Αναρωτιέμαι πολλές φορές γιατί επιτρέψαμε "κάποιους" να μας αναγκάζουν να κάνουμε χριστούγεννα στις Τράπεζες!!!
Δεν είναι η πρώτη φορά. Δεν είναι η πρώτη χρονιά. Έχουμε χάσει πλέον τον αριθμό. Ίσως κουραστήκαμε πιά να μετράμε χρόνια κρίσης. Γιατί αυτά τα χρόνια το μόνο που κάνουμε είναι να μετράμε. Να μετράμε χρέη, υπόλοιπα λογαριασμών, ρυθμίσεις.
Και αντί αυτές τις ημέρες να γεμίζουν τα καταστήματα δώρων, τα παιχνιδάδικα, τα μαγαζιά με είδη ρουχισμού, τα γλυκοπωλεία και όλα εκείνα τα καταστήματα που ήταν η χαρά των ανθρώπων αυτές τις μέρες, με τις ωραίες στολισμένες βιτρίνες και τα πολυπόθητα δώρα να μας κλείνουν το μάτι από τα ράφια και τις βιτρίνες, σήμερα μείναμε μόνο να κοιτάμε τις βιτρίνες. Έμειναν μόνο οι βιτρίνες να είναι στολισμένες με παλιά - ασφαλώς στολίδια - που επιμένουν αφόρητα να μας καλούν σε καταναλωτικά Χριστούγεννα. Και τα μαγαζιά όλο και πιό αδειανά. Κι ας έχουν στολίσει τις βιτρίνες. Κι ας τρεμοσβήνουν τα φωτάκια κι ας κουνάει την κουδούνα ο Santa στην είσοδο.
Αντίθετα στο απέναντι πεζοδρόμιο οι πανηγυριστές των Χριστουγέννων έχουν πάρει από νωρίς αριθμό για να εξασφαλίσουν νωρίς σειρά για να πληρώσουν.Κι έχουν να πληρώσουν πολλά: ΕΝΦΙΑ, τέλη κυκλοφορίας, ΔΕΗ, λογαριασμούς κινητών και σταθερών, ρυθμίσεις χρεών ή ανεξόφλητων λογαριασμών, και τόσα άλλα που έχουμε πάψει πιά να καταμετράμε.....
Αυτές τις μέρες μπορεί να δείτε ουρές σε σούπερ μάρκετ, να δείτε κόσμο σε καφέ ή σε ρεβεγιόν, σε θέατρα και κινηματογράφους, όμως μην ξεγελαστείτε. Πίσω από το ντύσιμο και τα στιγμιαία χαμόγελα που συνοδεύουν φοβισμένες ευχές, ελλοχεύει η αγωνία της επόμενης ημέρας. Αυτήν προσπαθούν να ξορκίσουν, γιατί είναι Χριστούγεννα και πρέπει να ζήσουμε τις γιορτές έστω και φευγαλέα, έστω και με ψευδαισθήσεις και αναγκαστικά με συνήθειες πολαιών καλών ημερών.
Αυτές οι ημέρες για πολλούς είναι οι πιό ζόρικες του χρόνου.Και όχι τυχαία ή άδικα. Το συναίσθημα παίζει άτιμα παιχνίδια και μια χαμένη παιδικότητα παίζει κρυφτό στην επόμενη γωνία.
Αυτές τις μέρες που άλλοτε τα σπίτια μοσχοβολούσαν από όλα τα καλά και όλοι φορούσαν τα γιορτινά καινούργια ρούχα και παπούτσια, εμείς ας μην χαλάσουμε το έθιμο. Ας βάλουμε τα καλύτερά μας, ας βάλουμε κι από εκείνη την παλιά κολώνια ή το άρωμα που κάποτε μας έκαναν δώρο κι ας πάμε στις Τράπεζες. Εκεί τουλάχιστον είναι ζεστά. Υπάρχει η αυταπάτη του ξοδέματος. Ας πληρώσουμε λοιπόν το λογαριασμό για εκείνα τα επιπόλαια Χριστούγεννα που ζήσαμε κάποτε. Κι ας μην αναλογιστούμε ποιός φταίει. Είναι ίσως αργά. Πολύ αργά.
Αυτές τις μέρες μπορεί να δείτε ουρές στις Τράπεζες. Θα δείτε όμως ουρές και στις άλλες Τράπεζες, αυτές που τις είπαν πολύ κομψά: "Τράπεζες τροφίμων".
Χριστούγεννα 2016
Γιατί άραγε;