Δεν γνωρίζω αν ήταν στις προθέσεις των συντελεστών! Αν το είχαν θέση ως στοίχημα. Γεγονός είναι ότι η παράσταση "Σε άλλη σελίδα" συζητήθηκε και συζητιέται ακόμα!
Για κάποιους δίχασε. Για κάποιους άλλους δεν ήταν αναμενόμενη και προβλέψιμη! Μερικοί είπαν ότι δεν ήταν για την Αίγινα, ή για το Φεστιβάλ, ότι το κοινό δεν ήταν έτοιμο για κάτι τέτοιο. Άλλοι περίμεναν να χορέψει - αυτό και μόνο - ο Βαγγέλης Πιτσιλός. Ένας αριθμός θεατών αναρωτήθηκε για την ουσία του θέματος, ενώ πολλοί ήταν αυτοί που κατόρθωσαν να αποκρυπτογραφήσουν το έργο μέσα από το τελευταίο βίντεο που ήρθε - μετά από κάποια τεχνικά προβλήματα - να αποκαταστήσει τα πράγματα.
Τελικά πως είναι το θέατρο σήμερα; Μας αρκεί ένα έργο με ένα σαλονάκι στο οποίο οι ηθοποιοί αλλάζουν απλά θέσεις ή ανοιγοκλείνουν πόρτες;
Ποιο είναι το νεοελληνικό και σύγχρονο θέατρο και ποια η θεματολογία του; Μήπως σιγά - σιγά περνάμε σε άλλες φόρμες και σε άλλες αντιλήψεις που έρχονται να αναζωογονήσουν τη θεατρική πράξη και να μας δώσουν την ευκαιρία για ανατροφοδότηση και προβληματισμό; Μπορεί.
Η νέα γενιά ηθοποιών δοκιμάζει, πειραματίζεται, τολμά. Και αυτό είναι υγιές και ευπρόσδεκτο. Ώριμο και αναμενόμενο.
Το έργο που συνέγραψαν, συν - σκηνοθέτησαν και ερμήνευσαν η Σοφία, η Μαίρη και ο Βαγγέλης σίγουρα δεν ήταν από τα πιο εύκολα εγχειρήματα, δεν ήταν από αυτό που περίμενε το πλατύ κοινό του Βαγγέλη στην Αίγινα, δεν ήταν κάτι προβλεπόμενο και συμβατικό.
Αξίζει να αποκωδικοποιήσουμε το κείμενο και τις ερμηνείες μέσα από το φακό ή αν θέλετε το πρίσμα της τεχνητής νοημοσύνης η οποία κατακτά συνεχώς έδαφος και πολλές πτυχές της καθημερινότητας μας. Γιατί ήρθε για να μείνει!
Το έργο "Σε άλλη σελίδα" δείχνει αυτό ακριβώς ότι η ζωή όπως μας την πατρονάρει και την καθοδηγεί εν πολλοίς η τεχνητή νοημοσύνη έρχεται να βάλει σε κρίση τις σχέσεις, τη συμβατικότητα, τις συνήθειες μας, την αγάπη, το μίσος, την αδιαφορία μας και γενικά τη στάση απέναντι στη ζωή μας και στη ζωή των άλλων.
Το σύγχρονο ελληνικό θέατρο οφείλει να αναδείξει αυτόν όλον τον προβληματισμό και την αντίληψη.
Η ζωή μας έχει αλλάξει και μαζί της αλλάζουν σιγά - σιγά όσα θεωρούσαμε αμετάβλητα, σίγουρα, παντοτινά. Μαζί της αλλάζει και το θέατρο που έρχεται να αναπαραστήσει τη ζωή. Πόσο δε τη σύγχρονη ζωή. Και αυτό δεν είναι απλά το πιο δύσκολο αλλά και το πιο γοητευτικό.
Πραγματικά θεωρώ πως ήταν κέρδος για το 15ο Φεστιβάλ Θεάτρου αυτή η παράσταση που τελικά τον πυρήνα της δεν μπόρεσε να τον αμαυρώσει η τεχνολογία που κι αυτή είναι η μεγάλη δύναμη αλλά και αδυναμία του ανθρώπου.
Και είναι κέρδος όταν μια παράσταση, συζητιέται, προβληματίζει, δημιουργεί ηλεκτρισμό και δεν περνά απαρατήρητη.
Γ.Μ.
