Η "οδός Αιγίνης" δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, ούτε σχήμα λόγου. Δεν είναι τίτλος, είναι δρόμος ζωής.Ο δικός μας δρόμος. Ο τόπος μας, ο τρόπος μας.
Ένας δρόμος παλιός μα απερίγραπτα νέος και ασφαλής. Είναι ο δρόμος που ξεκινά από το Όρος περνά από την Αφαία, το ναό του Απόλλωνα στην Κολώνα, συνεχίζει στην Παλιά Χώρα, στην Ομορφοκκλησιά, στη Χρυσολεόντισσα, στους Ταξιάρχες, στη Φανερωμένη, στα Μοναστήρια τα μικρά και τα μεγάλα γραφικά ξωκλήσια.
Είναι ο δρόμος που φωτίζεται από το Φάρο του Μπούζα, που περιστοιχίζεται από τα Καποδιστριακά μνημεία, που παίρνει ενέργεια από τους ανεμόμυλους, που ποτίζεται από τις σουβάλες, που τρέφεται από τα αλώνια, τα πατητήρια και τα λιοτρίβια, που ζει με την παράδοση και τα παμπάλαια έθιμά του.
Ο δρόμος που περπάτησαν ο Αριστοφάνης, ο Πίνδαρος, που ευλόγησε ο Άγιος Διονύσιος και ο Άγιος Νεκτάριος, που χάραξε ο Ι. Καποδίστριας, που ύμνησε ο Ελύτης, ο Καζαντζάκης, ο Βάρναλης, ο Σεφέρης, ο Βενέζης. Ο δρόμος που χρωμάτισε ο Μόραλης, ο Πικιώνης, ο Νικολάου, η Πωπ, ο Βασιλείου, ο Κάππος, ο Κοντοβράκης, που σμίλεψε ο Καπράλος που ιστόρησε η Γωγώ Κουλικούρδη.
Γι' αυτό θέλουμε η "οδός Αιγίνης" να είναι μια σελίδα πολιτισμού, ένα σημειωματάριο για τις τέχνες, τα γράμματα, τον πολιτισμό της Αίγινας. Γιατί ο πολιτισμός του νησιού μας, αυτή η διαχρονική πορεία, συμμετοχή και συμβολή ως απαράμιλλη και ανεκτίμητη ψηφίδα στον Ελληνικό πολιτισμό είναι το βαρύ πυροβολικό του νησιού μας. Αυτό που κάνει την Αίγινα να ξεχωρίζει, να διαφέρει και να ενδιαφέρει το σημερινό επισκέπτη.
Καλή συνέχεια....
Ένας δρόμος παλιός μα απερίγραπτα νέος και ασφαλής. Είναι ο δρόμος που ξεκινά από το Όρος περνά από την Αφαία, το ναό του Απόλλωνα στην Κολώνα, συνεχίζει στην Παλιά Χώρα, στην Ομορφοκκλησιά, στη Χρυσολεόντισσα, στους Ταξιάρχες, στη Φανερωμένη, στα Μοναστήρια τα μικρά και τα μεγάλα γραφικά ξωκλήσια.
Είναι ο δρόμος που φωτίζεται από το Φάρο του Μπούζα, που περιστοιχίζεται από τα Καποδιστριακά μνημεία, που παίρνει ενέργεια από τους ανεμόμυλους, που ποτίζεται από τις σουβάλες, που τρέφεται από τα αλώνια, τα πατητήρια και τα λιοτρίβια, που ζει με την παράδοση και τα παμπάλαια έθιμά του.
Ο δρόμος που περπάτησαν ο Αριστοφάνης, ο Πίνδαρος, που ευλόγησε ο Άγιος Διονύσιος και ο Άγιος Νεκτάριος, που χάραξε ο Ι. Καποδίστριας, που ύμνησε ο Ελύτης, ο Καζαντζάκης, ο Βάρναλης, ο Σεφέρης, ο Βενέζης. Ο δρόμος που χρωμάτισε ο Μόραλης, ο Πικιώνης, ο Νικολάου, η Πωπ, ο Βασιλείου, ο Κάππος, ο Κοντοβράκης, που σμίλεψε ο Καπράλος που ιστόρησε η Γωγώ Κουλικούρδη.
Γι' αυτό θέλουμε η "οδός Αιγίνης" να είναι μια σελίδα πολιτισμού, ένα σημειωματάριο για τις τέχνες, τα γράμματα, τον πολιτισμό της Αίγινας. Γιατί ο πολιτισμός του νησιού μας, αυτή η διαχρονική πορεία, συμμετοχή και συμβολή ως απαράμιλλη και ανεκτίμητη ψηφίδα στον Ελληνικό πολιτισμό είναι το βαρύ πυροβολικό του νησιού μας. Αυτό που κάνει την Αίγινα να ξεχωρίζει, να διαφέρει και να ενδιαφέρει το σημερινό επισκέπτη.
