Τα παιχνίδια του Ιανουάριου, που φλερτάρει ανοιχτά με το καλοκαίρι, έχουν καταγραφεί από τους παλαιότερους ανθρώπους και τους λαογράφους που έμεναν εντυπωσιασμένοι με τις ηλιόλουστες ημέρες αυτού του μήνα που τις ονόμασαν και "αλκυονίδες". Όμως οι αλκυονίδες ακολουθούσαν πάντα μετά από κρύες, βροχερές ή ακόμα και χιονισμένες μέρες.
Κάτι που φέτος δεν συμβαίνει μια που το καλοκαίρι έχει "μπαστακωθεί" και έχει εξορίσει το γέρο - χειμώνα να περιμένει υπομονετικά.
Αν κάτι όμως ξεχωρίζει αυτήν την εποχή είναι οι φεγγαρόλουστες νύχτες του Γενάρη που χαρίζουν φως και αισιοδοξία.
Φεγγαρόλουστες βραδιές μας χαρίζει λοιπόν ο Ιανουάριος. Το φεγγάρι αυτές τις νύχτες προσπαθεί να γλυκάνει τις ψυχές μας, ολόγιομο και φωτερό ξενυχτά πάνω από τις στέγες και τα προσκεφάλια μας.
Και η λαϊκή παράδοση που από το κόσκινο της δεν γλυτώνει τίποτα, ήρθε να το τραγουδήσει με όμορφες παροιμίες όπως:
Του Γενάρη το φεγγάρι, παρά ώρα μέρα μοιάζει
ή την ημέρα σιγοντάρει (πλησιάζει).
-Του Γενάρη το φεγγάρι, μοιάζει σαν μαργαριτάρι.
Όμως αν η λαϊκή μούσα επαίνεσε τόσο το Γεναριάτικο φεγγάρι είναι για τη μεγάλη διάρκεια που έχουν ακόμα οι νύχτες αυτού του μήνα. Η ημέρα κερδίζει σιγά - σιγά φως και αρχίζει να μεγαλώνει. Έτσι λοιπόν σημειώνει:
-Να ’ταν οι μέρες του Μαγιού οι νύχτες του Γενάρη.
-Αν δεις ήλιο του Άι Βασιλιού, βγες να λιαστείς.
Σαράντα μέρες θα περάσουνε να τονε ξαναδείς.
-Χαρά στα Γέννα τα στεγνά, τα Φώτα χιονισμένα
και τη Λαμπρή βροχούμενη, τ'αμπέλια γεμισμένα.
