Φωτογραφία της κ. Κάκιας Πατιτάκη.Ιούλιος του 1966. Η χαρά εκείνου του καλοκαιριού αποτυπώνεται στα πρόσωπα των επιβατών που αγναντεύουν το νησί τους.
Μια ηλιόλουστη μέρα του Ιούλη. Ημέρα γιορτής. Ένα όνειρο της μεγάλης οικογένειας Λεούση παίρνει σάρκα και οστά. Η απόκτηση και η δρομολόγηση στη γραμμή ενός πλοίου που θα μεταφέρει τα προϊόντα, τα φορτία και τα λιγοστά αυτοκίνητα της εποχής αλλά και τους επιβάτες που θέλουν ένα πλοίο δικό τους.
Το "ΑΦΑΙΑ" κάνει το πρώτο του δρομολόγιο, δίνοντας χαρά σε πολλούς ανθρώπους. Μια προσπάθεια, ένας αγώνας μιας οικογένειας ολοκληρώνεται.
Η κ. Κάκια Πατιτάκη, μικρή τότε απολαμβάνει το ταξίδι. Τι κοιτάζει άραγε με τα παιδικά της μάτια;
Η ίδια μας είπε ότι εκείνη την ημέρα ήταν όλα χαρούμενα, όλα γιορτινά για το πρώτο αυτό δρομολόγιο και είχαν στρωθεί τραπέζια με κεράσματα στο πλοίο.
Επιβάτες γεμάτοι χαρά, άνθρωποι που χαμογελούν! Έτσι τους αποτυπώνει η ασπρόμαυρη φωτογραφία.
Τα χρόνια μπορεί να ήταν δύσκολα τότε, οι εποχές σκληρές όμως οι άνθρωποι χαίρονταν και γλεντούσαν σε κάθε ευκαιρία. Και το ταξίδι προς την Αίγινα, αυτό το μικρό ταξίδι ήταν γεγονός, ήταν χαρά, ήταν συνάντηση και ευκαιρία για κουβέντα και συναναστροφή.
Όμορφα χρόνια, καθόλου ανέμελα, αλλά γεμάτα ανθρωπιά και αγάπη.
Και το ταξίδι μοναδικό, μικρό αλλά ευτυχισμένο.
Και το "ΑΦΑΙΑ" από τότε τους ταξίδεψε αυτούς και τόσους άλλους στη θάλασσα του Σαρωνικού, διαγράφοντας μια ιστορική πορεία 35 χρόνων, μέχρι να φύγει κι αυτό όταν ήρθε η ώρα του!