Η "Γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης" του Γ. Γεννάδιου από το Εθνικό Τυπογραφείον της Αίγινας.

 

   

Η  26η Ιανουαρίου κάθε χρόνο ανακαλεί στη μνήμη μας το κλέος της παλαιάς πρώτης Πρωτεύουσας  του Ελληνικού Κράτους, την Αίγινα.

Την Αίγινα τίμησε ο Ιωάννης Καποδίστριας με μια σειρά έργων υποδομής. Έδωσε έθεσε το θεμέλιο λίθο  της οργάνωσης  του Ελεύθερου Ελληνικού Κράτους και άφησε πολύτιμη κληρονομιά εκτός από το ήθος και την ασκητικότητα του, μια σειρά από μεγάλα Δημόσια κτίρια.

Στην Αίγινα όπως πολύ εύστοχα έχει αναφέρει η φιλόλογος κ. Προνόη Θεολογίδου δημιουργήθηκε μια "σχολειούπολη", ένα συγκρότημα εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, καρπός  της μεγάλης αγωνίας  του  Κυβερνήτη για  τη μόρφωση και αγωγή των παιδιών και εφήβων. Οι ιστορικοί και οι εκπαιδευτικοί  της εποχής εκείνης μιλούν για  τις δύσκολες συνθήκες και τα μέσα διδασκαλίας.

Υποστηρικτική υποδομή υπήρξε  το Εθνικό Τυπογραφείο που λειτούργησε στο νησί και στο οποίο τυπώθηκαν πολλά βιβλία.

Έχουμε  σήμερα τη χαρά να σας παρουσιάζουμε τη "Γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας" που τυπώθηκε στην Αίγινα  το 1832. Αν και η πρωτεύουσα έχει μεταφερθεί αλλού, η Αίγινα παραμένει ένα πνευματικό κέντρο  για την Ελλάδα.

Αξίζει να δείτε  τις φωτογραφίες και σύντομα θα σας παρουσιάσουμε πιο αναλυτικά  την εισαγωγή του Γ. Γεννάδιου, αποκαλυπτική του αγώνα και της αγωνίας  των ανθρώπων τότε για  τη μάθηση  των Ελλήνων.

Τέλος παραθέτουμε ένα απόσπασμα από την ομιλία  της κ. Προνόης Θεολογίδου  την 26η Ιανουαρίου που αναφέρεται αναλυτικά  στο εκπαιδευτικό έργο  του Ιωάννη Κπαοδίστρια.

Η εκπαιδευτική διαδικασία χρειαζόταν την υποστήριξη της τυπογραφίας. Το επίσημο όργανο των Εθνοσυνελεύσεων και της Διοίκησης, η Τυπογραφία της Διοικήσεως, εγκαταστάθηκε στην Αίγινα και ονομάστηκε «ΕθνικήΤυπογραφία».

 

Σ’ αυτήν  εκπαιδεύτηκαν πολλοί κατοπινοί εκδότες.Η εκδοτική κίνηση που δημιουργήθηκε, παρακίνησε ιδιώτες να ιδρύσουν δικά τους τυπογραφεία, ενώο εκδότης της εφημερίδας Ανεξάρτητος Εφημερίς της Ελλάδος Παντελής Κ. Παντελή μεταφέρθηκε από την Ύδρα στην Αίγινα, όπου ανέλαβε και τυπογραφικές εργασίες για λογαριασμό της Διοίκησης.

 

Η «Εθνική Τυπογραφία της Αίγινας» τύπωσε τη Γενική Εφημερίδα της Ελλάδας, την Αιγιναία, εφημερίδα «φιλολογική, επιστημονική και τεχνολογική»και πολλά βιβλία για σχολική χρήση.

 

Η παραγωγή του βιβλίου στην Ελλάδα ξεκίνησε μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους, ουσιαστικά εκ του μηδενός. Μέχρι τότε το ελληνικό βιβλίο παραγόταν στα τυπογραφεία της δυτικής Ευρώπης, απ’ όπου μεταφερόμενο απευθυνόταν σε  περιορισμένο κοινό. Μέχρι το 1831 τυπώθηκαν συνολικά 90 βιβλία. Ενδεικτικά των προτεραιοτήτων της  Εθνικής Τυπογραφίας είναι: το Πολιτικόν Σύνταγμα της Ελλάδος (1827), το Διάταγμα περί οργανισμού Κεντρικής Στρατιωτικής Σχολής (1829), τα Χρέη του Πλοιάρχου (1830), το Εγχειρίδιον Διπλογραφίας (1831) για το υποχρεωτικό μάθημα της λογιστικής.

 

Το τεράστιο τότε πρόβλημα στέγασης στην Αίγινα δεν επέτρεπε στο βιβλίο να αποκτήσει δική του στέγη. Ίσως γι’ αυτό ο Γάλλος εκδότης  FirminDidot, στα μέσα του 1829, ζήτησε εκ μέρους του γαλλικού φιλελληνικού κομιτάτου, από τον Κυβερνήτη να του παραχωρήσει ένα τζαμί ή ένα χαρέμι για να ανοίξει βιβλιοπωλείο!

 

Την ίδια χρονιά ιδρύθηκε η πρώτη Δημόσια Βιβλιοθήκη, που κι αυτή αρχικά στεγάστηκε στο Ορφανοτροφείο. Ο Καποδίστριας,με εγκύκλιο προς όλους τους διοικητές του κράτους, ζήτησε να συγκεντρώσουν και να διασώσουν τα ελληνικά βιβλία και χειρόγραφα. Έτσι, στο τέλος του 1830, η βιβλιοθήκη, που ο Διευθυντής της Ανδρέας Μουστοξύδης ονόμασε «Εθνική», διέθετε 1.018 τόμους.