Για πολλές δεκαετίες η Δημόσια Βιβλιοθήκη Αίγινας τροφοδότησε πνευματικά γενιές και γενιές Αιγινητών που είτε ως μαθητές ή φοιτητές ή απλοί αναγνώστες κατέφευγαν στα ράφια της για να αντλήσουν γνώση. Σε εποχές που τα καλά βιβλία ήταν δυσεύρετα ή τα οικονομικά μιας οικογένειας δεν επέτρεπαν την αγορά μιας εγκυκλοπαίδειας τα μικρά Αιγινητόπουλα έγραφαν τις σχολικές εργασίες τους δανειζόμενα βιβλία από την Βιβλιοθήκη του νησιού τους. Ήταν καιροί που τα σχολικά βιβλία δεν διανέμονταν δωρεάν, σχολικές βιβλιοθήκες δεν υπήρχαν, στα ταπεινά σπίτια του νησιού σπάνιζαν τα βιβλία με ελάχιστες εξαιρέσεις και βέβαια ακόμα δεν είχε αναπτυχθεί το διαδίκτυο προσφέροντας άφθονη γνώση με ένα απλό πάτημα στις μηχανές αναζήτησεις και στο Google. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι, αν η Αίγινα σήμερα περηφανεύεται για πολλούς επιστήμονες και ανθρώπους της γνώσης και της τέχνης που προήλθαν από τα χώματά της, κατά ένα μεγάλο ποσοστό το οφείλει και στην αδιάλειπτη και σωστή λειτουργία της Δημόσιας Βιβλιοθήκης.
Η πλούσια συλλογή σε σπάνια βιβλία, εκδόσεις, περιοδικά και εφημερίδες της Βιβλιοθήκης της Αίγινας έκαναν αυτό το μικρό - ομολογουμένως χώρο της Βιβλιοθήκης - έναν πνευματικό φάρο για όλο το νησί.
Την τελευταία εβδομάδα ανακοινώθηκε ότι η Δημόσια Βιβλιοθήκη της Αίγινας πρόκειται να συγχωνευτεί.
Τι σημαίνει αυτό άραγε;
Πρόκειται να μετακομίσει;
Θα συγχωνευτεί με το Ιστορικό Αρχείο της Αίγινας, ή με την ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη που λειτουργεί στο Γενικό Λύκειο Αίγινας;
Η συγχώνευση αυτή είναι σε Διοικητικό και υπαλληλικό επίπεδο με σκοπό να μειωθούν ή μετακινηθούν κάποιοι υπάλληλοι;
Θα συγχωνευτεί με κάποια Δημόσια Βιβλιοθήκη του Πειραιά ή κάποιου άλλου γειτονικού νησιού;
Θα εξακολουθήσει να λειτουργεί και με ποιό καθεστώς;
Ανάμεσα στον κατάλογο των Βιβλιοθηκών που "συγχωνεύονται" βρίσκουμε και πολλές μεγάλες Βιβλιοθήκες μεγάλων πόλεων και νησιών. Ιστορικών τόπων που οπωσδήποτε οι Βιβλιοθήκες τους έχουν σημαντικό αρχειακό υλικό.
Προβλημματίζει το γεγονός πως ένα κράτος έρχεται να νοικοκυρέψει τα Δημοσιονομικά του κάνοντας περικοπές και τσιγκουνιές στη γνώση.
Σε εποχές δύσκολες και πολύ στενόχωρες οικονομικά , όπως μαρτυρούν οι θαυμάσιες φωτογραφίες από το αρχείο του κ. Γ. Καλαντζή η πτωχή Ελλάς κατόρθωνε να συντηρεί και να λειτουργεί τέτοια πνευματικά Ιδρύματα. Σήμερα πρέπει αυτοί οι οργανισμοί να "συγχωνευτούν";
Εύλογες απορίες, ανησυχίες και προβλημματισμό δημιουργούν όλα αυτά.
Το πιό όμως ανησυχητικό είναι ότι κανείς μέχρι τώρα σε πολιτικό ή πνευματικό επίπεδο εδώ στην Αίγινα δεν έχει αντιδράσει. Καμμία δημοτική παράταξη δεν έχει εκδόσει ανακοίνωση. Το Δημοτικό Συμβούλιο έχει άραγε ασχοληθεί με αυτήν την εξέλιξη; Ποιά η στάση του Δήμου; Αλλά κυρίως ποιά η στάση των πνευματικών ανθρώπων του νησιού; Τελικά μας ενδιαφέρει η λειτουργία μιας τέτοιας Βιβλιοθήκης;
