Eορτάζει σήμερα 24 Ιουνίου η όμορφη εκκλησούλα που βρίσκεται κάτω από τη σκιά ενός μεγάλου αιωνόβιου πεύκου, ο Αι - Γιάννης. Γι' αυτό οι παλαιότεροι Κυψελιώτες την ονόμαζαν "στον Αι- Γιάννη στο πεύκο".Ήταν οι εποχές που η Αίγινα δεν είχε πολλά δέντρα, και η ύπαρξη ενός μεγάλου δέντρου και μάλιστα πεύκου σε μια περιοχή ήταν γεγονός και μπορεί να χαρακτήριζε την περιοχή , όπως "Το βουνό του Δέντρου".
Είναι αφιερωμένη στο Γενέσιον του Ιωάννου του Προδρόμου και εορτάζει στις 24 Ιουνίου. Ημέρα που σε πολλά σημεία της Ελλάδας ανάβουνε φωτιές ή γίνεται το έθιμο του Κλήδονα.
Σήμερα φωτιές δεν επιτρέπονται ιδιαίτερα σε υπαίθριους χώρους όπου υπάρχει κίνδυνος πυρκαγιάς. Το εκκλησάκι απολαμβάνει την ευλάβεια των κατοίκων που διαμένουν γύρω του αλλά και πολλών Κυψελιωτών. Σήμερα πολλές οικογένειες φροντίζουν την καθαριότητά και τη συντήρησή του όπως η οικογένεια Μούρτζη και Χατζόπουλου.
Η συνήθεια αυτή , είναι πολύ παλαιά και ριζωμένη στους κατοίκους των νησιών, το συναντάμε από παλιά στην Παλιαχώρα. Οικογένειες να έχουν υπό την προστασία τους ένα ξωκκλήσι, να το καθαρίζουν να το ευπρεπίζουν και να το πανηγυρίζουν.
Η θέα από το προαύλιο της φθάνει μέχρι τη θάλασσα του Λεοντίου, ενώ το εκκλησάκι βρίσκεται πάνω από το μικρό ποταμάκι που ξεκινά από τον Ποριατάδο και καταλήγει στο Λεόντι.
Σήμερα ο ναός έχει επεκταθεί κατά το συνήθη τρόπο σε αυτές τις περιπτώσεις προς τα δυτικά . Στο εσωτερικό του και ιδιαίτερα στο παλαιότερο τμήμα του διακρίναμε τόξα από πέτρα όπως αυτά που βλέπουμε σε εκκλησάκια της Παλαιάς Χώρας.
Μια χρήσιμη πληροφορία που αντλήσαμε από την κ. Διασενού είναι ότι το παλαιό κτίσμα φέρει σαν έτος ανέγερσής του το έτος 1880 και ότι το ναΰδριο αυτό είχε υπάρξει και ενοριακός ναός για όσο διάστημα ο μεγάλος ναός της Κυψέλης ήταν κατεστραμμένος.
