Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες των Θεοφανείων - ακόμα κρατά η εορτή - έρχεται στο νου μας η μορφή του αείμνηστου Παντελή Ζερβού που ενσάρκωσε μοναδικά τον παπά Φώτη στην ταινία "Μανταλένα". Μια ταινία που περιστρέφεται γύρω από τη μεγάλη εορτή αλλά και που καταγράφει τη μορφή, το χαρακτήρα, τον τύπο ενός ιερέα με μεγάλη αγάπη για το ποίμνιο του, για το νησί του.
Η μέρα των Θεοφανίων φέρνει στον νου τη μοναδική ελληνική ταινία που το σενάριο της, θα έλεγε κάποιος περιστρέφεται γύρω από την τελετή του αγιασμού των υδάτων. Αρχές του '60 και στην Αντίπαρο αποβιβάζεται ένα σμάρι από καλλιτέχνες και τεχνικούς με σκοπό να γυρίσουν εξ'ολοκλήρου την "Μανταλένα" στο μακρινό για την εποχή εκείνη νησί των Κυκλάδων.
Εμείς ας θυμηθούμε τα αγνά χρόνια της δεκαετίας του '60 στην Αντίπαρο, όταν τα Θεοφάνια έγινε η αφορμή για να μη πεινάσει μια ολόκληρη οικογένεια σύμφωνα με το κινηματογραφικό σενάριο του Γ . Ρούσσου και την προτροπή του παπά - Φώτη.
"Άλλος με τη βάρκα μου"... "άλλος με τη βλογημένη"... φώναζε η Αλίκη Βουγιουκλάκη ως Μανταλένα στην αξέχαστη ομώνυμη ταινία. Μια πανέμορφη ηθογραφία γυρισμένη εξ' ολοκλήρου στην Αντίπαρο, όπου ο "καπάτσος' και ευρηματικός παπάς του νησιού (Παντελής Ζερβός) για να βοηθήσει τη φτωχή οικογένεια της πρωταγωνίστριας με τα πολλά ορφανά, την έσπρωξε την μέρα των Θεοφανίων στη θάλασσα και έπιασε το Σταυρό. Από την άλλη μέρα το πρωί όλοι οι νησιώτες για να περάσουν απέναντι στην Πάρο προτιμούσαν να πάνε με τη "βλογημένη" Μανταλένα. Έτσι τα ορφανά χόρτασαν ψωμί. Μπορεί βέβαια το παιχνίδι να ήταν στημένο όμως ο σκοπός ήταν ιερός.
Εμείς ας θυμηθούμε τα αγνά χρόνια της δεκαετίας του '60 στην Αντίπαρο, όταν τα Θεοφάνια έγινε η αφορμή για να μη πεινάσει μια ολόκληρη οικογένεια σύμφωνα με το κινηματογραφικό σενάριο του Γ . Ρούσσου και την προτροπή του παπά - Φώτη.
"Άλλος με τη βάρκα μου"... "άλλος με τη βλογημένη"... φώναζε η Αλίκη Βουγιουκλάκη ως Μανταλένα στην αξέχαστη ομώνυμη ταινία. Μια πανέμορφη ηθογραφία γυρισμένη εξ' ολοκλήρου στην Αντίπαρο, όπου ο "καπάτσος' και ευρηματικός παπάς του νησιού (Παντελής Ζερβός) για να βοηθήσει τη φτωχή οικογένεια της πρωταγωνίστριας με τα πολλά ορφανά, την έσπρωξε την μέρα των Θεοφανίων στη θάλασσα και έπιασε το Σταυρό. Από την άλλη μέρα το πρωί όλοι οι νησιώτες για να περάσουν απέναντι στην Πάρο προτιμούσαν να πάνε με τη "βλογημένη" Μανταλένα. Έτσι τα ορφανά χόρτασαν ψωμί. Μπορεί βέβαια το παιχνίδι να ήταν στημένο όμως ο σκοπός ήταν ιερός.
Άλλοτε πάλι εξομολογεί, συνομιλεί με τον 'Παντοκράτορα" διακόπτει τον Εσπερινό, θυμιατίζει και από την ψαλμωδία περνά στην πρόζα και το διάλογο.
Βρίσκει συνεχώς τρόπους για να παρηγορήσει τη ψυχή της Μανταλένας. Τον βλέπουμε να οργώνει, να τραβάει το γαιδουράκι να συνομιλεί στον καφενέ, να λέει ρητά και φράσεις από το Ευαγγέλιο με το δικό του μοναδικό τρόπο.
Αλησμόνητη ταινία που βασίζεται στην τελετή της ρίψης του Σταυρού στη θάλασσα. Τη θυμηθήκαμε σήμερα ανήμερα των Θεοφανίων , μαζί με τη γλυκύτητα και την ανεμελιά των αθώων εκείνων χρόνων. Για την ιστορία να αναφέρουμε πως τόσο η Α. Βουγιουκλάκη όσο και ο Π. Ζερβός κατέκτησαν για την ερμηνεία τους το Α' και το Β' βραβείο αντίστοιχα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης εκείνη τη χρονιά.