Σπανίζουν στη βυζαντινή αγιογραφία οι παραστάσεις που ιστορούν το σφαγιασμό των νηπίων που σήμερα η Εκκλησία τιμά. Ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός που συνέβη στη Βηθλεέμ και στα περίχωρά της προκειμένου ο ανασφαλής και εξουσιομανής Ηρώδης να μην αφήσει περιθώριο σε κανέναν να του πάρει το θρόνο. Ακόμα και σε ένα νήπιο.
Οι σκηνές είναι δύσκολες και συνήθως αποφεύγεται η απεικόνισή τους στις εικόνες της Γέννησης. Ωστόσο συναντούμε κάποιες σε τοιχογραφίες μοναστηριών ή σε σπάνιες συλλογές όπως η τελευταία που παραθέτουμε και προέρχεται από την Ι.Μονή του Σινά.
Οι σκηνές είναι δύσκολες και συνήθως αποφεύγεται η απεικόνισή τους στις εικόνες της Γέννησης. Ωστόσο συναντούμε κάποιες σε τοιχογραφίες μοναστηριών ή σε σπάνιες συλλογές όπως η τελευταία που παραθέτουμε και προέρχεται από την Ι.Μονή του Σινά.
Δύο χρονιά μετά τη γέννηση του Χριστού οι τρείς ειδωλολάτρες αστρονόμοι Βαλτάσαρ, Γκασπάρ και Μελχιώρ από την Περσία και έχοντας πραγατοποιήσει με τα ζώα τους ένα ιδιαίτερα κοπιαστικό ταξίδι έρχονται στην Ιουδαία ακολουθώντας την πορεία του άστρου. Ο Ηρώδης τους καλεί στο παλάτι του και εκεί πληροφορείται για τη γέννηση ενός νέου βασιλέα. Τους αφήνει να τον επισκεφθούν με την προυπόθεση να επιστρέψουν πάλι και να τον ενημερώσουν για την ύπαρξη τουνέου βασιλιά. Οι τρεις ανατολίτες μάγοι υποπτευόμενοι τις προθέσεις του Ηρώδη διαφεύγουν από άλλη οδό και έτσι ο Ηρώδης αρχίζει να αναζητεί τρόπο να εξοντώσει το νήπιο που απειλούσε το θρόνο του. Κατέληξε στην πιό εύκολη και πιό αποτελεσματική. Εξέδωσε διαταγή να σφαχτούν όλα τα αρσενικά παιδιά κάτω των δύο ετών.
Σύμφωνα με τους μελετητές που έχουν υπολογίσει τον αριθμό των μικρών αγοριών που θυσιάστηκαν, ο αριθμός τους υπολογίζεται από 30 έως 50 παιδιά, κάτι που εξηγείται από το μικρό πληθυσμό τόσο της Ναζαρέτ (150 -200 κάτοικοι) αλλά και της Βηθλεέμ.
