Ψάξαμε αρκετά για να βρούμε αυτές τις δύο μοναδικές φωτογραφίες από επίσκεψη των μαθητών του 2ου Γυμνασίου στο λιοτρίβι του Κυριάκου Σακελλίων στην Κυψέλη.
Χειμώνας 2012 -2013 και τα παιδιά της Β΄Γυμνασίου με τον καθηγητή Τεχνολογίας κ. Γιώργο Τσολάκο επισκέπτονται το παραδοσιακό λιοτρίβι της Κυψέλης. Τους καλωσορίζει ο Κυριάκος Σακελλίων και τους ξεναγεί σε όλο το χώρο. Οι μαθητές και οι μαθήτριες γίνονται μύστες μιας παλιάς τέχνης, ενός παραδοσιακού επαγγέλματος συνυφασμένου με την αγροτική ζωή του νησιού.
Οι παλιές μηχανές, τα σύνεργα αλλά κυρίως οι μεγάλες πέτρες του ελαιοτριβείου εντυπωσιάζουν τους επισκέπτες. Κι αν η παλαιά γωνιά του χώρου παραπέμπει σε παλιές και δύσκολες εποχές γεμάτες κόπο μόχθο και καθημερινό αγώνα, η νέα σύγχρονη πτέρυγα του ελαιοτριβείου μαρτυρεί πως η παράδοση δεν σταμάτησε απότομα. Βρήκε άξιο συνεχιστή στο πρόσωπο του γιου του.
Δίπλα στην παλαιά τέχνη και τον μάστορα της, ο ευλογημένος καρπός της ελιάς συνεχίζει να δίνει ζωή και τροφή στην Αίγινα, να τρίβεται και να συνθλίβεται μέσα στα σπλάχνα των καινούργιων μηχανημάτων που συνεχίζουν τη ζωή και δίνουν προοπτική στο επάγγελμα αυτό. Παλαιά και μοντέρνα εργαλεία έχουν ένα κοινό στοιχείο που τα πυροδοτεί. Την αγάπη του ιδιοκτήτη που τα κοιτά με περηφάνια και στοργή.
Και όλα μοσχοβολούν από το λάδι και ανασαίνουν από τα κουκούτσια της ελιάς σε αυτήν την ήσυχη γωνιά της Κυψέλης.
Οι μαθητές μας έμαθαν πολλά, αλλά το πιο σημαντικό ήταν η γνωριμία και η επαφή τους με έναν παλαιό μάστορα. Έναν νοικοκύρη από τους λίγους του χωριού. Έναν σοβαρό και τίμιο επαγγελματία που αγάπησε τον τόπο του τον τίμησε με τη δουλειά, τον μόχθο του και τον καθημερινό του αγώνα.
Άλλη μια μορφή της Κυψέλης, κρίκος μιας αλυσίδας πολύτιμης και πλεγμένης από το ήθος και το ανάστημα των ανθρώπων που δημιούργησαν και άφησαν πίσω τους παρακαταθήκες.
Και η σκιά τους είναι μεγάλη, όπως των πλατύφυλλων εκείνων δέντρων που αναζητούμε όλοι το κατακαλόκαιρο για να ξαποστάσουμε και να συνεχίσουμε......
Ανασύραμε αυτές τις δύο χαρακτηριστικές φωτογραφίες από τα άλμπουμ του 2ου Γυμνασίου για να τιμήσουμε έναν άνθρωπο που δίδαξε τα παιδιά μας.
Μια ελάχιστη αναφορά σε έναν άνθρωπο που έγραψε τη δική του ιστορία μέσα από τη δουλειά και την οικογένεια που δημιούργησε.