Μια μουσική ποιοτική βραδιά στον κήπο της βίλας "Μανταλένα"

Εκεί ψηλά στην Κυψέλη, λίγο πριν τον Ποριατάδο υπήρχε μια από τις μεγάλες αγροικίες της Αίγινας.

 Ένα από εκείνα  τα αγροτόσπιτα με  τους μεγάλους νοικοκύρηδες που είχαν γύρω από το σπίτι τους όλα τα "παράσπιτα",  τα χρηστικά καθημερινά κτίσματα όπως  το κοτέτσι, το πηγάδι, τη στέρνα, το στάβλο, το αλώνι, το πατητήρι, το φουρνάκι, το υπόγειο με τα βαρέλια  του κρασιού.

 Το σπίτι δέσποζε στη μέση του χωραφιού. Μιας έκτασης που είχε  τα πάντα, από περιβόλι μέχρι φιστικιές, συκιές, αμπέλι, ελιές, χαρουπιές, κυπαρίσσι, αμυγδαλιές, και ότι άλλο δέντρο μπορεί κανείς να φανταστεί.

Λίγες τέτοιες αγροτικές γνήσιες κατοικίες έχουν διασωθεί σήμερα στην  περιοχή της Κυψέλης. Άλλωστε οι συνήθειες, οι ασχολίες, οι ιδιοκτησίες έχουν αλλάξει.

Σε ένα από αυτά  τα "μαγικά" σπίτια ζούσε η οικογένεια του Δημήτρη και της Μανταλένας  Χατζόπουλου. Ένα σπίτι που είχε όλα όσα προαναφέραμε κι όσα από τη μνήμη μας διαφεύγουν.

Σήμερα το σπίτι αυτό έχει περάσει στην ιδιοκτησία του Στέλιου Βαφέα και της Όλιας Λαζαρίδου. Οι νέοι ιδιοκτήτες  του όχι μόνο το διέσωσαν αλλά  το έχουν αναδείξει δίνοντας  του μια νέα πνοή, μια καινούργια ζωή. Είναι πανέμορφο και διακοσμημένο με υπέροχη αισθητική.

Είχαμε  τη χαρά χθες Τρίτη 6 Ιουλίου να επισκεφθούμε  τη βίλα "Μανταλένα", όπως το αποκαλούν πλέον ο Στέλιος και η Όλια  για να παρακολουθήσουμε μια όμορφη ζεστή βραδιά με τρεις μουσικούς.

Στην πίσω μεριά  του κτήματος έχουν δημιουργήσει έναν μικρό χώρο μέσα στις φιστικιές για μικρές εκδηλώσεις. Μικρά φωτάκια κρεμασμένα από τα κλαδιά  των φιστικόδεντρων οδηγούσαν τους  θεατές στην μικρή σκηνή, όπου πολλοί φίλου είχαν έρθει  για να απολαύσουν μουσική.

Ο Μιχάλης Νικόπουλος, η Νατάσσα Ζαγκλή, ο Δημήτρης Κουκουλιτάκης γλύκαναν την ψυχή μας με τις μουσικές και τα τραγούδια  τους από όλο το φάσμα  της έντεχνης και ποιοτική μουσικής.

Θοεδωράκης, Χατζιδάκις, Μαρκόπουλος, Ξαρχάκος, Ζαμπέτας, Άκης Πάνου, Ευτυχία Παπαγιανοπούλου, Τσιτσάνης, Απόστολος Καλδάρας έντυσαν τη μουσική βραδιά.

Λίγο πριν το τέλος μέσα σε αυτή την ανεπιτήδευτη απλότητα ήρθε στο νου μου ο στίχος  του Ελύτη.

" Πολλά δεν θέλει πολλά ο άνθρωπος για να είναι ήρεμος για να είναι άκακος. Λίγο  φαί, λίγο κρασί, Χριστούγεννα κι Ανάσταση"

Ευχαριστούμε Όλια και Στέλιο.

 

Η πρώτη φωτογραφία είναι της κ. Κατερίνας Γιάννακα.