Η δασκάλα λοιπόν, η ψυχή της Πέρδικας όπως έχουμε γράψει κι άλλοτε, αυτή που έχει μάθει τα πρώτα γράμματα στους κατοίκους της Πέρδικας, αναβιώνει το έθιμο του καψίματος του Ιούδα που το τελούσε ο πατέρας της για πολλά χρόνια. Η κ. Σ. Αποσπόρη δίνει το παρόν στα πολιτιστικά δρώμενα της περιοχής διατηρώντας και μεταλαμπαδεύοντας την παράδοση τα ήθη και τα έθιμα.
Το Κάψιμο του Ιούδα, αποτελεί ένα από τα
πιο ξεχωριστά έθιμα της Ελλάδας και συνδέεται με τον αποκαλούμενο «ετήσιο
κύκλο», τις ασχολίες δηλαδή των ανθρώπων και τις θρησκευτικές εορτές κάθε
εποχής. Αναβιώνει σε αρκετές περιοχές της χώρας, άλλοτε μετά την Ανάσταση και
άλλοτε μετά τον Εσπερινό της Αγάπης, ανήμερα του Πάσχα. Ο συμβολισμός του,
έντονος και ξεκάθαρος: ο πόθος του Ανθρώπου για απαλλαγή από την προδοσία και
αποτίναξη κάθε αισθήματος και σκέψης που μπορεί να οδηγήσει σε αυτή την πράξη.
Και ποιος άλλος θα μπορούσε να την προσωποποιήσει πιο γλαφυρά από τον
γνωστότερο προδότη της Ιστορίας, τον Ιούδα τον Ισκαριώτη, τον μαθητή που
στράφηκε εναντίον του Δασκάλου, τον καταδότη που βρίσκεται στο τελευταίο
επίπεδο της Κόλασης σύμφωνα με τον Δάντη, η πλέον αρχετυπική μορφή της ίδιας
της Προδοσίας… Εκείνος του οποίου το κίνητρο (λανθασμένα) θεωρείται η
φιλαργυρία και που ουσιαστικά πρόδωσε γιατί θεώρησε πως προδόθηκε και ο ίδιος
από μια δικαιοσύνη που δεν ήρθε ποτέ όπως εκείνος την είχε φανταστεί.