Η ομορφιά του τόπου βρίσκεται εκεί που η απλότητα παντρεύεται με την πρώτη ύλη. Η χρηστικότητα των κατασκευών στα ανθρώπινα μέτρα πάντα, έρχονται να εξυπηρετήσουν καθημερινές ανάγκες. Τίποτε δεν είναι περιττό. Τίποτε δεν γίνεται τυχαία ή απερίσκεπτα. Όλα εξυπηρετούν ένα σκοπό, διευκολύνουν μια εργασία, γίνονται εργαλεία ζωής. Όλα έχουν ζωή. Είναι φτιαγμένα με ιδρώτα, κόπο, μεράκι αξιοποιώντας το κάθε υλικό έως και την τελευταία πέτρα.
Είναι χάρμα οφθαλμών να συναντάς ξερολιθιές μέσα στα χωράφια. Μικρούς τοίχους που οριοθετούν χωράφια, περιουσίες, αγρούς, αδελφομεράδια, προίκες.
Σε πολλές περιπτώσεις χωρίζουν σε επίπεδα το χωράφι, είναι οι γνωστές σκάλες ή αναβαθμίδες από τις οποίες είναι γεμάτη ακόμα η γη της Αίγινας.
Άφθαστοι πετράδες, μαστόροι της πέτρας έφτιαξαν τοίχους και μάντρες βάζοντας απλώς τη μία πέτρα πάνω στην άλλη. Χωρίς να τις πελεκήσουν, χωρίς να τις επεξεργαστούν. Απλώς τοποθετώντας τις.
Σε κάποιες περιπτώσεις έβαζαν από πάνω μια στρώση τσιμέντου. Όμως οι παλαιότερες δεν είχαν ούτε λάσπη από χώμα όπως αυτές της φωτογραφίας.
Πολλοί τέτοιοι τοίχοι σήμερα από αλλοδαπούς πετράδες δανείζουν τις πέτρες τους για να κτιστούν περίτεχνες πέτρινες μάντρες σε εξοχικές κατοικίες.
