Τις Κυριακές τα απογεύματα στον Πειραιά τα "πράσινα" λεωφορεία επέστρεφαν γεμάτα από το Πέραμα με ταξιδιώτες από τη κοντινή Σαλαμίνα. Τα μικρά τρόλευ της Καστέλλας στριφογύριζαν στο Πασαλιμάνι τους ρομαντικούς Πειραιώτες ενώ απαραιτήτως έκαναν στάση και αποβίβαζαν πολλούς στη πλατεία Αλεξάνδρας για μια πάστα αμυγδάλου.
Τα παλιά ξύλινα τρένα με την ταπετσαρία στην οροφή, και τα ψάθινα καθίσματα έτριζαν καθώς συναγωνίζονταν σε κομψότητα και ταχύτητα τους νέους σιδερένιους γερμανικούς συρμούς σε χρώμα ώχρας.
Η απογευματινή βόλτα στα "περιστέρια" στο Σύνταγμα και στον άγνωστο στρατιώτη ήταν για λίγους. Αρκούσε το κοντινό Πασαλιμάνι και η Φρεατύδα με το ατελείωτο πήγαινε - έλα και κάποια μικρά λούνα - παρκ να αναβοσβήνουν τα ανόρεχτα πολύχρωμα φωτάκια τους.
Τις Κυριακές τα απογεύματα στον Πειραιά τα παιδιά έβλεπαν παιδικές ταινίες στο "Σινεάκ" ενώ τα μεγαλύτερα στριμώχνονταν στο 'Κάπιτολ", στο "Ολύμπιον", στο "Παλλάς", στο 'Σπλέντιτ" στο "Ζέα" και στο "Αττικόν".
Τις Κυριακές τα απογεύματα η πλατεία της Τερψιθέας γέμιζε από παιδιά που χάζευαν τα παγώνια και τις αλεπούδες στον μικρό κήπο.Από τα ανοιχτά παράθυρα ακουγόταν η φωνή του Διακογιάννη, ενώ στου Δηλαβέρη και στα Ταμπούρια τα μεγάλα αγόρια έπαιζαν ποδόσφαιρο με σκισμένες ελβιέλες και γυαλιστερά αθλητικά σορτς.
Στις 'Πυραμίδες", πίσω από το Υπουργείο, τα κουτιά γέμιζαν από κορνέ, μπαμπάδες, τουλούμπες και άλλες αρχαίες πάστες όπως σεράνο και νουγκατίνες.
Τις Κυριακές τα απογεύματα τελείωναν με μια μερίδα λουκουμάδες στου "Βαρελά" απέναντι από τον Ηλεκτρικό σταθμό.
Τις Κυριακές τα φώτα στα μικρά σπίτια των λαικών γειτονιών έσβηναν νωρίς γιατί το πρωί το ξυπνητήρι για τη δουλειά ήταν στις ... πέντε.
