Μια μικρή βόλτα στα δρομάκια του Μεγαλοχωρίου στο Αγκίστρι, σε πείθει πως τούτος ο τόπος δεν σε μαγεύει μόνο με την καθαριότητα των δημόσιων χώρων του, τα γαλαζοπράσινα νερά και τις φιλόξενες παραλίες και το μεγάλο πευκοδάσος. Σε μαγεύει και με την παλαιά λαϊκή αρχιτεκτονική του έτσι όπως έχει διασωθεί στα δίπατα παλιά σπίτια που στέκονται αγέρωχα ανάμεσα σε σύγχρονες κατοικίες ξενοχδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Θα πρέπει να περπατήσεις αρκετά από το λιμάνι και να τα ψάξεις μέσα στα δρομάκια και γύρω από την εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής. Τότε θα βρεθείς μέσα σε ασβεστωμένες νοικοκυρεμένες αυλές, βαρυφορτωμένες από γαισεμιά και γεράνια.
Άλλα από αυτά είναι δίπατα και μαρτυρούν ένα παλαιό πλούτο που προσκόμιζε στο νησί το επάγγελμα του ρητινοσυλλέκτη από τα πεύκα ή του ναυτικού. Άλλα είναι χαμηλά με ταπεινές πόρτες και παράθυρα αλλά με μια καθαριότητα που ξαφνιάζει.
Η αρχιτεκτονική των κτισμάτων αυτών παραπέμπει σε αυτήν την της γειτονικής Πελοποννήσου. Πολλά τέτοια σπίτια συναντάμε στα Μέθανα, στον Πόρο στην Επίδαυρο.
Η εικόνα αποτυπώνει το μεράκι για το σπίτι και την αγάπη για τον τόπο αλλά και την αφοσίωση και στο σεβασμό στην πατρογονική εστία.
Αν βρεθείτε λοιπόν τούτο το καλοκαίρι στο Αγκίστρι μη ξεζάσετε πριν από το μπάνιο σε κάποια παραλία να επισκεφθείτε το Μεγαλοχώρι. Οι εικόνες και οι ευωδιές των κήπων θα σας αποζημιώσουν.
