Ο
Όσιος Λουκάς γεννήθηκε στο Καστρί
ή Καστόριο των Δελφών, το καλοκαίρι
του 896 μ.Χ. ή στις αρχές του 897 μ.Χ.
Ο πατέρας του Στέφανος καταγόταν από την Αίγινα. Η μητέρα του
ονομαζόταν Ευφροσύνη. Ο ίδιος ο Άγιος
δεν ήλθε ποτέ στην Αίγινα. Οι
γονείς του είχαν φύγει από το νησί
εξαιτίας των πειρατών οι οποίοι
έκαναν επιδρομές και τρομερές
λεηλασίες. Ο Λουκάς ήταν το τρίτο
παιδί από τα επτά της οικογένειας του.
Από πολύ
νωρίς έδειξε την κλήση του προς τον
μοναχικό βίο. Όταν ήταν σε ηλικία 12 –13 ετών μένει ορφανός από πατέρα. Δούλεψε
σκληρά παρά το γεγονός ότι ήταν παιδί, ως βοσκός και γεωργός. Αναφέρετε ότι
όταν περνούσαν από την βοσκή του, φτωχά παιδάκια και του ζητούσαν λίγο
ψωμί, εκείνος τους έδινε και το
προσφάγι του. Μαζί με τον Λουκά , άλλα
δύο αδέλφια του η Καλή και ο Επιφάνιος
εκφράζουν την προτίμηση τους για τον μοναχικό βίο.
Σε ηλικία 14
ετών, το 910 μ.Χ. ακολουθεί
κρυφά δύο μοναχούς και έρχεται στην
Αθήνα, όπου γίνεται μοναχός. Οι παρακλήσεις της μητέρας του τον αναγκάζουν να
επιστρέψει πίσω στο σπίτι του. Η μητέρα του ήταν βαριά
άρρωστη. Παραμένει κοντά της για τέσσερις μήνες. Η μητέρα του πεθαίνει , και εκείνος πλέον
ελεύθερος από οικογενειακές δεσμεύσεις ανεβαίνει στα βουνά Ιωάννιτζα
στην Δεσφίνα της Φωκίδας, όπου εκεί στην απόλυτη ησυχία,
φτιάχνει το ερημητήριο του στο
οποίο ασκητεύει επί επτά χρόνια και
γίνεται μεγαλόσχημος.
Ο Όσιος
προείπε την επίθεση των Βουλγάρων
κατά του Βυζαντίου, η οποία έγινε το 918 μ.Χ.
με αρχηγό τον τρομερό τσάρο Συμεών.
Καταφεύγει στο Ζεμενό Κορινθίας, όπου υπηρέτησε το στυλίτη μοναχό
του χωριού επί 10 χρόνια. Μετά το
Ζεμενό πηγαίνει στην Πάτρα.
Με την υπογραφή της ειρήνης ανάμεσα στο
Βυζάντιο και τους Βούλγαρους, ο Λουκάς επιστρέφει στο ερημητήριο του στην Ιωάννιτζα, όπου ασκήτεψε για 12 χρόνια [940 μ.Χ.]
Τα έτη 940
–943 μ.Χ. βρίσκεται στον Κάλαμο Αττικής.
Μετά από επιδρομή Σαρακηνών πειρατών καταφεύγει στην Σαλαμίνα.
Τέλος καταλήγει
στο Στείριο της Φωκίδας μαζί με
μαθητές του. Εκεί χτίζει το μικρό
μοναστήρι, στο διάμεσο του Ελικώνα και
του Παρνασσού, όπου παραμένει ως το θάνατο του, το 953 μ.Χ.
Στο ησυχαστήριο του αργότερα οι μαθητές του
έχτισαν το σημερινό μοναστήρι του Οσίου
Λουκά.
Η μνήμη
του Οσίου Λουκά εορτάζεται στις 7
Φεβρουαρίου.
Ο Όσιος Λουκάς
υπήρξε ονομαστός ασκητής , από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους του μοναχισμού για την εποχή
του. Ο άγιος έχει
θεραπεύσει παραλύτους , ασθενείς, δαιμονισμένους. Ο λαός τίμησε τον Όσιο για
την ευσέβεια, τον ενάρετο βίο τα
πολυάριθμα θαύματα του και την
αγάπη που έδειξε προς τον συνάνθρωπο.
Δεν γνώριζε γράμματα, αλλά γνώριζε άριστα την τέχνη του γεωργού και του ψαρά, με αποτέλεσμα
ότι παρήγαγε ο κήπος του και ότι αλίευε
από την θάλασσα να το
προσφέρει στους επισκέπτες του και στους φτωχούς.
Από το βιβλίο: των Χρ. Γελαδάκη και Γ. Μπήτρου: "Αγιοβάδιστα νησιά" Αίγινα 2003
