'Γιαννάκη πρόσεχε, όχι στα βαθιά, εδώ κοντά για να σε βλέπω...." "Κατερίνα μην κάνεις πατητές στον αδελφό σου, θα βουλώσουν τα αυτιά του". Τέτοιες φωνές, για να μην πούμε απεγνωσμένες κραυγές, ακούγονταν πριν πάρα πολλά χρόνια στην παραλία. Μα πάρα πολλά όμως. Τότε που το "θαλάσσιο λουτρό" αποτελούσε ολόκληρη ιεροτελεστία και απαιτούσε την κατάλληλη προετοιμασία.
Το μαγείρεμα είχε γίνει από το πρωί και εκεί μετά τις 11 άρχιζε η διαδικασία του μπάνιου. Η μάνα μπροστά, με όλα τα απαραίτητα αξεσουάρ όπως πετσέτες, καπέλα ενώ τα παιδιά κρατούσαν τα σύνεργα του μπάνιου τα βατραχοπέδιλα, τη μάσκα, τον αναπνευστήρα.
Πάντα το πρώτο μπάνιο ήταν για όλα τα παιδιά ... η επίσημη έναρξη των διακοπών. Το περίμεναν πως και πως από τις τελευταίες μέρες του σχολείου. Και η συμβουλή που έπρεπε να τηρηθεί με θρησκευτική ευλάβεια ήταν ότι αυτό το πρώτο μπάνιο έπρεπε να έχει μικρή και προσεκτική διάρκεια ..... για να μην κάψει ο ήλιος τις ....πλατούλες. Αν η συμβουλή δεν εισακουόταν, τότε άρχιζε το κάψιμο ιδίως της πλάτης, το ξεφλούδισμα που συνοδευόταν από το απαραίτητο τσούξιμο, το πασάλειμμα με αλοιφές, ιδίως nivea η επιστράτευση ανακουφιστικών αγγουρόφλυδων και οι πέτσες να ξεκολλούν όπως οι πέτσες από το αρνί του Πάσχα.
Στο αστερισμό του καλοκαιριού, τα μπάνια στη θάλασσα ήταν η κορυφαία στιγμή όχι μόνο της ημέρας αλλά και ολόκληρης της σεζόν, αφού υπήρχε έντονος ο ανταγωνισμός ποιος θα κάνει τα περισσότερα. Έτσι ξεκινούσε το μέτρημα! Τόσα μπάνια, τόσες βόλτες, τόσα παγωτά! Κι όλα αυτά πάνω στα ποδηλατάκια με ή χωρίς βοηθητικές ρόδες κάπου εκεί στο μεσουράνημα της δεκαετίας του '70 που το καινούργιο αναψυκτικό έκανε την εμφάνιση του! Η Coca Cola!!!!
Και εδώ πάλι οι απαραίτητες συστάσεις και προτροπές για την αποφυγή της. "Μην πίνετε coca cola δεν κάνει καλό". Έλεγε η μάνα, που πάντα ως μάνα ήξερε περισσότερα και είχε πάντα δίκιο. Γιατί κάποιος είχε κυκλοφορήσει πως έβαλε μέσα στο περίεργο μπουκάλι της μια καρφίτσα κι εκείνη έλιωσε. Ακούτε πράγματα!!!
Κι όμως αυτά τα τερατώδη με την καρφίτσα κυκλοφορούσαν και κάποιους τους έπειθαν.
Στο περιθώριο η μπλε πορτοκαλάδα και η αλήστου μνήμης ... βυσσινάδα!
Μπορεί να μην πίναμε cola ωστόσο το ξυλάκι της ΕΒΓΑ ήταν πάντα στο απογευματινό μενού της εβδομάδας μια που είχε κατοχυρωθεί ως αδιαμφισβήτητη καλοκαιρινή παιδική απόλαυση.
Κι έτσι περνούσε το καλοκαίρι, με το φιδάκι να αρωματίζει τις νύχτες και τα τζιτζίκια να νανουρίζουν τα μεσημέρια μας.
Μέσα στους επίσημους περιορισμούς που άγγιζε τα όρια της προκατάληψης ήταν ότι δεν έπρεπε - έλεγαν - να κάνεις μπάνιο της Σωτήρος και διάφορα άλλα τέτοια που περιόριζαν άνευ λόγου τη χαρά του καλοκαιριού.
Εκείνα τα καλοκαίρια έφυγαν, όπως και οι περισσότεροι άνθρωποι που τα έζησαν ή αν θέλετε τα δημιούργησαν με το γέλιο, το κέφι την απλότητα και την ξεγνοιασιά τους.
Τότε που παρακάλαγες να μην τελειώσει το καλοκαίρι !!!!