Το Τριώδιο άνοιξε φέτος αλλά δυστυχώς η "Βαρβάρα" έκλεψε τα φώτα της δημοσιότητας με το δριμύ ψύχος και τα χιόνια που σκόρπισε σε πολλές περιοχές της χώρας. Το Τριώδιο όμως είναι εδώ και είναι απαραίτητη μια υπενθύμιση αυτούτου εκκλησιαστικού γεγονότος που δεν υπόκειται σε συνθήκες, κλιματικές αλλαγές και ανθρώπινους κανονισμούς και απαγορεύσεις. Είναι τρόπος ζωής που έρχεται ως πρόταση ανατροφοδότησης πνευματικής και επαναπροσανατολισμού μας.
Το Τριώδιο ως μεγάλο εκκλησιαστικό γεγονός, ως μια από τις σημαντικότερες περιόδους του εκκλησιαστικού χρόνου που άρχισε από χθες, Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου. Το πνευματικό Τριώδιο είναι γεγονός που απευθύνεται στη ψυχή του κάθε πιστού. Είναι κατάσταση εσωτερική. Είναι μια μακρά περίοδος αγώνα και προετοιμασίας για την Ανάσταση.
Η πρώτη σελίδα του βιβλίου του Τριωδίου.
Οι μορφές που προβάλει η Εκκλησία σήμερα. Ο Τελώνης και ο Φαρισαίος.
Τριώδιο λέγεται λοιπόν η εποχή πριν από το Πάσχα, κατά την οποία η Εκκλησία μας προετοιμάζει για τον εορτασμό του Πάσχα.. Το Τριώδιο έχει πάρει την ονομασία του από το βιβλίο της Εκκλησίας που περιλαμβάνει την υμνολογία της περιόδου αυτής. Το βιβλίο του Τριωδίου ανοίγει το απόγευμα του Σαββάτου , στον Εσπερινό για την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου και κλείνει το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ. Όλη αυτήν την εποχή ότι διαβάζουμε και ψάλλουμε στην Εκκλησία προέρχεται από αυτό το βιβλίο.
Κάθε Κυριακή του Τριωδίου η Εκκλησία με το ανάλογο Ευαγγελικό ανάγνωσμα, μας θυμίζει κάποιες αρετές τις οποίες πρέπει να αποκτήσουμε όπως:
- Την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου (η σημερινή) μας θυμίζει την ταπείνωση του Τελώνη.
- Την Κυριακή του Ασώτου μας θυμίζει την μετάνοια και την επιστροφή.
- Την Κυριακή της Αποκριάς μας θυμίζει την αγάπη, η οποία είναι το κριτήριο με το οποίο ο Θεός θα μας κρίνει κατά την Δευτέρα Παρουσία.
- Την Κυριακή της Τυροφάγου μας θυμίζει την συγχωρητικότητα και την συγνώμη.
Ειδικότερα τα σημερινά πρότυπα του Φαρισαίου και του Τελώνη πολλά μηνύματα κομίζουν στο σημερινό άνθρωπο. Ο μεν Φαρισαίος που χρησιμοποιεί την Εκκλησία ως πεδίο προβολής, αναγνώρισης και κοινωνικής αποδοχής. Στοχεύει στους ανθρώπους και όχι στο Θεό. Κατά βάθος θέλει να αρέσει περισσότερο στους ανθρώπους και όχι στο Θεό. Επιζητεί την καταξίωση και τον έπαινο των ανθρώπων. Ο δε Τελώνης κρύβεται από τους ανθρώπους. Εισέρχεται στο ναό για να ταπεινωθεί απέναντι στο Θεό. Δεν τον ενδιαφέρει η δημόσια εικόνα του, ούτε η προβολή, ούτε τα καλά λόγια που θα πουν γι' αυτόν οι άνθρωποι αν τον δουν να προσεύχεται στο ναό. Ο Τελώνης θέλει να τον προσέξει ο Θεός γι' αυτό ταπεινώνεται. Στοχεύει στην ουσία, στην αιωνιότητα και όχι στα πρόσκαιρα φώτα της ανθρώπινης κοινωνίας.
Ο πρώτος ξεχειλίζει από κομπασμό και περηφάνια, ο δεύτερος από απλότητα και ταπείνωση. Ο πρώτος υψώνει εαυτόν και συντρίβεται στα μάτια Θεού και ανθρώπων, ο δεύτερος ταπεινώνει εαυτόν και υψώνεται στα μάτια του Θεού.
