Τη μεσαιωνική
καστροπολιτεία της Αίγινας, την Παλαιά
Χώρα, είχε την ευκαιρία να επισκεφθεί ο πρωτοσύγκελος της Ιεράς
Μητροπόλεως Ύδρας Σπετσών και Αιγίνης αρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος Δαρδανός.
Αν και από την μικρή
του ηλικία επισκέπτεται το νησί του Αγίου,
είτε συνοδεύοντας τον ιερέα πατέρα του π. Ακίνδυνο στις εορτές και τις πανηγύρεις
του Αγίου Νεκταρίου, είτε ως κατασκηνωτής και κατόπιν στέλεχος των Εκκλησιαστικών
Κατασκηνώσεων, ποτέ δεν είχε τη δυνατότητα να επισκεφθεί τον αγιοβάδιστο λόφο όπου επί 10 αιώνες κατοίκησαν οι παλαιοί
Αιγινήτες, οι οποίοι μαρτύρησαν από τις επιδρομές των πειρατών και των κατακτητών
Τούρκων, Βενετών και Καταλανών.
Τα ίχνη του μαρτυρίου και των μεγάλων βασάνων των κατοίκων χαραγμένα πάνω στις εκκλησιές, στα πρόσωπα των στρατιωτικών Αγίων, στο βλέμμα της Παναγίας στις κόγχες των ναών.
Ο πρωτοσύγκελος π. Νεκτάριος είχε την ευκαιρία να βηματίσει στα στενά δρομάκια και μονοπάτια του λόφου, να προσκυνήσει τις παλαιές τοιχογραφίες, να αγγίξει τα πρόσωπα των Αγίων, να ψηλαφήσει τα θυσιαστήρια, να ψάλλει τα απολυτίκια των Αγίων και να τελέσει δέηση στο ναό του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου. Επισκέφθηκε όλους τους ναούς, το κάστρο, το κελί του Αγίου Διονυσίου, το μοναστηράκι της Αγίας Κυριακής. Είχε τη χαρά να δει τις εργασίες αναστήλωσης του Ι. Ναού του Αγίου Ευθυμίου αλλά και να προβληματιστεί με την εγκατάλειψη και τη σημερινή οδυνηρή κατάσταση του Μυστρά του Σαρωνικού.
Μαζί και πολλοί επισκέπτες από την Αίγινα που άδραξαν την ευκαιρία της καλής ημέρας και να ανέβουν στο λόφο, από κοντά και μια ομάδα Γάλλων με ξεναγό την κ. Ξένη Πετρίτου –Τριανταφύλλου.
Η Παλαιά Χώρα μέσα από τις διαδρομές της, από το Σταυρό ως τον Άγιο Σπυρίδωνα, και από τους δίδυμους ναούς του Κάστρου μέχρι τον Άγιο Στέφανο και τον Άγιο Χαράλαμπο δεν σταματά να μας υπενθυμίζει το χρέος μας, την οφειλή προς τους προγόνους μας, τους μάρτυρες, τους Αγίους, τους σφαγιασθέντες, τους κατατρεγμένους, τους σκλάβους και τους εκδιωχθέντες από τις εστίες τους κατοίκους του νησιού.
Η Παλαιά Χώρα, ένας τόπος ιερός, αγιοβάδιστος, ιστορικός υπομένει την αδιαφορία των κρατούντων και περιμένει τη φροντίδα μας.
