Βρισκόμαστε πλέον στην καρδιά του καλοκαιριού! Κι όλα είναι γιορτινά! Η διάθεση των ανθρώπων για φυγή και ανάπαυλα από την καθημερινότητα έντονη. Η επιθυμία της επιστροφής στις πατρογονικές ρίζες και στα παλιά μονοπάτια των παιδικών αξέχαστων και ξέγνοιαστων καλοκαιριών ακόμα πιο έντονη και προφανής.
Τούτες τις μέρες το καλοκαίρι κάνει στάση στη μεγάλη γιορτή του καλοκαιριού. Στο Πάσχα του καλοκαιριού. Στην Κοίμηση της Θεοτόκου.
Όλα περιστρέφονται γύρω από τη μεγάλη γιορτή και όλα προγραμματίζονται με βάση αυτήν.
Προεόρτια της μεγάλης εορτής της Παναγιάς μας και ένα ταπεινό εκκλησάκι στην Παλιαχώρα έρχεται να μας θυμίσει τη γιορτή της μάνας των ανθρώπων. Ένα μικρό πέτρινο κτίσμα στο κεντρικό μονοπάτι της Καστροπολιτείας της Αίγινας. Κι από κοντά κι άλλο ένα. Γκρεμισμένο όμως αυτό, ερειπωμένο και χορταριασμένο.
Ας τα θυμηθούμε!
Έχει και ο λόφος της Παλαιάς Χώρας τις δικές του Εκκλησίες που είναι αφιερωμένες στη μεγάλη μάνα των ανθρώπων. Σώζονται τρία κτίσματα με πρώτο αυτό της Επισκοπής, του κεντρικού ναού που εορτάζει στο Γενέσιο της Θεοτόκου στις 8 Σεπτεμβρίου.
Η "Κόιμηση της Θεοτόκου" (η πρώτη εικόνα) είναι ο μικρός ναός που εορτάζει στις 15 Αυγούστου και βρίσκεται ακριβώς πάνω στο μονοπάτι που οδηγεί προς τα ανατολικά του λόφου. Λέγεται πως ο ναός βρίσκεται στο νοτιότερο σημείο του λόφου. Η εκκλησία σύμφωνα με τους αρχαιολόγους ανάγεται στο 17ο αιώνα. Ακολουθεί την ίδια αρχιτεκτονική με τους υπόλοιπους ναούς του λόφου. Ενδιαφέρον στο εσωτερικό του ναού παρουσιάζουν μερικές τοιχογραφίες οι οποίες είναι σε μεγάλο βαθμό κατεστραμμένες. Ο καθηγητής Μ. Χατζηδάκης εκτίμησε πως οι τοιχογραφίες αυτές παρουσιάζουν ομοιότητες με τις αγιογραφίες της Καππαδοκίας και θα μπορούσαν να αποτελέσουν τεκμήρια για τη διαπίστωση μιας τοπικής αθηναϊκής σχολής τοιχογραφίας. Στην Εκκλησία υπάρχουν σημαντικά ακιδογραφήματα.
Η εικονιζόμενη "Παναγία του Γιαννούλη" είναι η πρώτη εκκλησία που συναντάμε στα αριστερά μετά το Σταυρό. Είναι μισογκρεμισμένη. Διέθετε δύο κλίτη. Το δεξιό που ανήκε στο Ορθόδοξο δόγμα έχει καταρεύσει ενώτο αριστερό διασώζεται. Αξίζει να σημειώσουμε ότι στο ναό σώζονται ελάχιστα ίχνη αγιογραφιών, ενώ υπάρχουν δύο σημαντικά χαράγματα. Το πρώτο αναφέρεται στο έτος 1462, χρονιά όπου μεταφέρεται η κάρα του Αγίου Γεωργίου από την Αίγινα στη Βενετία και το δεύτερο του 1683 όπου μαρτυρεί την επίσκεψη στην Αίγινα του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιακώβου.Στοιχεία από το βιβλίο του κ. Σοφοκλή Γ. Δημητρακόπουλου: "Χριστιανική Αίγινα