά.
ΕΛΙΣΒΕΤ:
Αγάπη μου, ξέρεις πολύ καλά πως δεν υπάρχουν σφαίρες…
ΚΙΜΩΝ:
Το λες σα να λυπάσαι.
ΕΛΙΣΑΒΕΤ:
Δε λυπάμαι.
ΚΙΜΩΝ:
Αύριο θα μαζέψουμε τα πράματά μας και θα φύγουμε.
ΕΛΙΣΑΒΕΤ:
Θα φύγουμε.
ΚΙΜΩΝ:
Κατάλαβες τώρα το λάθος σου; Αυτές οι πόλεις μοιάζουν μεταξύ τους,
μπερδεύτηκες.
Συντελεστές: Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Πόποβιτς - Σκηνικά/Κοστούμια: η ομάδα
Φώτα/ήχος:
Αθηνά Ζευγαρίδου - Φωτογραφίες:
Αναστασία Παυλίδου - Αλεξάνδρα Παναγιωτίδου
Ερμηνεύουν: Αντώνης Γκλαβάς (Κίμων), Βασιλική Σάρλη (Ελισάβετ), Κωνστατίνος Πόποβιτς (Φωτογράφος)
Ελεύθερη είσοδος