Ξαπλωμένο πάνω σε μια ξεκοιλιασμένη χαρτόκουτα, έχοντας στο προσκέφαλο το τριγωνάκι για τα κάλαντα και μια νάϋλον σακούλα με τα σχολικά βιβλία, φορώντας το κόκκινο σκουφάκι του Santa Claus, προσπαθεί να κοιμηθεί στο περιθώριο των στολισμών και των εορτασμών των "κανονικών" ανθρώπων.
Ξερά φύλλα από κάποιο δέντρο, μια καρό κουβέρτα για σκέπασμα, λασπωμένα παπούτσια και διάφορα σκουπίδια από αποφάγια, μια μισοφαγωμένη τυρόπιτα στο χάρτινο σακουλάκι, είναι ο κόσμος του μικρού παιδιού που ζει τη δική του ιστορία, τα δικά του Χριστούγεννα.
Ένα προσφυγόπουλο, ένα παιδί των καιρών μας, της εποχής μας, του κόσμου μας στην ανατολή της τρίτης δεκαετίας του αιώνα μας.
2022 μετά τη Γέννηση του Χριστού. Αν η φάτνη στηνόταν σήμερα θα είχε αυτή τη μορφή, το ύφος, αυτό το πρόσωπο στο κέντρο. Ένα παιδί πιυ είναι λυπημένο, κατατρεγμένο, αβοήθητο, μόνο και καθόλου χαρούμενο.
Η ανατρεπτική αυτή βιτρίνα που έστησε ο κ. Μαρμαρινός στη γωνία του καταστήματος του, κάτω από το παλαιό Δημαρχείο, ήδη τραβά τα βλέμματα των περαστικών και φιγουράρει στα κοινωνικά δίκτυα, μεταδίδοντας το μήνυμα της, προκαλώντας ποικίλα σχόλια και εντυπώσεις.