Άγιος Ελευθέριος, ερημικός, μοναχικός, αλλά αρχοντικός και πανέμορφος.

    

Φωτογραφίες: Χρήστος Νεστορίδης και Καλλιρρόη Μπέση (η επόμενη)

   

   Του Αγίου Ελευθερίου  λοιπόν σήμερα. Άλλη μια ετοιμόρροπη εκκλησιά  της  Παλιαχώρας γιορτάζει. Μόνη, αλειτούργητη, αλιβάνιστη. Και όπως βλέπεται και στη φωτογραφία κάποιοι φρόντισαν με έντονο χρώμα, ίσως λαδομπογιά, να ενημερώσουν  για την ταυτότητα  του κτίσματος.

Πως θα τη βρούμε:

   Υπάρχουν  δύο τρόποι.

1. Αφού ακολουθήσουμε  το μονοπάτι μέχρι  την  Αγία Κυριακή, μετά  θα σκαρφαλώσουμε προς  το Κάστρο ακολουθώντας τα  τόξα. Ο Άγιος Ελευθέριος  βρίσκεται μαζί με την Αγία Μακρίνα  και  τον Άγιο  Μηνά  λίγο πριν το Κάστρο.

2. Εάν έχουμε  φθάσει  στην Επισκοπή, τότε  μπορούμε  να ακολουθήσουμε το μονοπάτι  που οδηγεί  προς  τον Άγιο Θεόδωρο  και  το  Κάστρο.Θα τον συναντήσουμε λίγο  μετά  την Αγία Μακρίνα.

Από  το κάστρο της Παλαιάς Χώρας ακολουθώντας το μονοπάτι προς τα νότια, μια από τις εκκλησίες που θα συναντήσει ο διαβάτης είναι ο Άγιος Ελευθέριος. Μια  εκκλησία με φανερά τα σημάδια της εγκατάλειψης και  της φθοράς που έχει προκαλέσει ο χρόνος. Μια  στενάχωρη εικόνα  που οδηγεί σε σκέψεις  για  το αν θα υπάρξει περίπτωση κάποτε  αυτά  τα βυζαντινά μνημεία  συντηρηθούν και σωθούν. Για  το αν προλάβουμε  να  τα συντηρήσουμε πριν μας προλάβει ο χρόνος. Στο βάθος απλώνεται ο Μεσαγρός και το δάσος της Αφαίας. 

Το δάπεδο του είναι χαμηλότερο από την  κύρια είσοδο που βρίσκεται στη δυτική πλευρά του κτίσματος. Οι  πλάκες που καλύπτουν  το δάπεδο με  τα  χρόνια έχουν  ξηλωθεί ενώ η υγρασία  κάνει την παρουσία  της  έντονα. Οι  ανακουφιστική αψίδα στην βόρεια πλευρά  έρχεται  να  στηρίξει  την οροφή. Ένα κτιστό μεταγενέστερο τέμπλο χωρίζει  τον κυρίως ναό από  το Ιερό Βήμα.

 

   Ένας όμορφος μονόχωρος και μονόκλιτος ναός χωρίς συμμετρία με θολωτή οροφή παραμένει όρθιος  και περήφανος γεμάτος πείσμα  για την εγκατάλειψή  του από όλους μας.
Κρίμα....