Η εορτή του Αι -Γιαννιού στις 24 Ιουνίου είναι συνδεδεμένη με τις φωτιές που άναβαν στις παλιές γειτονιές, με τα έθιμα του κλήδονα και το αμίλητο νερό. Φέτος η εορτή αυτή "πνίγηκε" διότι συνέπεσε με την εορτή του Αγίου Πνεύματος τη Δευτέρα 24 Ιουνίου.
Στην Κυψέλη της Αίγινας την ημέρα αυτή πανηγυρίζει ένα πολύ όμορφο και γραφικό εκκλησάκι στην περιοχή "του Κάλαβρου" όπως λεγόταν παλιά, κοντά στο σπίτι του κ. Δ. Μούρτζη πρώην Δημάρχου. Ένα ξωκλήσι που περιστοιχίζεται από κυπαρίσσια, με υπέροχη θέα και μια ποταμιά στα δυτικά του.
Όπως αναφέρει η Ασπασία Γκίκα στον "Κήρυκα της Αίγινας", στην Κυψέλη συνήθιζαν να φτιάχνουν αρμυροκούλουρα, δηλαδή κουλούρια με πολύ αλάτι, τα οποία αφού τα έψηναν, τα έτρωγαν χωρίς να πιούν νερό. Πήγαιναν για ύπνο κατόπιν και ήλπιζαν να δουν στον ύπνο τους αυτόν τον γαμπρό που θα τις ξεδιψάσει. Λογικό - μετά από τόσο αλάτι - να έβλεπαν κάποιον νερουλά ή ιδιοκτήτη πηγαδιού με πολύ και καλό - χωνευτικό νερό!!!
Υπάρχουν ιδιαίτερα έθιμα σε πολλά χωριά της Αίγινας, ακόμα και στα πιό ορεινά. Έθιμα που πάντα είχαν να κάνουν με την τύχη των ανύπαντρων κοριτσιών, οι οποίες έτρεχαν στο κοντινό πηγάδι, έριχναν μέσα σε αυτό λουλούδια, το σκέπαζαν με ένα κόκκινο πανί και κάποια μεγαλύτερη γυναίκα κοιτώντας μέσα στο πηγάδι τους έλεγε ποιόν θα παντρευτούν.
Το πηγάδι με άλλα λόγια κράταγε το ρόλο που έχει σήμερα το facebook. Μη ξενάμε ότι ακόμα δεν είχε ανοίξει η Ρέμβη και το Heaven, τι άλλο καλύτερο να κάνουν τότε τα κορίτσια!!!
Πέρα όμως από αυτούς τους συνειρμούς, η παράδοση είναι παράδοση και χθες το βράδυ ο Σύλλογος Γυναικών Αίγινας μας θύμισε το έθιμο του Κλήδονα στην ειδυλιακή τοποθεσία του Φάρου του Μπούζα απ' όπου και η φωτογραφίες.
