Εορτή του Αγίου Δημητρίου στην Κυψέλη

  Με πολλές συνήθειες και έθιμα έχει προικιστεί η εορτή του ΑγίουΔημητρίου που βρίσκεται στο μεταίχμιο δύο εποχών. Αυτής των καλοκαιρινών και των χειμωνιάτικων ρούχων. Αναβλητιό το καλοκαιράκι του Άι - Δημήτρη, όπως ο λαός θέλει να ονομάζει τις τελευταίες λιακάδες της εποχής, αλλά και διστακτικός ο χειμώνας που ακόμα δεν λέει να βρέξει κανονικά.
Η εορτή του Αγίου Δημητρίου είναι και προπομπός της επετείου της 28ης Οκτωβρίου. Και σιγά- σιγά μπαίνουμε στον μεγάλο κύκλο των ονομαστικών εορτών  που ζεσταίνουν  την φθινοπωρινή ατμόσφαιρα  και  μας  οδηγούν προς τα Χριστούγεννα.

   

   Πολλές  οι εκκλησίες μικρές και μεγάλες  που εορτάζουν  ενώ  σε κεντρικούς ναούς Αθηνών - Πειραιώς και περιχώρων στήνονται εορτές με το βαρύγδουπο αλλά άκρως εκκλησιαστικό  τίτλο(!): "Δημήτρια"  που παραπέμπουν  στους ανάλογους εορτασμούς της Θεσσαλονίκης που αυτές τις μέρες έχει την τιμητική της και δικαιολογημένα άλλωστε. Όμως τα  "Δημήτρια" είναι μόνο στη Θεσσαλονίκη, όλα  τα άλλα είναι απλώς αντιγραφές.

      Στα καθ' ημάς ο Άγιος Δημήτριος πανηγυρίζει σε ξωκλήσια   της Αιγινήτικης υπαίθρου. Και είναι αρκετά κάτι που μαρτυρεί και  την ευλάβεια  των κατοίκων  του νησιού προς  τον Άγιο.

     Στους Τζίκηδες, στο Συναιτερισμό, στη Σαρακίνα και σε άλλα σημεία.

    Ο ναός  στην  φωτογραφία βρίσκεται στα όρια  των οικισμών του Λεοντίου και της Κυψέλης, στη στάση Παυλινέρη. Πρόκειται για ένα πολύ παλαιό εκκλησάκι, μεγάλων διαστάσεων μετά τις συνήθεις προσθήκες σε αυτές  τις περιπτώσεις προς  τα δυτικά. Το ενδιαφέρον όμως βρίσκεται στην αρχιτεκτονική του ναού και ιδιαίτερα  στο εσωτερικό του όπου συναντάμε τόξα με πέτρα όπως αυτά των εκκλησιών της Παλαιάς Χώρας. Η εγγύτητα των εκκλησιών ίσως ή η μικρή χρονική απόσταση της κατασκευής των ναών μπορεί να επέδρασε προς αυτή την κατεύθυνση.

    Το ναϋδριο  επιμελούνται  ιδιαίτερα οι οικογένειες  της περιοχής. Το διατηρούν καθαρό και εξοπλισμένο με  κάθε αντικείμενο  που απαιτείται.Ιδιαίτερη εντύπωση  προκαλείται από  τις όμορφες φορητές εικόνες  που βρίσκονται  στο τέμπλο και στους τοίχους.