Ημέρα αφιερωμένη στη Γη η σημερινή. Ημέρα που παλαιότερα γίνονταν δράσεις και εκδηλώσεις για το περιβάλλον και τη σωτηρία της γης από την βλαβερή και άμετρη ανθρώπινη δραστηριότητα. Φέτος λόγω κορονοϊού η ημέρα αυτή εορτάζεται διαδικτυακά. Μεγάλη η συμβολή του "πράσινου Πατριάρχη" του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου ο οποίος τις τελευταίες δεκαετίες έχει δείξει έμπρακτα το ενδιαφέρον και την αγωνία του για το μέλλον της γης.
Μήνυμα του H.A.H. Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου την Ημέρα της Γης 2020
Αυτό το έτος σηματοδοτεί την 50 η επέτειο της Ημέρας της Γης, η αποστολή της οποίας είναι να συνεργαστεί με κοινότητες πολιτικών και πίστης για την ανάπτυξη τοπικών λύσεων σε παγκόσμια προβλήματα, συμπεριλαμβανομένης Η Ημέρα της Γης προωθεί προγράμματα που κυμαίνονται από δράσεις χαμηλής επίδρασης έως "ένα δισεκατομμύριο πράξεις πράσινου" για την αντιμετώπιση της υψίστης πρόκλ
Φυσικά, κάθε μέρα είναι μέρα της γης! Κάθε μέρα είναι μια ευκαιρία να γιορτάσουμε "τη γη ως Κυρίου και ότι όλοι όσοι κατοικούν σ ' αυτήν ανήκουν στον Κύριο" (Ψαλμός 24.1). Κάθε μέρα είναι μια υπενθύμιση της ευπάθειας και της αλληλεγγύης μας. Στην πραγματικότητα, σήμερα, περισσότερο από ποτέ, μας υπενθυμίζουμε και την ευθύνη μας προς τη γη και μεταξύ μας υπό το φως αυτής της αλληλεξάρτησης μεταξύ της γης και όλων των κατοίκων της. Η οικολογική ευθύνη και ο σεβασμός της ιερότητας και της ομορφιάς κάθε ανθρώπου, ηλικιωμένων και αναπήρων, των φτωχών και των περιθωριοποιημένων, των αρρώστων και των δεινών, αποτελούν σήμερα η καθολική κατηγορηματική επιτακτική ανάγκη για ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Τις τελευταίες εβδομάδες, με την ανησυχητική εξάπλωση της νόσου Coronavirus 2019 (COVID-19), υπενθυμίζουμε οδυνηρά τη διασύνδεση μεταξύ των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Έτσι είμαστε υποχρεωμένοι να σκεφτούμε περαιτέρω την επείγουσα ανάγκη και την απάντησή μας σε θέματα που συγκεντρώνουν όλο και περισσότερο ορμή και απειλούν την επιβίωσή μας.
Φυσικά, κάθε μέρα είναι μέρα της γης! Κάθε μέρα είναι μια ευκαιρία να γιορτάσουμε "τη γη ως Κυρίου και ότι όλοι όσοι κατοικούν σ ' αυτήν ανήκουν στον Κύριο" (Ψαλμός 24.1). Κάθε μέρα είναι μια υπενθύμιση της ευπάθειας και της αλληλεγγύης μας. Στην πραγματικότητα, σήμερα, περισσότερο από ποτέ, μας υπενθυμίζουμε και την ευθύνη μας προς τη γη και μεταξύ μας υπό το φως αυτής της αλληλεξάρτησης μεταξύ της γης και όλων των κατοίκων της. Η οικολογική ευθύνη και ο σεβασμός της ιερότητας και της ομορφιάς κάθε ανθρώπου, ηλικιωμένων και αναπήρων, των φτωχών και των περιθωριοποιημένων, των αρρώστων και των δεινών, αποτελούν σήμερα η καθολική κατηγορηματική επιτακτική ανάγκη για ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Τις τελευταίες εβδομάδες, με την ανησυχητική εξάπλωση της νόσου Coronavirus 2019 (COVID-19), υπενθυμίζουμε οδυνηρά τη διασύνδεση μεταξύ των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Έτσι είμαστε υποχρεωμένοι να σκεφτούμε περαιτέρω την επείγουσα ανάγκη και την απάντησή μας σε θέματα που συγκεντρώνουν όλο και περισσότερο ορμή και απειλούν την επιβίωσή μας.
Ενώ μπορεί να είναι τεταμένη να αντλήσουμε σαρωτικές συγκρίσεις ή απλουστευτικές συνδέσεις μεταξύ των ανθρώπινων επιπτώσεων στο φυσικό περιβάλλον και μιας παγκόσμιας κρίσης όπως το COVID-19, δεν μπορούμε να μην αναρωτηθούμε εάν η εντολή ανθρώπινης απομόνωση για την πρόληψη της εξάπλωσης του ιού έχει οδηγήσει πιο καθαρό νερό και καθαρός αέρας και σε επαναξιολόγηση της σχέσης μας με τη φύση και της ικανότητάς της να μας θεραπεύσει; Βιαζόμαστε φυσικά να προσθέσουμε ότι καμία απώλεια ανθρώπινης ζωής δεν μπορεί ποτέ να δικαιολογήσει οποιαδήποτε οικολογική ανανέωση του πλανήτη, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ατομική δράση και η κοινοτική αντίδραση είναι ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και της πανδημίας κορονοϊού. Και προσευχόμαστε θερμά για την γρήγορη επιστροφή της κανονικότητας σε αυτές τις σουρεαλιστικές εποχές.
Η κρίση είναι μια στιγμή ξεκάθαρης και οριστικής κρίσης. Και η κρίση COVID-19 είναι μια συναρπαστική στιγμή αλήθειας και εκτίμησης του σεβασμού και του σεβασμού μας για τα πολύτιμα δώρα που λάβαμε και μας ανατέθηκε από τον Θεό. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, υπογραμμίσαμε και δηλώσαμε ότι όταν είμαστε απομονωμένοι από τον Θεό, τότε αναπόφευκτα, αν όχι ακούσια, εκμεταλλευόμαστε και τους πόρους του πλανήτη. Πράγματι, έχουμε επανειλημμένα συνδέσει και μάλιστα εντοπίσει τέτοια συμπεριφορά ενάντια στη δημιουργία του Θεού με την αμαρτία. Όπως και εμείς, η γη, επίσης, υποφέρει από "απομόνωση" και αποξένωση. "Ολόκληρη η δημιουργία στενάζει με πόνους εργασίας μέχρι σήμερα.... λαχτάρα για.. η απελευθέρωση της από τα παιδιά του Θεού" (Ρωμαίους 8.19-22). Αυτή η εποχή αβεβαιότητας και ανασφάλειας μας έμαθε να νοιαζόμαστε ο ένας για τον άλλο Το ξέρω. Θα μάθουμε επιτέλους να μετριάζουμε τις επιπτώσεις μας στο περιβάλλον;
Πηγή: Σελίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Face book.