Ευχές για καλό Πάσχα μέσα από παλιές ελληνικές πασχαλινές κάρτες που κυριαρχούσαν στην επιστολογραφία για πολλές δεκαετίες. Σήμερα τις έχουν αντικαταστήσει το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο σε όλες του τις μορφές, ακόμα και το Facebook. Ευχές στο inbox στο messenger στο istagram και όπου αλλού επιθυμεί η ψυχή σας.
Αξίζει όμως να ρίξουμε μια ματιά σε αυτές τις vintage κάρτες που συνδυάζουν το θρησκευτικό και Εθνικό στοιχείο. Συνδυασμός που εξυπηρετούσε ένα πολιτικό αφήγημα άλλων εποχών.
Απαραίτητη ενδυμασία σε πολλές από αυτές η φουστανέλα, το τσαρούχι και η στολή δεσφίνας ή Αμαλίας κυρίως. Οι στολές αυτές δεν προσέδιδαν μόνο το Εθνικό χρώμα στην απόλυτα Ελληνική εορτή αλλά διακρίνονταν και από τη σεμνότητά τους. Χοντρό καλτσόν για τους άντρες και μακριά φούστα για τα κορίτσια που παρά τη σεμνότητα το.... τσόυγκριζαν και με κάποιο αγόρι. Άλλωστε ο στολισμός του επιταφίου τότε, η περιφορά αλλά κυρίως η Ανάσταση και ο χορός της Λαμπρής ήταν οι ιδανικές στιγμές για να κοιταχτούν οι νέοι, να ανταμώσουν, να ερωτευτούν. Πάντα με φόντο την ελληνική ύπαιθρο.
Τα απαραίτητα λουλούδια, κόκκινα αυγά, στο βάθος ένα κάτασπρο ελληνικό εκκλησάκι, ένας λαγός ή ένας κόκορας αναλόγως.
Τα απαραίτητα λουλούδια, κόκκινα αυγά, στο βάθος ένα κάτασπρο ελληνικό εκκλησάκι, ένας λαγός ή ένας κόκορας αναλόγως.
Κάρτες για παντρεμένους, αρραβωνιασμένους ή για αυτούς που πλέκουν ακόμα το ειδύλλιο.
Ο χορός πάλι με φόντο την Ακρόπολη έρχεται να θυμίσει στους ξενιτεμένους την πατρίδα και να προσθέσει νοσταλγία.
Για τους ναυτικούς της ποντοπόρου ναυτιλίας η κάρτα περιέχει και το ανάλογο πλεούμενο, με λουλούδια από την πατρίδα και κοτοπουλάκια, ενώ οι γλυκόλαλες καμπάνες επιτελούν το αναστάσιμο χρέος τους.
Σε πολλές κάρτες εμφανίζεται και ο Χριστός να προβάλει μέσα από τον τάφο πανηγυρικά κρατώντας μια άσπρη σημαία - τρόπαιο της νίκης του. Η εικόνα ασφαλώς είναι δυτικότροπη και καμία σχέση δεν έχει με τη βυζαντινή παράδοση.
Οι κάρτες αυτές πέρα από τη γλαφυρότητα και την νατουραλιστική διάθεση για δεκαετίες μετέδιδαν το μήνυμα της Αναστάσεως και τις Πασχαλινές ευχές όχι μόνο εντός αλλά και εκτός Ελλάδας, φέρνοντας κοντά μετανάστες, ξενιτεμένους και ναυτικούς με τις οικογένειές τους και την πατρίδα.
Υπηρέτησαν πιστά το νόημα και το ύφος της μεγάλης εορτής της Λαμπρής. Σήμερα με νοσταλγική διάθεση τις αντικρίζουμε και αναπολούμε εκείνες τις εποχές που όλα ήταν ή φαίνονταν πιό απλά και ανθρώπινα.
ΚΑΛΟ ΠΆΣΧΑ.