Στο κατώφλι της Μεγάλης Εβδομάδας η Εκκλησία μας παρουσιάζει το μεγαλειώδες θαύμα της Ανάστασης του Λαζάρου. Ο Λάζαρος μαζί με τις αδελφές του Μάρθα και Μαρία συνδεόταν με μεγάλη φιλία με το Χριστό. Όταν αρρώστησε ο Λάζαρος οι αδελφές του ειδοποίησαν το Χριστό. Όταν ο Κύριος έφθασε στη Βηθανία, ήδη ο Λάζαρος ήταν νεκρός και είχε ταφεί.
Το θαύμα της Αναστάσεως ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι του θυμού των γραμματέων και αρχιερέων, οι οποίοι αποφάσισαν να συλλάβουν το Χριστό. Όπως μας πληροφορεί το Ευαγγέλιο του Ιωάννη, η θρησκευτική ηγεσία των Ιεροσολύμων αποφάσισε τη θανάτωση και του Λαζάρου, μετά την ανάσταση του από τον Ιησού (Ιω. 12, 10-11).
Σύμφωνα με την παράδοση ο Λάζαρος αργότερα αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Παλαιστίνη και να καταφύγει στην Κύπρο. Εκεί τον συνάντησαν οι απόστολοι Παύλος και Βαρνάβας και τον χειροτόνησαν επίσκοπο Κιτίου (σημερινή Λάρνακα), όπου υπάρχει μεγαλοπρεπής ναός στό όνομά του. Εκεί βρίσκεται και ο δεύτερος τάφος του Αγίου Λαζάρου. Ο Άγιος κοιμήθηκε πιθανότατα το 63 μ. Χ. και το Άγιο λέιψανο του μεταφέρθηκε από τον αυτοκράτορα Λέοντα στην Κωνσταντινούπολη.
Στη Βηθανία στο περίβολο ενός μουσουλαμανικού τεμένους βρίσκεται ο πρώτος τάφος του Αγίου Λαζάρου.