Ο ετοιμόρροπος Άγιος Ελευθέριος της Παλιαχώρας.

   "Εις το βουνό ψηλά εκεί  είναι εκκλησιά  ερημική

το σήμαντρο της δεν κτυπά δεν έχει ψάλτη ούτε παπά"

  Κάποιοι ίσως θυμούνται το παλιό  ποιηματάκι από τα αναγνωστικά  του Δημοτικού.Λές και ο ποιητής  όταν το έγραφε είχε  στο μυαλό  του τα  εκκλησάκια  της Παλιαχώρας.
   Ιδιαίτερα αυτά που είναι  στα ανατολικά  του λόφου, είναι λιγότερο γνωστά  και δεν έχουν μεγάλη "επισκεψιμότητα"
   Του Αγίου Ελευθερίου  λοιπόν σήμερα. Άλλη μια ετοιμόρροπη εκκλησιά  της  Παλιαχώρας γιορτάζει. Μόνη, αλειτούργητη,αλιβάνιστη. Και όπως βλέπεται και στη φωτογραφία κάποιοι φρόντισαν με έντονο χρώμα, ίσως λαδομπογιά, να ενημερώσουν  για την ταυτότητα  του κτίσματος.

Πως θα τη βρούμε:
Από  το κάστρο της Παλαιάς Χώρας ακολουθώντας το μονοπάτι προς τα νότια, μια από τις εκκλησίες που θα συναντήσει ο διαβάτης είναι ο Άγιος Ελευθέριος. Μια  εκκλησία με φανερά τα σημάδια της εγκατάλειψης και  της φθοράς που έχει προκαλέσει ο χρόνος. Μια  στενάχωρη εικόνα  που οδηγεί σε σκέψεις  για  το αν θα υπάρξει περίπτωση κάποτε  αυτά  τα βυζαντινά μνημεία  συντηρηθούν και σωθούν. Για  το αν προλάβουμε  να  τα συντηρήσουμε πριν μας προλάβει ο χρόνος. Στο βάθος απλώνεται ο Μεσαγρός και το δάσος της Αφαίας. 

   Ένας όμορφος μονόχωρος και μονόκλιτος ναός χωρίς συμμετρία με θολωτή οροφή παραμένει όρθιος  και περήφανος γεμάτος πείσμα  για την εγκατάλειψή  του από όλους μας.
Κρίμα....