Φωτογραφίες: Ανέστης Κορνέζος
Δύο ερωτήματα προκύπτουν από τον τίτλο του σημειώματος μας:
1. Ποιος θυμάται σήμερα τη "διπλοβάρδια" ;
2. Τι είναι η "διπλοβάρδια";
Ακούγεται λογικό σήμερα κάποιος να μη γνωρίζει αυτή τη λέξη, ή καλύτερα αυτή τη συνθήκη εκπαίδευσης.
Θα πρέπει να κάνουμε λοιπόν μια μικρή αναφορά στο παρελθόν και να θυμίσουμε ότι για αρκετές δεκαετίες στην Αίγινα το Καποδιστριακό Γυμνάσιο και το Λύκειο λειτουργούσαν σε δύο βάρδιες. Πρωί και απόγευμα.
Οι μαθητές της πρωινής βάρδιας τελείωναν τα μαθήματα τους στις 14.00 και αμέσως μετά ξεκινούσαν μαθήματα οι μαθητές της απογευματινής βάρδιας που έφτανε μέχρι τις επτά το βράδυ. Δύσκολες συνθήκες εκπαίδευσης αν υπολογίσουμε και τον τρόπο μεταφοράς των μαθητών τότε, τις καιρικές συνθήκες και άλλα θέματα.
Ασφαλώς δεν ήταν και το καλύτερο να σχολάνε μαθητές το χειμώνα στις επτά το βράδυ με κρύο και βροχή και να πρέπει να πάνε από την Αίγινα στο Μεσαγρό, στην Πέρδικα στη Σουβάλα αλλά και πιο μακριά.
Όταν κτίστηκε το νέο κτίριο στην Αγία Βαρβάρα, η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε για κάποιες χρονιές. Μπορεί το κτίριο να ήταν σύγχρονο, μεγαλύτερο και πιο άνετο και ασφαλές από το παλιό, που κατεδαφίστηκε μετά, αλλά δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει τις εκπαιδευτικές ανάγκες δύο μεγάλων σχολικών μονάδων.
Επί δημαρχίας Παναγιώτη Κουκούλη, ο Γιάννης Πούντος που διετέλεσε αντιδήμαρχος, Πρόεδρος Επιτροπής Παιδείας και Δημοτικού Συμβουλίου πρωτοστάτησε στο διαχωρισμό των δύο σχολείων και στη μεταφορά του 1ου Γυμνασίου σε πτέρυγα του σημερινού ΕΠΑΛ.
Για να γίνει αυτό, απαιτούνταν πολλές θυσίες και αγώνας. Χρειάστηκαν χρήματα για μετατροπές του κτιρίου και αναμόρφωση ώστε να εξυπηρετήσει αυτόνομα ένα ακόμα σχολείο.
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΟΥΝΤΟΣ, σε συνεργασία με το Δήμαρχο Αίγινας κ.Π. Κουκούλη, τους συναδέλφους του στο Δημοτικό Συμβούλιο, έβαλε πλάτη και πήρε την υπόθεση αυτή ως ένα προσωπικό στοίχημα.
Είναι μια από τις ενέργειες του, μια προσπάθεια, ένας αγώνας που έφερε αποτέλεσμα. Και αυτό είναι η ποιοτική βελτίωση της λειτουργίας των δύο σχολείων σε ανθρώπινες συνθήκες.
Έτσι καταργήθηκε η διπλοβάρδια από τα σχολεία της Αίγινας. Με τον αγώνα και του ΓΙΑΝΝΗ ΠΟΥΝΤΟΥ.
Αυτό δεν γράφτηκε αυτές τις μέρες και δεν ακούστηκε. Δεν πρέπει να ξεχαστεί!
Γιατί άλλαξε όλη η ζωή της Αίγινας. Αρκεί να υπολογίσουμε τις μετακινήσεις γονέων και μαθητών, τα ωράρια των σχολείων αλλά και των εξωσχολικών δραστηριοτήτων που είχαν εναρμονιστεί στο πρωί - απόγευμα (Φροντιστήρια - Ξένες γλώσσες - προπονήσεις ομάδων).
Αυτές οι ενέργειες αφήνουν μεγάλες παρακαταθήκες και προίκα στις επόμενες γενιές.
