Και
ενώ ακόμα δεν χωνέψαμε τις απανταχού βασιλόπιτες και τα χάπενινγκ για
τον Βαλεντίνο, να και η τρελή αποκριά. Το άγχος της προετοιμασίας στο
ζενίθ σε Πάτρα και Μοσχάτο για τα καρναβάλια που διοργανώνουν και από
δίπλα και κάποιοι φτωχοί συγγενείς να τρέχουν να τους φτάσουν με δικά
τους τοπικά καραναβάλια. Και ένας Φλεβάρης παγερός και ξένος προς τα συνηθισμένα του λες και θέλησε να συνεχίσει το έργο του προηγούμενου που μας πάγωσε στην κυριολεξία
Ωστόσο αν θέλουμε να σοβαρευτούμε και να δούμε τι είναι πραγματικά το Τριώδιο, τότε θα πρέπει να αναφέρουμε τα παρακάτω:
Τριώδιο
λέγεται η εποχή πριν από το
Πάσχα, κατά την οποία η Εκκλησία μας
προετοιμάζει για τον
εορτασμό του Πάσχα.. Το Τριώδιο έχει
πάρει την ονομασία του από το βιβλίο της Εκκλησίας που περιλαμβάνει την υμνολογία της περιόδου αυτής. Το βιβλίο
του Τριωδίου ανοίγει το απόγευμα του Σαββάτου , στον Εσπερινό για την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου
και κλείνει το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ. Όλη αυτήν την εποχή ότι διαβάζουμε και
ψάλλουμε στην Εκκλησία προέρχεται από αυτό το βιβλίο.
Κάθε
Κυριακή του Τριωδίου η Εκκλησία με το ανάλογο Ευαγγελικό ανάγνωσμα, μας
θυμίζει κάποιες αρετές τις οποίες πρέπει να αποκτήσουμε όπως:
-
Την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου (η σημερινή) μας θυμίζει την
ταπείνωση του Τελώνη.
-
Την Κυριακή του Ασώτου
μας θυμίζει την μετάνοια και την
επιστροφή.
-
Την Κυριακή της Αποκριάς μας
θυμίζει την αγάπη, η οποία είναι το
κριτήριο με το οποίο ο Θεός θα μας κρίνει κατά την Δευτέρα Παρουσία.
-
Την Κυριακή της Τυροφάγου μας θυμίζει την
συγχωρητικότητα και την συγνώμη.
Ειδικότερα
τα σημερινά πρότυπα του Φαρισαίου και του Τελώνη πολλά μηνύματα
κομίζουν στο σημερινό άνθρωπο. Ο μεν Φαρισαίος που χρησιμοποιεί την
Εκκλησία ως πεδίο προβολής, αναγνώρισης και κοινωνικής αποδοχής.
Στοχεύει στους ανθρώπους και όχι στο Θεό. Κατά βάθος θέλει να αρέσει
περισσότερο στους ανθρώπους και όχι στο Θεό. Επιζητεί την καταξίωση και
τον έπαινο των ανθρώπων. Ο δε Τελώνης κρύβεται από τους ανθρώπους.
Εισέρχεται στο ναό για να ταπεινωθεί απέναντι στο Θεό. Δεν τον
ενδιαφέρει η δημόσια εικόνα του, ούτε η προβολή, ούτε τα καλά λόγια που
θα πουν γι' αυτόν οι άνθρωποι αν τον δουν να προσεύχεται στο ναό. Ο
Τελώνης θέλει να τον προσέξει ο Θεός γι' αυτό ταπεινώνεται. Στοχεύει
στην ουσία, στην αιωνιότητα και όχι στα πρόσκαιρα φώτα της ανθρώπινης
κοινωνίας.
Ο πρώτος
ξεχειλίζει από κομπασμό και περηφάνεια, ο δεύτερος από απλότητα και
ταπείνωση. Ο πρώτος υψώνει εαυτόν και συντρίβεται στα μάτια Θεού και
ανθρώπων, ο δεύτερος ταπεινώνει εαυτόν και υψώνεται στα μάτια του Θεού.