Οι γλάροι πετούν απόψε στη σκηνή του 2ου Γυμνασίου Αίγινας

 Είκοσι γλάροι επιχειρούν ένα πρωτόγνωρο πέταγμα προς την ελευθερία, συνεπαρμένοι από τον ονειροπόλο και αντισυμβατικό νεαρό γλάρο Ιωνάθαν Λίβινγκστον. Ένα πέταγμα για την κατάκτηση της τελειότητας και της αγάπης.

  Το  θεατρικό έργο  "Ο γλάρος Ιωνάθαν" βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο  του Richard Bach και παρουσιάζεται στη σκηνή  του 2ου Γυμνασίου Αίγινας από τη θεατρική ομάδα του σχολείο σήμερα Σάββατο 27 και αύριο Κυριακή 28 Μαΐου στις  9 το βράδυ με ελεύθερη είσοδο.

    Λίγα λόγια από το έργο:

«Μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι. Μπορούμε να μάθουμε να πετάμε».

«Είσαι λεύτερος να είσαι ο εαυτός σου, ο αληθινός εαυτός σου και  τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στο δρόμο σου».

«Ο μόνος αληθινός νόμος είναι ο νόμος που οδηγεί στην ελευθερία. Άλλος νόμος  δεν υπάρχει».

«Τελικά  το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο είναι να πείσεις ένα πουλί πως είναι λεύτερο».

Φλέτσερ:  Δεν μπορώ να καταλάβω πως κατορθώνεις να αγαπάς έναν όχλο από πουλιά που προσπάθησαν πριν από λίγο να σε σκοτώσουν.

Ιωνάθαν:  Μα  δεν αγαπώ το μίσος και την κακία  τους. Πρέπει να μάθεις να βλέπεις τον πραγματικό γλάρο, την καλοσύνη μέσα στον καθένα του, και να  τους βοηθήσεις να δουν κι οι ίδιοι. Αυτό εννοώ όταν λέω αγάπη.

Ιωνάθαν, τότε  μη πάψεις να δουλεύεις πάνω  στην αγάπη.

Τους γλάρους υποδύονται:

Κατά  σειρά εμφανίσεως:

Κοπανά Νεκταρία, Φράτνικ Ρικάρντο, Στενάκης Ευάγγελος, Παπαμιχαήλ Κωνσταντίνος, Παλάι Αλέξανδρος, Παλαμιδόπουλος Βασίλης, Μαρίνος Χάρης, Χαλδαίου Ελένη, Γκίκα Κωνσταντίνα, Προκοπίου Άρτεμις, Μπέση Ελεάνα, Κανάκη Ευαγγελία, Γεννίτσαρη Παρασκευή, Μπέση Μαρία, Λαζάρου Παντελής, Παλάι Ραφαήλ, Γιαννούλης Βασίλης, Φλεμετάκης Πέτρος, Γιαννούλης Εμμανουήλ, Λεβεντόπουλος Θωμάς.

Διασκευή κειμένου - Σκηνοθεσία:

Γιώργος Μπήτρος

Κίνηση: Βαγγέλης Πιτσιλός.

Μουσικές επιλογές – εγγραφή μουσικής

 και φωτογράφηση: Ανέστης Κορνέζος.

Ο γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον  είναι ένα καταπληκτικό βιβλίο. Δεν είναι σαφές αν το βιβλίο αναφέρεται σε μικρούς ή μεγάλους. Το μόνο που είναι σίγουρο είναι ότι διδάσκει πολλά. Η επιμονή στο όνειρο, οδήγησε τον γλάρο Ιωνάθαν στην εσωτερική πληρότητα. Δε συμβιβάστηκε ποτέ με την ιδέα, ότι ο λόγος για να μάθει να πετά, είναι απλά για να βρίσκει φαγητό, όπως τον προέτρεπαν οι υπόλοιποι γλάροι του σμήνους.

Ο γλάρος Ιωνάθαν, πετούσε για τη χαρά του πετάγματος. Και το όνειρό του, δεν είχε όριο. Δεν το μετρούσε με τη ζυγαριά. Απλά το ένιωθε. Και η ανώτερη δύναμη που τον καθοδηγούσε, ποτέ δεν τον άφησε να χάσει την επαφή με το βαθύτερό του είναι. Ακόμη κι όταν λόγω της επιμονής του, έγινε απόβλητος από το υπόλοιπο σμήνος, ακόμη κι όταν ο συλλογικός τρόπος σκέψης, τον έκανε να αισθάνεται προβληματικός, ούτε τότε δεν τα παράτησε. Τελειοποίησε το πέταγμά του και εκείνοι που τον χλέυαζαν..εκείνοι που τον έδιωξαν από το σμήνος, απλά επειδή είχε βάλει το όνειρό του πάνω από την κοινωνική επιταγή, κάποια στιγμή τον ζήλεψαν για ό,τι είχε καταφέρει.

Και ο Ιωνάθαν, επέστρεψε. Όχι με διάθεση εκδίκησης. Αλλά με τη βαθύτερη επιθυμία, να δείξει το δρόμο. Να κάνει και τους άλλους γλάρους να καταλάβουν-όσους το επιθυμούσαν- ότι το θέμα δεν είναι να πετάς για το φαγητό. Το θέμα είναι να πετάς για τη χαρά του πετάγματος. Το θέμα είναι να κρατήσεις το όνειρό σου και να παλεύεις γι αυτό, αδιαφορώντας για τις κατευθύνσεις που σου δίνουν γλάροι, που έμαθαν να κάθονται στα βράχια, μαλώνοντας μεταξύ τους για το φαγητό. Ο γλάρος Ιωνάθαν, ποτέ δεν έχασε την επαφή με το όνειρο. Ή αν το θέλετε, ποτέ δεν έχασε την επαφή με το συναίσθημά του. Ή και πάλι αν το θέλετε, ποτέ δεν έχασε την επαφή με το αληθινό του Είναι.

Όλοι θα μπορούσαμε να είμαστε εν δυνάμει σαν το γλάρο Ιωνάθαν. Αρκεί να πιστέψουμε στο καλό που υπάρχει μέσα μας και να αναζητούμε την αλήθεια, με βάση αυτό. Στο δρόμο θα βρεθούν πολλοί γλάροι κάτω εκεί στο έδαφος που θα προσπαθήσουν να μας πείσουν για το αντίθετο. Πως δηλαδή, το όνειρο δεν έχει σημασία. Πως αρκεί να εξασφαλίζεις την τροφή και τα υπόλοιπα δε μετράνε. Και είναι πολλοί αυτοί οι γλάροι. Τεράστια η πίεση που ασκούν. Αλλά καμμιά πίεση δε μπορεί να συγκριθεί, με την βαθύτερη αίσθηση, πως έχω χάσει το δρόμο μου. Πως ακολουθώ τυφλά και κάνω απλά αυτό που μου λένε. Σε όλους μας, υπάρχει ένας γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον..