Η εποχή των πρώτων souvenirs που όλοι κοιτούσαμε εκστατικοί. Αγαλματάκια αντίγραφα διάσημων έργων τέχνης της αρχαιότητας, αναμνηστικά δώρα, μπλούζες, μπιμπελό, μικρά τσολιαδάκια κι ότι άλλο θα θύμιζε τις διακοπές στην Ελλάδα διέθεταν όλα εκείνα τα μαγαζιά που είχαν στην κυριολεξία κατακλύσει την παραλία της Αίγινας.
Ανάμεσα σε αυτά και του "ΠΑΣΧΑ". Του Δημήτρη και της Μαρίας Πάσχα όπως ανέφερε η ταμπέλα πάνω από την είσοδο, εκεί κοντά στην ψαραγορά, στο ισόγειο του κτιρίου Λογιωτατίδη.
Μια ολόκληρη εποχή! Η Αίγινα των souvenirs των ενοικιαζόμενων ποδηλάτων, των παλαιών ουζερί και καφενείων των πρακτορείων πλοίων.
Μια εποχή που σφραγίστηκε από την επιχειρηματικότητα και την προσωπική εργασία ανθρώπων που τα έδωσαν όλα στη δουλειά τους και συνειδητά ή ασυνείδητα δούλεψαν και συνέβαλαν στην ανάπτυξη του νησιού.
Ο Δημήτρης Πάσχας που "έφυγε" τη Δευτέρα 3 Μαΐου από την παραλία της Αίγινας όπου διέμενε, ήταν από μόνος του μια ολόκληρη εποχή. Ισχυρή φυσιογνωμία, δουλευτής, οικογενειάρχης, επιχειρηματίας. Για πολλά χρόνια κατείχε το μονοπώλιο του καπνού και των τσιγάρων στην Αίγινα και συγχρόνως ιδιοκτήτης του παραλιακού souvenir.
Η οικογένεια Πάσχα, όπως μας ενημέρωσε η κόρη του Στέλλα είχε καταγωγή από τα Μέθενα. Το κανονικό επώνυμο ήταν Λέκκα. Η ύπαρξη όμως της γιαγιάς Πασχαλιάς, έκανε όλους τους συγχωριανούς να αποκαλούν τους απογόνους, " τα παιδιά της Πασχαλιάς" . Έτσι άλλαξε το επώνυμο από Λέκκα σε Πάσχα. Κάτι πολύ εύκολο για τα χρόνια εκείνα.
Σήμερα δεν υπάρχουν πλέον τόσα souvenirs τουλάχιστον σε αριθμό όπως τότε, η φήμη όμως και το όνομα "ΠΑΣΧΑΣ" θα μείνει ανεξίτηλο στη μνήμη όσων θυμούνται, νοσταλγούν και αναπολούν την παλιά Αίγινα.