Με την υπογραφή των Γ. Μόραλη και Σ. Βασιλείου αλλά και άλλων καλλιτεχνών ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού στα μέσα του προηγούμενου αιώνα, προσπαθούσε να προβάλει την ομορφιά των νησιών του Σαρωνικού. Στην μεταπολεμική Ελλάδα με έντονα τα προβλήματα που άφησε πίσω του ο Εμφύλιος και η Γερμανική κατοχή, οι κυβερνήσεις κατάλαβαν γρήγορα πως η ανάπτυξη θα έρθει και μέσα από τον τουρισμό, γι' αυτό έριξαν στην αρένα της διαφήμισης ότι καλύτερο διέθεταν. Ονόματα με βαριά σφραγίδα και αδιαμφισβήτητο ταλέντο.
Τα κοντινά νησιά προσφέρονταν για ημερήσιες εκδρομές ή για ολιγοήμερες διακοπές όχι μόνο λόγω εγγύτητας αλλά γιατί υπήρχαν πολλά μικρά πλοία που τα συνέδεαν με τον Πειραιά, όταν για τις Κυκλάδες ή τα Δωδεκάνησα το ταξίδι ήταν εξαιρετικά δύσκολο.
Αναφερόμαστε λοιπόν στις αφίσες που φιλοτέχνησαν για τον ΕΟΤ ο Γ.Μόραλης (η πρώτη επάνω αναπαριστά την Ύδρα) και ο Σπύρος Βασιλείου. Η Ύδρα από το χέρι του Γ. Μόραλη με τα καφενεδάκια και τα καΐκια και τις βάρκες πάνω στην προκυμαία. Ο Πόρος με το κανάτι σε πρώτο πλάνο που σφραγίζεται από κουκουνάρι (τρομερή λαογραφική λεπτομέρεια), το ρολόι, οι αντικρινές ακτές της Τροιζηνίας και ένα πανέρι δροσερά φρούτα με τα λεμόνια από το γνωστό δάσος να βρίσκονται στην κορυφή των καρπών. Τίποτα τυχαίο!
Ακολουθεί μια Αίγινα του Σ.Βασιλείου βγαλμένη λες μέσα από την ταινία "Διακοπές στην Αίγινα" με κυρίαρχο το εκκλησάκι του Άη -Νικόλα και πολλά πλεούμενα, πάρα πολλά, που μαρτυρούν τον στόλο της Αίγινας, τα αλιευτικά αλλά μήπως και τα σφουγγαράδικα; Άλλωστε ο πίνακας - αφίσα φέρει χρονολογία 1947, όταν ακόμα υπήρχαν σφουγγαράδικα Αιγινήτικα καΐκια που έφθαναν μέχρι τις ακτές της Βορείου Αφρικής.
Τέλος υπάρχει και μία απόψη του κοσμοπολίτικου λιμανιού της Καστέλας στον Πειραιά. Το Μικρολίμανο ή Τουρκολίμανο για πολλούς. Στο βάθος διακρίνεται ο όγκος της Ακροπόλεως. Πως μπορούσε άλλωστε να λείψει από το κάδρο ο Παρθενώνας.
Όλα μελετημένα, πιστά στην παράδοση και τον πολιτισμό κάθε τόπου.
Και κυρίως με άποψη και καλαισθησία. Το εικαστικό μέρος αυτών των αφισών είναι που εντυπωσιάζει. Μην ξεχνάμε πως σήμερα αυτό είναι το ζητούμενο σε κάθε προσπάθεια προβολής και διαφήμισης του τόπου μας. Άλλη μια απόδειξη πως οι εικαστικοί μπορούν να συμβάλουν τα μέγιστα σε κάθε παρόμοια προσπάθεια και να επιτευχθεί το ποθούμενο αποτέλεσμα.