Ακόμα και μισογκρεμισμένη η Αγία Βαρβάρα μαρτυρεί το παλαιό της κλέος με τα χαράγματα, τις κόγχες, τις επιγραφές, την καλαισθησία και συμμετρία του κτίσματος της.
Εορτάζει η Αγία Βαρβάρα στην Παλαιά Χώρα της Αίγινας , αλλά ποιος να τη θυμηθεί; Ερειπωμένη - γκρεμισμένη - χορταριασμένη όπως πολλές άλλες εκκλησιές του λόφου, ακολουθεί τη μοίρα μιας ξεχασμένης βυζαντινής πολιτείας.
Ανηφορίζοντας το λόφο της Παλιαχώρας η Αγία Βαρβάρα είναι από τα πρώτα εκκλησάκια που συναντά ο επισκέπτης, Βρίσκεται πριν από τον Άγιο Γεώργιο τον Καθολικό και την μικρή πλατεία του. Η εικόνα όμως του ναϋδρίου είναι άσχημη, μια που η αδιαφορία των κρατούντων έχει πληγώσει ανεπανόρθωτα τα κτίσματα του ιστορικού λόφου.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα και ιστορικό Σοφοκλή Δημητρακόπουλο, πρόκειται για μισοερειπωμένη εκκλησία ρυθμού βασιλικής μικρών διαστάσεων. Οι τοίχοι της είναι χτισμένοι με ακατέργαστες πέτρες κυρίως πωρόλιθους και ασβεστόλιθους, εκτός από τη δυτική πλευρά του ναού που είναι χτισμένη με ιδιαίτερη επιμέλεια. Αξίζει να σημειώσουμε πως στη νότια πλευρά του κτίσματος είναι εντοιχισμένο παλαιοχριστιανικό μαρμάρινο αρχιτεκτονικό μέλος με χαραγμένο ρόδακα. Λίγες τοιχογραφίες διακοσμούν τον εσωτερικό χώρο οι οποίες είναι κατεστραμμένες από το χρόνο. Ένα χάραγμα που υπάρχει στο εσωτερικό του ναού αναφέρεται στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Κύριλλο Β΄τον Κονταρή και έτσι συμπεραίνουμε ότι ο ναός κτίστηκε τον 16ο αιώνα. Τέλος στο εσωτερικό του ναού διακρίνεται ένα ακιδογράφημα φτερωτού δράκοντα, που ήταν παράσταση πολύ δημοφιλής στο Βυζάντιο.
Τα στοιχεία προέρχονται από το βιβλίο: "Χριστιανική Αίγινα" του κ. Σοφοκλή Δημητρακόπουλου.
Άραγε πόσους αιώνες έχει να λειτουργηθεί το εκκλησάκι αυτό;
