Το μοναχικό εκκλησάκι που βρίσκεται στη σκιά της Αφαίας και της Ι. Μονής του Αγίου Μηνά εορτάζει στις 29 Αυγούστου. Το θυμηθήκαμε όμως για να το διακρίνουμε από την εορτή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου (8 Μαΐου). Το εικονιζόμενο είναι αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και Βαπτιστή του Χριστού.
Ο λόγος που κάνουμε σήμερα αυτήν την αναφορά είναι οι ερωτήσεις σε μηνύματα που δεχθήκαμε για το συγκεκριμένο εκκλησάκι. Και χαιρόμαστε ιδιαίτερα γιατί μετά από πολλά έτη συνεχών αναρτήσεων για τα εκκλησάκια της Αίγινας από αυτό εδώ το blog, βλέπουμε με ικανοποίηση ότι έχει αναζωπυρωθεί το ενδιαφέρον πολλών για την καταγραφή και φωτογράφιση πολλών εκκλησιών της Αίγινας.
Εάν όμως κάποιος θα ήθελε σοβαρά να μάθει περισσότερα για τα ξωκλήσια της Αίγινας θα πρέπει να ανατρέξει στις σελίδες του εξαιρετικού βιβλίου του Σ. Δημητρακόπουλου: "Χριστιανική Αίγινα" όπου υπάρχει πλήρης κατάλογος ανά ενορία της Αίγινας όλων αυτών των μικρών εκκλησιών.
Ας επιστρέψουμε όμως στον Άγιο Ιωάννη τον Κρυφό.
Το δάσος της Αφαίας μπορεί να κρύβει εκπλήξεις. Δεν έδωσε καταφύγιο μόνο στην άφαντη Θεά (Αφαία) που ήρθε από την Κρήτη αλλά και χώρο για να κτιστεί ένα χαριτωμένο ναΰδριο κρυμμένο και σκεπασμένο από πανύψηλα πεύκα. Είναι ο Άγιος Ιωάννης ο κρυφός γιατί είναι κρυμμένος μέσα στα πεύκα, γιατί πρέπει να ξέρεις το μονοπάτι για να φθάσεις μέχρι την πόρτα του.Για να φθάσει κάποιος στο εκκλησάκι πρέπει πρώτα να ανέβει ως το μοναστήρι του Αγίου Μηνά στην Αφαία.
Μέσα στο πευκοδάσος ακολουθεί το μονοπάτι που ξεκινά από τη δυτική πύλη του μοναστηριού του Αγίου Μηνά και χάνεται μέσα στην πλούσια βλάστηση. Το φιδίσιο μονοπάτι μετά από λίγο μας σε οδηγεί το μικρό εκκλησάκι και το πλάτωμα του ασβεστωμένο και περιποιημένο. Εντύπωση μας προκάλεσε το "πανηγυρόσπιτο", το οίκημα που εφάπτεται της εκκλησίας και χρησιμοποιείται για την προετοιμασία του πανηγυριού του ναού. Ένα στοιχείο που συναντάμε έντονα στις Κυκλάδες και που εδώ στην Αίγινα βρίσκουμε στον Άγιο Αντώνιο ή στο Όρος, στην Ανάληψη. Οι παλαιότεροι φρόντιζαν δίπλα στα μακρινά εκκλησάκια που απείχαν χιλιόμετρα από τους οικισμούς τους, να έχουν ένα οίκημα που να χρησιμοποιείται ακόμα και για διανυκτέρευση. Σε ένα χάραγμα διακρίναμε την ημερομηνία: 1959, χωρίς να διευκρινίζεται τι σημαίνει αυτό.
Το εκκλησάκι αυτό ανήκει ως παρεκκλήσιο στο μοναστήρι του Αγίου Μηνά.
Ακολουθώντας κανείς το μονοπάτι μέσα στο δάσος οδηγείται στον παραθεριστικό οικισμό της Αγίας Μαρίνας.
