Από το κάστρο της Παλαιάς Χώρας ακολουθώντας το μονοπάτι προς τα
νότια, μια από τις εκκλησίες που θα συναντήσει ο διαβάτης είναι ο Άγιος
Ελευθέριος. Μια εκκλησία με φανερά τα σημάδια της εγκατάλειψης και της
φθοράς που έχει προκαλέσει ο χρόνος. Μια στενάχωρη εικόνα που οδηγεί
σε σκέψεις για το αν θα υπάρξει περίπτωση κάποτε αυτά τα βυζαντινά μνημεία συντηρηθούν και
σωθούν. Για το αν προλάβουμε να τα συντηρήσουμε πριν μας προλάβει ο
χρόνος. Στο βάθος απλώνεται ο Μεσαγρός και το δάσος της Αφαίας.
Ένας όμορφος μονόχωρος και μονόκλιτος ναός χωρίς συμμετρία με θολωτή
οροφή παραμένει όρθιος και περήφανος γεμάτος πείσμα για την
εγκατάλειψή του από όλους μας. Κρίμα.... άραγε τον λειτούργησε κανείς
σήμερα που γιορτάζει;
Στην επόμενη φωτογραφία ο μεγάλος ναός του Αγίου Ελευθερίου στην
περιοχή των Ασωμάτων, στη λεωφόρο που οδηγεί στον Άγιο Νεκτάριο και την
Αφαία. Ένας μεγάλος ιδιαίτερα φροντισμένος ναός με νησιώτικα χαρακτηριστικά και χρώματα.
