Αν αυτές τις μέρες περάσεις το κατώφλι του Πύργου του Μαρκέλου, ιδιαίτερα τις βραδινές ώρες που το φως ξεχύνεται στη νύχτα από τα παράθυρά του, έχεις την εντύπωση ότι βρίσκεσαι σε ένα πύργο όπου κάποια παιδιά ανεβοκατεβαίνουν τις σκάλες του, κυνηγώντας το ένα το άλλο, παραβγαίνοντας σε σβελτοσύνη και γρηγοράδα για να ορμήξουν στον κήπο και να παίξουν κρυφτό.
Ένα καλοκαιρινό πανηγύρι με την αύρα, τα χρώματα, τις μυρωδιές των παλαιών Αιγινήτικων καλοκαιριών, που τα κανάτια κρατούσαν το νερό κρύο, το καρπούζι "πάγωνε¨μέσα στο πηγάδι, τα παιχνίδια στην άμμο μέσα στην καθημερινή ρουτίνα, το τηγάνι που δεν ξεκόλλαγε από το πετρογκάζ και η ρέμβησε πολυθρόνες κήπου, σε πεζούλια, κάτω από αμυγδαλιές, φιστικιές και χαρουπιές.
Αυτές τις εικόνες ξυπνά στο νου η πανέμορφη και νοσταλγική έκθεση ζωγραφικής με τα απαραίτητα γλυπτά έργα της κ. Καλλιόπης Κοπανίτσα στα τρία επίπεδα του Πύργου Μαρκέλου.Με ψηφίδες από στιγμές ξεγνοιασιάς και ανεμελιάς στην Κολώνα και στις ακρογιαλιές της Αίγινας, με την αύρα μιας εποχής που δείχνει πως χάνεται σιγά - σιγά, αλλά αφήνει πίσω της την ποιότητα εκείνων των όμορφων εποχών της Αίγινας, άνοιξε την καστρόπορτα του ο Πύργος για να υποδεχθεί τους φίλους της δημιουργού.
Σημαντική η δουλειά της επιμελήτριας της έκθεσης κ. Λουίζας Καραπιδάκη που εκμεταλλεύτηκε με μαεστρία κάθε σημείο και γωνία του χώρου.